Twijfel over stoppen met werken, thuisblijfmoeders ervaringen?

Discussie in 'Mama en gezin' gestart door Muisje2016, 22 okt 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Muisje2016

    Muisje2016 Fanatiek lid

    18 jan 2016
    3.004
    5.079
    113
    Ik twijfel de laatste tijd of ik (een poosje) wil stoppen met werken en thuis wil zijn met mijn kinderen. Ik probeer alle voors en tegens op een rijtje te zetten en ben benieuwd naar jullie tips, meningen en ervaringen.

    Mijn situatie is als volgt:
    Ik werk nu 6 jaar als verloskundige, mijn man werkt als medisch specialist in het ziekenhuis (heeft ook avond- nacht- en weekenddiensten) en besteed daarnaast veel tijd aan wetenschappelijk onderzoek. We hebben een dochter van net 4 jaar en een zoon van 7 maanden.

    Ik vind mijn werk leuk, maar sinds we kinderen hebben vallen de onregelmatige uren en de nachten me zwaar. Met 1 kind ging het nog wel en leunden we veel op mijn moeder die zeer flexibel oppaste. Nu de tweede er is én de oudste naar school gaat is de logistieke puzzel heel lastig. Mijn moeder is zelf meer gaan werken, dus past minder op. Met reguliere opvang kunnen we onze onregelmatige diensten niet rond krijgen.

    Minder werken of geen nachten meer is geen optie, uiteindelijk komen baby's meestal 's nachts en moet je deze als collega's toch verdelen.

    Ik ben van plan om een aanvullende opleiding te gaan doen tot echoscopiste. Dan heb ik de mogelijkheid om een aantal jaar binnen kantoortijden te gaan werken en kan ik dit (als de kinderen groter zijn) later ook weer combineren met werken als verloskundige, want dat blijft mijn grote passie!

    Die opleiding zou eigenlijk in januari 2020 starten maar zoals het er nu voor staat lukt dat niet omdat er niet genoeg stageplaatsen zijn. Alternatief is starten in januari 2021, wat ik dan zeker wil doen.

    Ik zie het alleen niet zo zitten om komend jaar als verloskundige te blijven werken tot ik aan die opleiding kan beginnen. Het gepuzzel met opvang/ oppas en ge-race om kinderen overal te halen en brengen kost me gewoon teveel energie. Serieus nagedacht over oppas aan huis of een nanny maar ergens wil ik mijn kinderen ook gewoon zelf naar bed kunnen brengen.

    De afgelopen jaren waren ook best pittig met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (inclusief spoedoperatie), ivf-traject, zwangerschap, baby en verhuizing. Ik ben geloof ik wel toe aan wat rust. Daar komt bij dat we er over denken om weer met ivf te beginnen voor nummer 3, dat kost ook veel tijd en energie.

    Als ik het zo opschrijf lijkt de keuze makkelijk maar toch twijfel ik. Ga ik me niet vervelen? Ga ik mijn werk missen? Ben ik nog wel een leuke moeder als ik mijn kinderen iedere dag om me heen heb? Heb ik nog wel iets interessants te melden aan het eind van de dag? Gaat dit voor ongelijkheid zorgen tussen mijn man en mij?

    En misschien stom, maar ik ben ook een beetje huiverig voor wat de buitenwereld/ mijn omgeving hiervan vind... Iets met je zelfstandigheid behouden, en je eigen identiteit. Ik riep altijd dat ik nooit thuis wilde zitten, dat ik daarvoor mijn werk véél te leuk vond en de afleiding nodig had.

    En natuurlijk is niets voor eeuwig. Plan is dat ik die echo-opleiding sowieso ga volgen en daarmee regelmatiger werk kan doen.

    Maar goed, twijfel alom dus. Sorry voor het lange verhaal! Wat zouden jullie doen? Iemand ook in deze situatie? En moeders die bewust kiezen om thuis te zijn: hoe vinden jullie het?

    Oja, financieel is het geen enkel probleem (man verdient ruim als specialist) en op zich heb ik zat creatieve hobby's (breien, naaien, bakken, zingen, knutselen) waar ik nu amper aan toe kom. Dus écht vervelen zal ik me niet, maar in mijn hoofd is dat van een andere orde dan wat je meemaakt op je werk.

    Alvast bedankt!
     
  2. Vlinderbloem

    Vlinderbloem VIP lid

    27 mrt 2008
    8.123
    1.673
    113
    Ik kies er niet bewust voor, maar ik vind er niet zoveel aan. :oops:
    Als ik anders kon zou ik hier NOOIT voor kiezen eigenlijk. Maar weet je, het is persoonlijk!
     
