Bij mijn zoontje heb ik geprobeerd om bv te geven. Dit is niet gelukt om meerdere redenen (waaronder kapotte tepels, vermoeidheid, onzekerheid, baby blues (later overgegaan in depressie)) Daardoor was ik van plan om deze keer meteen voor flesvoeding te gaan. Maar nu heb ik er een paar keer over gesproken met mijn vk, zij is ook lactatiedeskundige, en ik merk dat ik er stiekem aan zit te denken om het misschien toch weer te proberen. Enerzijds schiet ik meteen in de stress; bv was namelijk echt een nachtmerrie. Aan de andere kant; tja.. geen idee.. iets doet me twijfelen. Ik ben niet opzoek naar verhalen waarom bv zo geweldig is. Ik ken de verhalen "het begin is moeilijk maar nu voedt ik mijn kind al 3 jaar op verzoek en ondersteboven tijdens onze yoga-hechting sessies." Ik ben opzoek naar (echte) verhalen van vrouwen die het bij nummer 2 (of 3) het weer hebben geprobeerd. Waarom lukte het toen niet en nu wel, of waarom is het deze keer weer niet gelukt? Heb je spijt van proberen of juist spijt van niet proberen? Ook ben ik opzoek naar ervaringen met borstvoeding icm pnd. Bedankt
Ja ik! Bij de eerste een ramp, zoveel pijn en ellende, uiteindelijk een paar weken gekolfd en toen gestopt. Heel fijn met liefde de fles gegeven. Bij de tweede wilde ik wel graag bv proberen (ook ivm nierafwijking). Heb me vooraf bedacht het op mijn manier en tijd te doen (bij de eerste ging het allemaal zo geforceerd). Uiteindelijk toen hij geboren was zelf aangelegd en hij heeft bijna 8 maanden bv gehad, zonder pijn of problemen. Elk kind is anders en ik stond er ook wel heel anders in, zelf als moeder. Veel relaxter. Bij de eerste vond ik een kind krijgen überhaupt al een enorm ding en dan ook nog als die bv ellende. Je kan het altijd proberen, zolang je je er goed bij voelt. En of je nu met liefde de fles geeft of met liefde bv, mijn inziens maakt dat voor een kind niet uit.
Bij de eerste lukt het ook niet. Na 5 dagen aanleggen, power kolven (want zoon wilde niet aanhappen en weinig productie) uiteindelijk doodmoe de handdoek in de ring gegooid. Bij dochter wel weer geprobeerd, maar ook dochter wilde niet goed aanhappen. Ik stond er zelf nu ook niet volledig achter door ervaringen bij zoon en had ook een kraamhulp die net wat te pro borstvoeding was. Hier na drie dagen echt definitief overgestapt op flesvoeding. Voor mij was dat echt een opluchting. Doe dus vooral waar je zelf volledig achter staat! Succes met je keuze en bedenk je ook dat beide keuzes goed zijn!
Ja hier ook een succesverhaal! Bij mijn eerste 2 jaar gevoed, maar jeetje wat heeft me dat veel stress en kruim gekost! Dochter was onrustig, sliep slecht, ik was onzeker, veeeeel kolven, productie-dipjes, ik veel afvallen etc. Daarom bij de tweede een ultimatum gesteld, ik begin maar ik stop zodra het enige vorm van stress geeft, want zoals bij de eerste wil ik nooit meer! En wat denk je, onze tweede dochter krijgt al bijna 7 maanden volledig borstvoeding en wat gaat het gemakkelijk, ik hoef er werkelijk niks voor te doen! Dochter is super relaxed, ik ben relaxed, ik heb geen dipjes, ik hoef zelden te kolven, alle dingen waar ik bij onze eerste tegenaan liep is nu totaal geen sprake. Ik zou dus zeggen, begin ermee en spreek met jezelf af dat je laagdrempelig stopt als het niet gaat. Fijn als het lukt maar als het niet zo is is flesvoeding ook goed!
Hier 2 succes verhalen , Waarom het zo succes is dat is omdat mijn melk er altijd is op temperatuur en minder afwas , En ik word super slank terwijl ik eet als een bootwerker.
