Grappig inderdaad dat iedereen het zo anders ervaart. Hier is het juist super rustig in de klas bij binnenkomst, na het handje geven aan de juf. En juist bij de peuteropvang van onze dochter zijn ze er vanaf gestapt om in de groep/kring te beginnen omdat sommige kinderen zich ongemakkelijk voelden bij binnenkomst. Stel dat je als 1 van de laatste binnenkomt, dan zit heel de kring naar je te kijken. Terwijl als iedereen gewoon lekker aan het spelen is heeft niemand door welke kinderen er als laatste binnen komen of wie er wat meer moeite heeft met afscheid nemen. Maar ik denk dat uiteindelijk alles wel prima werkt, als er maar een duidelijke structuur in de klas is en het binnenkomst moment niet zoals TS beschrijft een half uur duurt.
Fijn dat het bij jullie wel werkt op die manier! Zo zie je maar dat het echt per school / klas verschillend is wat werkt. ik las in ook je andere post over verlegen kindjes en handjes geven... ik heb er ook een aantal maar die hoeven echt niet perse een hand te geven. Even een contactmomentje is genoeg. Ik wens ze sowieso ‘goeiemorgen’ en probeer oogcontact te maken. Handjes geven komt ooit wel bij dit kind. qua drukte valt het bij mij enorm mee. De kinderen komen relaxt binnen en gaan rustig aan de slag. Ik heb ook een groot lokaal dus het is verspreid. Scheelt ook echt voor deze kinderen!
Hier starten ze in de kring, bij binnenkomst zoekt zoon zijn stoel. Ik zoek contact (zwaaien, groeten) met de juf zodat ze ziet dat hij in de klas is, zoon is vaak te druk met vriendjes- hij vindt 'speciaal' naar juf lopen spannend- als er iets bijzonders is loop ik (met of zonder zoon) naar juf. Er liggen boekjes, klei en frutsels op de tafel in het midden. Daar kunnen de kinderen mee spelen. Om 8.25 gaat de eerste bel en gaan ouders die nog in de klas zijn weg. Bij de tweede bel gaan alle kindjes op hun stoel zitten. Juf zoekt zelf contact met alle kinderen die binnenkomen, de een uitgebreider dan de ander. Voor mij is dit prima. In jou geval zou ik verschillende momenten van binnenkomst 'testen'. Misschien kom je ook net op een moment dat het druk is. Ik weet niet vanaf hoelaat je haar kan brengen, maar ik zou eerst kijken of het per moment verschilt.
Het verbaast me dat iedereen aangeeft dat de ouders kinderen tot in de klas brengen. Hier spelen de kinderen buiten. Juffen staan op het schoolplein, zodat je eventueel iets kunt doorgeven. Zodra de bel gaat nemen kinderen afscheid van de ouders en gaan ze netjes naar binnen. De bel is echt een heel duidelijk signaal voor iedereen. Werkt super.
Hier zeggen we idd ook goedemorgen tegen de juf, en andersom. Maar handjes geven vind ik ook best een beetje raar. Je ziet de juf bijna elke dag, waarom dan steeds weer opnieuw een hand geven? Ik zie de meerwaarde er niet van in eigenlijk.
Hier ook hoor. Kinderen worden afgezet aan de schoolpoort en gaan dan buiten spelen. Meteen de druk eraf. Als de eerste bel gaat, gaan ze in hun rij staan. Tweede bel is stilte en dan klas per klas naar binnen.
Lekker ook voor de verspreiding van virussen dat handen geven Hier mochten de ouders wel mee naar binnen zodra de bel ging in de kleuterklas, maar dan was het stoeltje in de kring, kus en gaan. Ik zou gewoon later komen, je gaat deze situatie echt niet veranderen, die juf gaat niet opeens anders doen. Dus dan zelf de pijn zo kort mogelijk houden. Aangeven aan de juf dat dat beter werkt en klaar.
Ik snap dat handje geven ook niet. Gelukkig doen ze dat bij ons niet. Juf zit zo dat iederen langs haar komt, wel altijd even groeten. De meeste ouders gaan niet mee naar binnen. Op de gang knuffel en kus, naar binnen de juf groeten en dan aan een werkje.
Hier MOETEN ze handje geven èn aankijken. Als mijn dochter de juf niet aankijkt zegt ze: ‘kijk me eens aan’.
Jemig. Ja het is goed om elkaar even aan te kijken bij het groeten maar zo gedwongen vind ik voor jonge kinderen wel te ver gaan. Het ligt echt aan het kind. Natuurlijk moeten ze het leren maar van dwang wordt niemand blij.
Nee natuurlijk is dat niet vreemd. Dat leer ik mijn (stief)kinderen ook. Maar het gaat om de manier waarop. Maar goed; wat ik al eerder zei; ik wil ook niet op alle slakken zout gaan leggen en weggezet worden als een moeder met een te grote mond al na 2 weken. Voor je het weet ga ik me aan alles ergeren en er gaan ook een heleboel dingen goed.
Dit zou ik nou ook heel prettig vinden! Zo voorkom je dus ook dat alle moeders met juffen gaan lopen kletsen. De moeders die nog een langer verhaal hebben dan de kindjes Maar goed; misschien ben ik wel verwend hoor. Op het kdv zijn ze er heel duidelijk in: kort afscheid nemen en als je als moeder of vader wil kletsen, dan maak je daar een afspraak voor op een later tijdstip. Tenzij er iets ernstigs aan de hand is natuurlijk.
Hier is school juist enorm open en benaderbaar, dus het ‘even met de juf kletsen’ wordt juist aangemoedigd. Goede band met juf zorgt ook voor meer binding met school, alleen maar goed voor de hele sfeer op school. Ik zou een afstandelijke juf die je alleen even op het plein ziet langskomen juist niks vinden...
Bij ons merken we ook echt een verschil in betrokkenheid tussen kleuterbouw en de overige groepen. Bij de kleuters worden de kids naar de klas gebracht, bij 3 tm 8 gaan ze op het plein in de rijen met de leerkracht naar binnen. Ik spreek ‘mijn’ ouders dus heel vaak. Dat versterkt de band en dat is exact wat (in mijn ogen) betrokkenheid vergroot. Ik heb weleens moeite om ouders te vinden voor activiteiten, maar dat is alleen doordat het dan op een onhandige dag valt. De wil is er zeker. Maakt ook dat zodra er iets aan de hand is, ouders bereid zijn om een stapje harder te doen.
Ja dat is helemaal waar. Maar dat ‘even’ gebeurt hier dus niet op een gezellige manier. De moeders kletsen maar door, juf luistert zichtbaar zenuwachtig, zegt midden in de zinnen; ‘ja ja’, kijkt vervolgens alweer naar het volgende kind en met een ander oog probeert ze de klas in de gaten te houden. Ik ben het helemaal met je eens dat even kletsen hartstikke goed is en misschien beter dan een afstandelijke juf, maar deze lijkt het allemaal niet goed aan te kunnen.
Hmm ja daar kan ik me wel wat bij voorstellen! Hier zegt de juf dan gewoon;’Oei, ik ga snel even verder met de rij!’ ofzo... Maar als de juf het niet zegt en ouders pikken zoiets niet op, kan ik me voorstellen dat het vervelend is.
Dat is als juf ook wel lastig om aan te geven. Hoe zeg je nou op een aardige manier dat ze wegmoeten? Is ook een stukje ervaring denk ik. En uit willen proberen van nieuwe dingen.