    Muisje2016 vindt dit leuk.
  3. Panter

    Panter VIP lid

    14 mrt 2011
    13.710
    4.559
    113
    Als het financieel kon, zou ik stoppen met structureel werken.
    Helemaal thuis zitten zou ik niet doen denk ik... Ik zou wel een 0 uren contract willen. Ik werk als verpleegkundige dus hier zou dat makkelijk kunnen.
    Alleen financieel zou dat hier een uitdaging zijn waar ik nu niet op zit te wachten.

    Kun je niet thuis zijn bij je kinderen en op waarneembasis enkele uren per wk werken? Bijv als collega vk een paar dagen vrij zouden willen dat je dat opvangt?
    Of dat je 1 dag per week gaat werken in een praktijk om binding te houden met het vak?
     
  4. februarimama

    februarimama Fanatiek lid

    23 okt 2014
    1.413
    783
    113
    ik ben huisvrouw en getrouwd met een ondernemer die veel en wisselend werkt. Sterker nog, mijn middelste gaat 2 dagen naar de crèche en mijn baby straks ook als ze wat ouder is. Op die dagen heb ik tijd voor onze oudste als hij uit school komt en tijd voor mezelf, ook fijn! Man kan dan 2 avonden sporten en ben ik zonder mokken bij de kids (die meestal wel even spoken). In de weekenden sta ik er ook vaak alleen voor en man gaat regelmatig op zakenreis.

    Ik verveel me nooit, heb het eigenlijk heel erg druk en als de oudsten er niet zijn ben ik vaak het grootste gedeelte van de dag in huis bezig. Kinderen zijn 4,2 en 4 maanden.

    Mijn eigen verloskundige en eigenaar van de praktijk heeft een man die niet werkt. Allebei een drukke, onregelmatige baan zonder au pair lukt gewoon niet. Zeker niet zonder hulp van familie.

    Ik kan niet voor je beslissen, het is lastig. Ja, mensen vinden het niks een huisvrouw maar het is jouw leven en je leeft het voor jezelf en je gezin.
     
    wwrr, Muisje2016 en Champetter vinden dit leuk.
  5. elsie89

    elsie89 Fanatiek lid

    27 sep 2014
    3.576
    1.202
    113
    randstad
    Kun je wel de opleiding doen als je niet meer werkt. Ik neem aan dat je je kennis bij moet houden dan.
    Ik zou dmv ouderschapsverlof een jaar veel minder gaan werken en daarna met de opleiding starten maar thuis zitten zie ik mezelf dan ook niet gelijk doen.
     
    Muisje2016 vindt dit leuk.
  6. Champetter

    Champetter VIP lid

    5 mrt 2013
    6.825
    3.809
    113
    Niks is voor eeuwig, de kans dat de moeders die hier nu meeschrijven hun pensioen halen bij dezelfde werkgever is extreem klein.

    Waar die angst toch vandaan komt om een tijdje bewust voor iets te kiezen wat op dat moment gewoon goed past snap ik niet? Ik vind de optie: ouderschapsverlof en heel weinig werken dus echt een halfbakken keuze. Alsof je dan voldoening hebt van werk, het is eigenlijk alles half doen en je kunnen verschillen als niks lukt.

    Het heeft lef nodig om je eigen keuzes te maken, dat schrijf je zelf ook. En dat is ook zo. Je moet loslaten wat een ander doet of wil, het gaat om jou.

    Ongelijkheid tussen partners zit veel dieper dan financieen. Zo creëer je bijna een Indiaas kaste systeem en kun je als schooljuf nooit met een piloot trouwen om het zo maar te benoemen. Klinkt vrij oppervlakkig toch?

    Ik werk periodiek, dat wil zeggen dat ik een freelance klus verzorg. Kort en intens. De laatste jaren zorg ik dat ik drie opdrachtgevers heb voor de belastingdienst en dan is het mooi geweest.

    Ik ben zeker 10 weken per jaar op vakantie, zorg voor onze omaatjes die nog leven, geef cursussen op vrijwillige basis, geniet onwijs met mijn kinderen van natuur en cultuur. Kortom, de 9 to 5 kantoor baan is zo ontzettend veel saaier en eentoniger als mijn leven.

    Maak er echt iets van is mijn tip. De hele dag koffie drinken met andere moeders geeft weinig toevoeging.
     
