Hier gisteren veel te veel gedaan in huis. Vannacht wat voorwerk gehad en veel pijn met draaien. Vandaag staan er verschillende afspraken op het programma. En daarna lekker rustig aan doen. Kleine meid is ook niet lekker, dus lekker luieren na alle afspraken.
Stuwing wordt minder. Strakke kleding helpt idd wel. Koolbladeren niet geprobeerd. Waarom kool? Witte kool?
Beebje heeft geen zin om in te dalen.. Vanmiddag bij de gynaecoloog geweest, extra echo gehad. Alles ziet er normaal en gemiddeld uit, dus hij snapt ook niet waarom hij niet indaalt. Hij wilde me over 3 weken weer zien, maar hallo, dan ben ik bijna 42 weken zwanger ik hoop toch echt dat de kleine er dan al is!! Geen zin om nog zo lang door te lopen!! Vanavond hebben we ook nog controle bij de verloskundige. Benieuwd wat zij ervan gaat zeggen
Wat zei ze? Jah... sommigen dalen idd pas bij de bevalling in. En een volledig ingedaalde baby geeft ook weer andere ongemakken
Haha.. dan had ik die aambeien al moeten hebben inmiddels. Baby ligt hier nu al 5 weken volledig ingedaald.
Jaa klopt, daar gaan we ook gewoon vanuit. Maar ons beebje ligt 'te' hoog, vandaar de extra controles! Ik ga morgen maar heel de dag trampoline springen ofzo @Roetje08 Hoe gaat het met jou?
Nou ik lig inmiddels lekker thuis op de bank heerlijk te babyknuffelen. Jullie hadden mijn verhaal nog te goed, hier komt ie dan . Maandagochtend moesten we ons om 8.30 melden in het ziekenhuis. Helaas te weinig ontsluiting om in te leiden dus toch een ballonkatheter nodig.. Na het plaatsen voelde ik een aantal uren niks dus vroeg me af of ie wel z'n werk deed, maar rond 15.00u begon ik toch wat harde buiken te krijgen. Die bleven de hele avond en nacht met enige regelmaat komen. De volgende ochtend bleek dat ze hadden gezorgd voor 3cm ontsluiting; de inleiding kon beginnen! M'n vliezen werden gebroken en er werd een half uurtje gewacht met het aanzetten van de weeenopwekkers. Ik ben toen gelijk gaan lopen in de hoop dat m'n lichaam uit zichzelf zou beginnen zodat geen opwekkers nodig had want de vorige keer betekende dat een weeenstorm(!). Gelukkig begon m'n lichaam uit zichzelf en na 3u weeen opvangen die steeds venijniger werden zat ik na controle op 5cm. Ik vond het wel heftig maar kon nog wel even zonder pijnstilling doorgaan. Maar een half uur na de controle werden de weeen ZO heftig dat ik smeekte om pijnstilling. Dus met de vk afgesproken dat ik een ruggenprik kreeg gezien de ontsluiting een half uur ervoor. Tijdens het wachten op de ruggenprik kreeg ik wel al wat druk down under maargoed, ik dacht dit zal wel normaal zijn? Na een half uur was ik op anesthesie kamer en net voor ze de ruggenprik erin wilden steken kreeg ik ENORME persdrang (vorige bevalling niet gehad dus ik had geen idee hoe dit voelde ). Vk werd gelijk opgeroepen en ja hoor; ik had volledige ontsluiting! Binnen een uur van 5 naar 10 (!). Dus terug naar de verloskamer en na een uurtje persen heb ik hem er eigenhandig uitgetrokken. Dus binnen 6u na het breken vd vliezen was daar onze zoon! Het was echt een hele bijzondere en fijne ervaring zeker tov mijn spoedkeizersnede de vorige keer. Het is gegaan zoals ik hoopte en ben stiekem ook wel trots op mezelf .
Mooi verhaal. Zeker trots op zijn! Hier ook ingeleid en in een half uur van 5 naar 10 gegaan (ruggenprik zat er nog niet zo lang in dus voelde ook nog behoorlijk veel, waaronder de persdrang die ik de vorige keer had gemist). In 3 uurtjes was hij daar! Mijn verhaal kijkt dus een beetje op die van jou. Lekker van genieten. Nogmaals gefeliciteerd
Dat is bij mij ook zo. Ben bang dat t hier pas gaat veranderen als de vliezen zijn gebroken, volgens mij blijft ie daarom zo hoog dobberen door t vele vruchtwater.