Misschien kun je er aan beginnen met de gedachte dat het ook oké is om met liefde flesvoeding te geven als het niet lukt of qua pnd niet haalbaar is? Maar misschien krijg je er spijt van als je het niet probeert terwijl het je nu wel bezighoudt? Ik ben zelf zeer pro bv maar soms vind ik het jammer dat er zo vaak iets over hangt 'het nu eenmaal de natuur is en je lijf kan het dus'. Dat is dus echt kul. Bij de oudste (een huilvaby) kreeg ik kloven en 11 x een borstontsteking. Daarnaast wankele productie dus het was hard werken. Ik heb die echt wel eens huilend gevoed En dacht dat ik gek werd. Maar ernstige km allergie en flesweigeraar, dus ik zat ook klem voor mn gevoel. Bij de tweede ging het zoveel anders! In de hele borstvoedingstijd maar 2 x een borstontsteking gehad en alleen milde kloven. En trek tijdig aan de bel. Een goede lactatiekundige kan zoveel verschil maken. Mondanatomie, houding, aanhappen, het kan zoveel verschil maken.
Ik heb mijn beide kinderen bv gegeven, maar de opstart was enorm ellendig. Doordat ik vlakke tepels heb heb ik gelijk enorme kloven, dus ging bij de eerste echt door de grond. Na 4 dagen kwamen we thuis uit het ziekenhuis en kreeg ik van de kraamzorg een tepelhoedje. Dat was op dat moment de oplossing. Na de kraamweek kreeg ik borstontsteking op borstontsteking, na 3 weken heb ik een lactatiekundige gebeld en die gaf mij adviezen om borstontsteking te voorkomen of snel te verhelpen zonder antibiotica. Dit werkte en daarna succesvol kunnen voeden. Bij de tweede weer kloven, op dag 5 lactatiekundige gebeld, kwam met tips, maar het bleef tobben. Dochter groeide niet goed, voeden deed pijn, na een paar maanden weer lactatiekundige laten komen, bleek haar tongriempje veel te kort. Dag erna laten klieven en nog 2 dagen later was ik klovenvrij en dochter ging groeien. In die periode heb ik ook een postnatale depressie gekregen. Hele heftige periode maar door de borstvoeding had ik nog enigszins het gevoel dat ik van waarde was voor mijn kind. Ik wil nu absoluut weer bv geven, maar zie enorm op tegen die eerste dagen, de pijn, de kloven. Dus heb nu al contact opgenomen met een lactatiekundige, zij kent mij van de vorige periode en weet dus precies hoe het toen ging. Zij komt nu zodra ik bevallen ben op de 1e of 2e dag al langs om hopelijk alle ellende van de vorige keren voor te zijn.
Ik krijg altijd jeuk van dit soort reacties..... En volgens mij sluit jouw ervaring ook niet echt aan bij de vraag van @KleineLai
poeh, ja door dit soort situaties (en mijn eigen) heb ik zoiets van Waar begin ik aan? Flesvoeding is zoveel fijner .. Maar toch, ik weet het niet.. Iets trekt mij toch om het weer te proberen. Gelukkig heb ik nog even tot de bevalling om erover na te denken
Mijn beide kinderen hadden koemelkallergie, dus de kans dat deze het ook weer heeft is erg groot. Dat is voor mij wel extra motivatie om bv te geven. Maar als ze dat niet hadden gehad weet ik serieus niet of ik het zo lang had volgehouden. En laat je vooral niks aanpraten. Uiteindelijk heeft een baby zoveel meer aan een blije mama die flesvoeding geeft dan een mama die koste wat kost bv wil geven, maar daar ongelukkig van wordt!