    Youtan, luca75, spruitje80 en 3 anderen vinden dit leuk.
  7. Nora001

    Nora001 Bekend lid

    22 jan 2019
    507
    303
    63
    Vrouw
    Persoonlijk zou ik het niet zien zitten om thuis te blijven. Ik zou zelf gillend gek worden. Tevens vind ik het heel erg belangrijk dat ik en mijn vrouw een eerlijke verdeling hebben in werktijden, financiën, huishouden en zorgtaken.

    Maar voor jou is de belangrijkste vraag, denk ik, wanneer zou jij het gelukkigste zijn. Als je fulltime thuis zou zijn zonder werk. Als je dit (soort) werk zou kunnen doen in regelmatig ritme. Als je man meer thuis was en meer (zorg)taken zou overnemen. Als je omgeving je meer steunt en je minder schuldgevoel hebt. Of als je meer ontspanning en rust hebt naast je werk.
     
    Muisje2016 vindt dit leuk.
  8. NiekeKris

    NiekeKris VIP lid

    13 apr 2008
    22.434
    8.282
    113
    Ik zou doen wat goed voelt.

    En als dat op dit moment thuis zijn bij de kinderen is, dan is dat zo. Over een tijdje zie je dan wel weer. En als de muren na een paar weken al op je af komen, dan weet je dat ook en dan duurt het ‘tijdje’ wellicht wat korter dan gepland. ;)
     
    Muisje2016 vindt dit leuk.
  9. GroeneBomen

    GroeneBomen VIP lid

    7 mei 2019
    22.509
    26.043
    113
    Vrouw
    #9 GroeneBomen, 22 okt 2019
    Laatst bewerkt: 22 okt 2019
    Heel eerlijk? Ik mis de intellectuele uitdaging enorm. Ik mis collega's, ik mis iets voor mijzelf te hebben wat écht mijn kindvrije domein is, ik mis de pauzes, ik mis zelfs het gezeur over werkdruk.

    Ja het is praktisch en fijn, man kan gewoon op zn dooie gemakje naar werk gaan zonder crèche haal en breng gedoe. Bij vakantie, ziekte kind:no problem, hoeft niets geregeld te worden. Ja het geeft rust en dat is heel wat waard. En zoon vindt t geweldig dat mama thuis is. Verveel ik mij? Nee. Maar maar mijn dagen verschillen niet zoveel van elkaar. Ik kon uitkijken naar mijn vrije dagen, maar nu elke dag een vrije dag is, is het vrijdag gevoel van bijna weekend ook niet daar

    Ik doe wel incidenteel festival werk, even uit de moedermodus ;) is semi vrijwillig dus krijg er een vergoeding voor. Kom dan zoveel mensen tegen, artiesten tot meest maffe bezoekers en dan merk ik ook echt hoe erg ik daar in mijn element zit :) ik geniet daar zo enorm van

    Nu heb ik wel mijn eigen inkomen verder maandelijks maar ik hoop dat ik in 2021 echt weer een beetje kan meedraaien qua werk. Want echt ik mis het. Ik hou van mijn kind maar ik hou ook van werken. De balans is nu teveel naar privé doorgeslagen voor mij

    Waarom neem je geen sabbatical? Moet je ook zoveel accreditatie punten halen om je diploma geldig te houden eigenlijk? Of kijk je naar een ander aspect van het beroep, onderzoek bv.
     
    Muisje2016 vindt dit leuk.
  10. Muisje2016

    Muisje2016 Fanatiek lid

    18 jan 2016
    3.004
    5.079
    113
    Dank voor alle reacties!

    Ik zal proberen op alle punten te reageren.

    Ik werk als zzp'er, dus niet in loondienst waardoor ik geen ouderschapsverlof kan opnemen. Wel is het natuurlijk zo dat ik zelf bepaal hoeveel werk ik aan neem, maar dat is minder flexibel dan je zou denken. Een dienst bestaat namelijk altijd uit 24 uur werken achter elkaar ( van 8u 's ochtends tot 8u de volgende ochtend) en dan komen we al in knoop met opvang. Mijn man is om 7u 's ochtends weg en om 19:30-20:00u thuis dus kan niet brengen of halen van de opvang.

