Hallo, Ik mag mijn zoontje geen kleren aandoen, kleren uitdoen, pyjama aandoen, ook niet verschonen. Hij wordt zo kwaad. Wat Ik ook heb geprobeerd, het werkt niet. Ik krijg hem niet rustig, heb van alles geprobeerd. Hem enorm de tijd gegeven, genegeerd, en gewacht tot zijn driftbui over is. Maar ook dat werkt niet. Soms is hij niet echt boos maar ziet hij het als een spelletje. Dan moet hij alleen maar lachen en lukt het me niet tot hem door te dringen. Herkent iemand dit?
Zelf laten doen wat hij zelf kan? Klinkt alsof hij eigen verantwoordelijk wil of zelf wil kiezen wat ie aan of juist niet aan wil. Past helemaal bij de leeftijd
Was het maar zo... hahaha. Zelf wil hij het helemaal niet. Want dan is het “mama doen”. En als ik het doe word hij weer boos. Hij mag al tijden kiezen wat hij aan wil. Of ja, keuze uit 2 dingen. In het begin ging dit perfect. Nu kiest hij iets maar zodra ik het aan wil trekken wil hij het andere.
Ik loop dan gewoon weg en zeg, zoek het dan zelf maar uit bijvoorbeeld, we gaan pas eten als je kleren aan zijn. En dan loop ik ook gewoon de kamer uit. Meestal begint ze dan al te mekkeren dat ik moet helpen voor ik op de gang sta. Verschonen was hier ook een spelletje een paar weken geleden, toen zijn we een paar keer goed boos geworden nadat we meerdere keren net aan een trap in ons gezicht konden ontwijken. Sommige kinderen werken beter mee als ze staand verschoond/aangekleed worden ipv liggend of andersom. Iets in zn handen geven om mee te spelen heb je vast ook al geprobeerd? En luierbroekjes ipv luiers werkt vaak ook makkelijker.
Ik loop naar beneden dan. Zoon heeft er ook een handje van. Prima, mama gaat naar beneden en ontbijten. Blijf jij maar lekker boven. Is ook het enige dat voor hem echt werkt.
Ehm dan zoekt ie het maar uit en mag ie het zelf doen Wil ie niet? Prima gaat ie in z'n pyjama of hemd mee naar buiten
Herkenbaar Ik heb laatst peuter met volle pamper en in pyama bij de gastouder gedropt Moet zeggen dat dat toch wel indruk heeft gemaakt want nu laat ie zich na 4x "nee andere trui!" wel aankleden de afgelopen dagen.
Vooral zoeken naar wat voor uw kind werkt. Hier 3 kinderen en bij de oudste was er niets dat indruk maakte, de middelste vond het vreselijk dat ik weg ging en de jongste die is niet dramatisch tot nu toe.
Hier nog een peuter in die fase, ben soms wel een half uur bezig met alleen aankleden. Ik vind dat ik wat harder moet worden want ze speelt gewoon een spelletje. Ga ook eens kijken hoe ze reageert als ik echt gewoon weg ga. Misschien eens naar buiten (in de tuin) laten gaan in dr pyama? Want dat is wat ze wilt, alleen maar in dr pyama...
Hier zo af en toe ook van die buien. Heb 'm gisteren toen ik zijn luier wilde verschonen (doe ik nu beneden ivm mijn zwangerschap) in zijn blote benen op de (best wel koude) gang gezet. Laat me echt niet trappen. Na 3 min was meneer weer poeslief. Met aankleden gaat het net zo. Één waarschuwing en anders straf, en dit kondig ik ook aan met "laatste waarschuwing". Soms is de waarschuwing genoeg, soms de 2-3 min op de gang. De clou is wel dat je echt consequent moet zijn. Als ik vaker waarschuw is het idd een spelletje aan het worden. Na de gang krijgt hij altijd een knuffel en moet je je irritatie ook meteen laten varen.
Hier was hun wens dan in vervulling gegaan en had ik ze nooit meer uit hun pyjama gekregen Aankleden is (en was) hier gewoon iets dat moest, dus bij weigering liet ik ze naast hun kleren zitten en mochten ze niks anders doen tot ze aangekleed waren. Ze willen ‘s ochtends niet liever dan eten, dus geen kleren = geen eten... dat hakte er in