Hier bezig voor nummer 2. Borstvoeding kwam zeer moeizaam op gang door keizersnede en andere ellende. Betekende eerste 2 weken een strak schema van voeden- kolven - verschonen - flesje bijvoeding. Daardoor ook weinig genoten Mijn dochter groeide onvoldoende op melk en consultatiebureau liet mij aanmodderen en enige advies wat ik kreeg voed maar bij de fles. 9 maanden stress gehad om haar gewicht. Ik had alle tips en trucs uitgeprobeerd. Niemand heeft er ooit aan gedacht om mij domperidon te geven. Ook viel ik extreem af. Ik ben in 9 maanden tijd 15-16 kilo afgevallen en ik was al niet de breedste... Bij nr 2 dus een borstvoedingsplan. We gaan niet elke 3 uur nakolven, maar om de voeding, hooguit misschien de eerste dagen. Boezemvriendjes vooraf in huis. En we gaan starten met bv. Maar als mijn tweede weer onvoldoende groeit ondanks alle tips, trucs en medicijnen dan op de fles over. Ook als ik veel ontstekingen en kloven zou krijgen, bij eerste niet gehad dan ben ik er ook snel klaar. Baby en mama moet blij en gezond zijn. En er loopt dan ook nog peuter rond dus het moet te doen/werkbaar zijn,
Bij mij is het twee keer moeizaam gegaan en bij de derde geen enkel probleem gehad. Maar als ik jouw voorgeschiedenis lees en daarbij deze quote hierboven, vind ik dat jij moet doen waar je je prettig bij voelt. En ja, borstvoeding heeft voordelen, maar in Nederland en dus ook in jouw keuken is het kraanwater zo goed dat flesvoeding ook een goede, verantwoorde keuze is. Doe waar je je goed bij voelt en als dat borstvoeding is prima, maar voel je niet verplicht, dat is nergens voor nodig.
Wat knap dat je erover denkt om jouw tweede kindje eventueel borstvoeding te gaan geven, ondanks jouw eerste (vervelende) ervaring met borstvoeding. Doe wat je gevoel zegt, als je het graag wil proberen, probeer het dan (eventueel meteen met de lactatiekundige die mee kijkt?) maar stel voor jezelf wel een grens. Het is geen ramp als het niet lukt, een blije mama is het belangrijkste.
Als je borstvoeding lekker loopt, jij en en je kindje lekker relaxed kunnen zijn is borstvoeding geven zoveel minder gedoe dan flesvoeding. Je hoeft nergens over na te denken. Ik las hierboven de tip om duidelijk je grenzen tw stellen. Wil je in t zkh bevallen of thuis? Ik zou gewoon een een lactatiedeskundige bellen en vooraf om advies vragen. Maak afspraken met haar dat zodra je kindje geboren is ze mee komt kijken. Bv is geweldig als je het zo kunt ervaren als dat ik heb mogen doen. Werkelijk waar geen problemen gehad in 1,5 jaar tijd. ( bv geven was en is ook het enige dat mijn lijf wel goed deed rondom kinderen krijgen) Probeer het maar voel je niet verplicht. Zorg dat je altijd kv in huis hebt zodat je meteen kunt stoppen als je dat wil. Had ik ook. Gewoon omdat me dat een veilig gevoel gaf. Flesvoeding is niks mis mee en een prima alternatief voor borstvoeding. Succes en ik wens je net zon bvperiode toe als ik heb mogen hebben
Ik weet nog niet of het een succes zal zijn. Ik ben nog maar pril zwanger. Maar wil nu wel graag bv geven. Onze zoon zijn start was slecht en ik heb de maand ziekenhuis ook gekolft en hij dus afgekolfde bv flesjes. Uit eindelijk bleek onze zoon niet Motorische sterk genoeg om zelf aan te happen en toen hij eindelijk uit het ziekenhuis kwam liep mijn productie gigantische terug en ben ik na veel stress over gegaan op kv. Nu wil ik het straks weer proberen gaat of lukt het niet dan niet, maar mischien gaat het nu opeens 'wel' heb in de tussentijd wel een borst reconstructie gehad ivm veel gewicht verlies. Maar mijn tepels zijn wel verplaats maar niet dmv door snijden. Dus als het goed is werken ze nog. Weet niet of je veel aan mijn verhaal hebt maar wilde hem toch met je delen.