    Spreekuren zijn er weinig om over te nemen, dat komt voor vrijwel alle collega's beter uit. Diensten wil iedereen wel af en toe kwijt. Ik overweeg om wel af en toe een dienst in het weekend te doen of als mijn man een keertje vrij is, maar het klopt wel wat iemand hier zei: dan doe ik alsnog alles half. En zoals overal in de zorgsector kampen wij ook met hoge werkdruk en uitval dus ik weet nu al dat ik dan overstelpt zal worden met verzoeken om in te vallen. Natuurlijk kan ik daar nee op zeggen maar ik voel dan wel een bepaalde druk.

    In mijn ideale wereld zou mijn man minder werken en liefst een flexibele baan hebben zodat hij er meer voor de kinderen kon zijn. Maar ja, ik ben getrouwd met een ambitieuze workaholic die ook heel lang heeft gestudeerd en gewerkt om te komen waar ie is. Hij heeft ook altijd gezegd dat een "papa-dag" (stomme term maar jullie weten wat ik bedoel) in zijn werk niet kan en dat hij dat eigenlijk ook niet wil. Persoonlijk denk ik iets meer dat laatste dan het eerste, al is het in zijn vakgebied niet gebruikelijk. Hierover de afgelopen jaren regelmatig gepraat en ook wel ruzie om gehad. Maar uiteindelijk wist ik van tevoren dat dit de situatie was en waar we aan begonnen toen we kinderen kregen. Ik vind mijn werk leuk maar ben iets minder ambitieus én droomde altijd van een (groot) gezin.

    Kortom, een andere verdeling zie ik de komende jaren niet gebeuren en in plaats van daar eindeloos ruzie over te maken wil ik ervoor kiezen om mijn leven zo in te delen dat het voor mij leuk blijft.

    Wat betreft mijn werkervaring bijhouden en registratie behouden: dat heb ik als eerste uitgezocht en is de komende 5 jaar geen probleem. Sowieso telt de opleiding en het werk als echoscopiste ook mee voor mijn beroepsuitoefening dus tenzij ik 5 jaar helemaal niet werk (Wat ik niet van plan ben) is er geen probleem.

    Misschien moet ik er inderdaad meer naar kijken als een sabbatical: uiteindelijk wil ik een afgebakende periode thuis zijn en daarna een opleiding beginnen. En inderdaad, misschien moet ik het ook gewoon ervaren. Uiteindelijk kan ik altijd nog die nanny zoeken en weer aan de slag gaan, door genoemde werkdruk is er zat vraag :)
     
    spruitje80 en Kolibrie2 vinden dit leuk.
  11. Kolibrie2

    Kolibrie2 Fanatiek lid

    9 nov 2018
    1.332
    1.135
    113
    Vrouw
    Ik heb nu een half jaartje vrij inclusief zwangerschapsverlof/bevallingsverlof na jaren hard werken. Ik heb er eigenlijk wel zin in om eens een keer wat rustiger aan te doen.
    Ik kan me voorstellen dat een jaar niet of nauwelijks werken best fijn kan zijn en als je het verkoopt als sabbatical je omgeving het alleen maar goed vindt. Dat heb ik namelijk ook in mijn omgeving van hardwerkende vrouwen Dat stiekem best meer mensen het zouden willen doen, maar op een of andere manier door externe druk het niet doen.
    En ook lekker vooruitzicht dat je op een gegeven moment wel weer verder gaat.
    Kortom vooral doen waar je zin in hebt. Je mag tot je 67ste werken.
     
  12. PBV

    PBV Fanatiek lid

    6 feb 2018
    1.765
    1.321
    113
    Vrouw
    In het westen
    Ik ben fulltime mama en huisvrouw en ik vind het heerlijk. Ik geef mijn kind volop aandacht en ik kan weg wanneer ik wil.
    Geen seconde spijt van gehad dat ik gestopt ben met werken. Werken kan ik, als de kinderen naar school gaan. :)

    Succes met je keuze! Altijd bij jezelf nagaan of je er zelf gelukkig van wordt, dan word je keuze niet zo zwaar.
     
    Miracle1 vindt dit leuk.
  13. Pyaar

    Pyaar Actief lid

    14 jan 2019
    456
    629
    93
    Vrouw
    Dit is iets persoonlijks natuurlijk. Ieder mens is anders. Ik ben sinds begin 2019 gestopt met werken omdat het logistiek niet meer vol te houden was, het ene kind op school het andere kind naar de opvang en dan ik nog uren op de weg van en naar kantoor en kids halen brengen en huishouden pfff.. (Manlief werkt 5 lange dagen en verdient sowieso een klap meer dus het was geen optie om hem te laten minderen met werk, en hij kan gewoon niet met kinderen omgaan langer dan 1 uur door zijn primitieve niet westerse gedachten....)... Ik dacht Oké nu ik toch fulltime thuis ben, kan die 3e er ook nog wel bij..................... Dus nu komt bijna ons 3e kind ter wereld. Ik verveel me geestelijk behoorlijk. JA er zijn muren die op je af komen........ lichamelijk niets te klagen, want er is altijd zat te doen.. een kind van en naar school brengen, één kind thuis en straks nog een baby erbij... Maar alle dagen zijn het HETZELFDE. Ik vind er niks aan, kan niet terugvallen op familie e.d. om geestelijk eens aan iets anders toe te komen dan kinderen kinderen kinderen en huis huis huis.....:mad: Je moet alle dagen weer de vrolijkheid zelve zijn en alles draaiende houden...... Het liefst scheur ik ook s'ochtends weer weg naar kantoor, om daar omringd te zijn van rust, geestelijk wat uitdaging en volwassen aanspraak.

    Wat ik in jou situatie zou adviseren? Lekker (tijdelijk) stoppen met werken, en dan je focussen op die cursus die je wilt gaan doen. Dan kom je geestelijk aan je trekken met die cursus en er is meer rust thuis omdat het logistieke plaatje beter uitkomt. Ga niet net als mij helemaal thuis zitten zonder enig vorm van geestelijke bevrijding (dmv cursussen doen of uberhaupt tijd voor jezelf zonder huis huis huis kinderen kinderen kinderen.. :confused:) want het is gewoon killing.. o_O
     
  14. Felice

    Felice VIP lid

    22 apr 2009
    6.516
    7.316
    113
    Als ik aan het eind van je verhaal lees dat jullie aan een pittig IVF traject denken voor een derde én je wilt een opleiding gaan volgen, dan denk ik ... Neem dan even een stapje terug. Als je altijd makkelijk weer aan het werk kunt (mocht het echt niet bevallen) dan zie ik geen probleem om er tijdelijk even uit te stappen.
     
  15. Typicalme

    Typicalme Fanatiek lid

    11 dec 2014
    1.158
    442
    83
    Vrouw
    Ik zou doen waar jij gelukkig van word, en is dat tijdelijk thuis zijn voor de kinderen dan moet je dat doen. Moest je erachter komen dat dat toch niet helemaal jouw ding is dan kun je altijd weer gaan werken.

    Ik werk vanaf deze maand 4 uur minder per week d.m.v ouderschapsverlof. Ik werk in de zorg waar ook constant aan je getrokken word; re-organisaties, bezuinigingen, personeelstekort, constant openstaande diensten, veel onvrede etc. Tijdens mijn zwangerschapsverlof heb ik ervaren dat ik ‘al dat gedoe’ kan missen als kiespijn en dat het me bakken met energie kost. Het liefst zou ik tot de jongste naar school gaat een 0 uren contract willen, maar de financiële onzekerheid maakt dat ik dat niet doe. Die 4 uur minder maakt gelukkig ook al een groot verschil.
    Maar zoals ik al zei zou ik het liefst een 0 uren contract willen. Op die manier zou voor mij werken en het thuis zijn beide leuk blijven. Succes met het maken van je keuze!
     
  16. nmv

    nmv Fanatiek lid

    7 jan 2013
    3.963
    270
    83
    Oost-NL
    Zoals ik het lees, heb je jouw keuze eigenlijk al wel gemaakt. Je bent bang voor de onzekerheid van iets 'nieuws'. Maar aangezien je in 2021 kunt beginnen met een opleiding, gaat het maar om een jaar? Dus wat andere dames al aangaven, je kunt ook er een jaar tussenuit gaan tot de opleiding begint.

    Ja, er komen momenten dat je gillend gek wordt omdat de dagen op elkaar gaan lijken, maar voor mij duurde dat nooit lang. En ik vermoed dat je het werk wel gaat missen, het is nu nog een groot deel van jouw leven... Je zou ervoor kunnen kiezen om bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te gaan doen, heb ik ook gedaan. Zo heb je nog andere mensen om je heen dan alleen de kinderen. En er zijn genoeg dingen waar je evt mét kinderen heen kunt gaan, zo heb ik bij een speelotheek diensten gedraaid en konden de kinderen met het speelgoed daar spelen. (Maar ik adviseer wel om dat pas te starten als je thuis alles goed op de rit hebt!)
    Ik las ook nog iets over ongelijkheid tussen jou en jouw man. Maar die is er nu al! Hij kan altijd 'gewoon' gaan werken en jij moet alles regelen rondom thuis/kinderen. En dat herken ik volledig! Mijn man heeft een eigen bedrijf en werkt 6 lange dagen per week en regelmatig 2 avonden. Ik heb het sporten 's avonds opgegeven, want ik weet nooit van tevoren hoe laat hij thuis is...

    En wat maakt het uit wat de omgeving zegt? Uit ervaring weet ik dat het best pittig is om 24/7 bij de kinderen te zijn. Maar ik zou weer hetzelfde kiezen! Ik moet toegeven dat ik er destijds niet bewust voor gekozen heb, mijn contract liep af vlak voor de zwangerschap van mijn oudste. Maar ik ben blij met hoe het gelopen is. Vorig jaar ben ik weer begonnen met 1 dag per week werken en ging mijn zoon naar mijn schoonmoeder. Nu gaat hij naar school en ik werk (bijna) alleen onder schooltijden. Alleen voor de vakanties moet ik opvang regelen. Dit werkt voor mij geweldig! Ik kan er zijn voor de kinderen als ze uit school komen en ik zit niet in mijn eentje thuis. Ik merk dat de kinderen dit ook heel prettig vinden, ik ben de vaste factor.
     
  17. bozoe

    bozoe VIP lid

    9 jul 2014
    5.420
    5.779
    113
    Ik ben fulltime thuis (helaas geen eigen keuze) en ik vind het heftig. Als het zou kunnen zou ik zeker iets voor mezelf willen hebben. Even geen mama zijn. Het lastigste vind ik zelf, is dat je je gedachten niet even af kunt maken. Er is altijd wel iets of iemand thuis die even de aandacht nodig heeft. Dus ik zou zeker niet de beslissing maken om fulltime thuis te blijven.
     
  18. Anouk2005

    Anouk2005 VIP lid

    21 mrt 2012
    21.849
    15.170
    113
    dokters-assistente
    De Glazen Stad
    Ik denk dat alleen jij zelf deze keuze kan maken.
    Ik zou het niet kunnen, alle dagen thuis.
    Hier zijn de kinderen alweer een stuk groter, de twee oudste zelfs al op het VO, als ik weleens terugdenk aan de periode dat ze nog heel klein waren en inderdaad het racen om de een naar een creche te brengen en de andere bij een vso dan denk ik ook wat een gekkenwerk was dat toch ook weer maar ik deed het wel en had ik ze afgeleverd en ik met klotsende oksels in de auto naar mijn werk zat kon ik gaan ontspannen en begon ik fris aan mijn werkdag ;)
    Even geen vermoeide moeder zijn maar gewoon een werknemer die haar werk doet.
    In jouw geval is het nu natuurlijk wel een stuk makkelijker om gewoon eens een sabbatical te nemen, je bent ZZP’ er en ze liggen aan je voeten en je hoeft geen sollicitatietraject in mocht je weer willen gaan werken.
    Alleen door het te proberen kom je er achter of het wat is voor jou.
     
  19. momwithcamera

    momwithcamera Fanatiek lid

    13 mei 2019
    1.934
    2.777
    113
    Vrouw
    Ik zou de stap zetten! Feit is dat de huidige situatie niet werkt en dat er iets moet veranderen. Financieel kun je het aan (wat een luxe positie!) dus wat heb je te verliezen? Als blijkt dat thuismoederen niks is voor je, ook niet voor dat afgebakende jaar, dan kun je altijd weer werk zoeken. Je zou eventueel wel vooraf al goed kunnen nadenken over wat je kunt doen om de overgang niet te groot te maken. Want van een stressvolle baan naar van de 1 op de andere dag niks is ook niet heel gezond en een enorme omschakeling. Kun je het rustig afbouwen?
     
  20. Mamafiets

    Mamafiets VIP lid

    22 apr 2019
    14.608
    25.667
    113
    Vrouw
    Stel dat je stopt.
    En dat je erachter komt dat het eigenlijk helemaal niks voor jou is.
    Hoe makkelijk of moeilijk is het dan om weer ergens te beginnen?

    Of misschien is het een optie om tijdelijk iets anders te doen. Ik denk aan bijvoorbeeld een groepje zwangerschapsyoga begeleiden oid. Dan ben je toch nog een beetje in je eigen vakgebied bezig. Maar op heel regelmatige uren. Want als een van de dames in je groepje iets heeft of gaat bevallen zal ze bij haar eigen verloskundige aankloppen.
     
    Neuzeke en Anouk2005 vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina