Gisteren ben ik weer begonnen met werken. Deels dan; een paar uurtjes per dag. Hoewel ik er tegenop zag, is het me meegevallen al ben ik na die paar uur verschrikkelijk moe. Anyway; ik las op ons intranet dat er verschillende interviews waren afgenomen met cliënten om hun positieve ervaringen te delen met ons. En dat bracht me op een idee voor hier. Wij hebben heel veel te maken met ontevredenheid, hoge werkdruk, onbegrip en ja; ook agressiviteit. Door het lezen van de ervaringen van veelal jonge cliënten ben ik me weer gaan realiseren dat ik het echt heel erg naar m’n zin heb daar, maar ik zag ook dat ik dingen aan mezelf kan verbeteren. En wat is er nu beter om zo weer te beginnen? Dus ik vroeg me af; hebben jullie positieve ervaringen met Jeugdzorg? Nb; ik weet dat ik me op heel glad ijs begeef met dit topic. Het is ook NIET mijn bedoeling op een reltopic te openen of te starten. Mocht het zo lopen, dan zal ik beheer vragen het te sluiten. Ik ben gewoon echt oprecht benieuwd! Alvast hartelijk dank voor het lezen van mijn stukje!
Ik denk niet dat dit is wat jij bedoeld, maar ik zie dat het CJG ook onder jeugdzorg valt. Daar heb ik in West Brabant in elk geval hele positieve ervaringen mee. Met een vaag moeder/onderbuikgevoel daar gekomen en heel goed geholpen en begeleid. 2x thuis komen observeren en daarna doorverwezen naar de juiste hulpverlener voor een diagnose.
Mijn zusje en ik hebben een tijdje huisbezoeken gehad van iemand van Jeugdzorg en dat vond ik (achteraf gezien) prima. Op het moment zelf vond ik het onzin maar ik begrijp nu wel waarom dat gedaan werd. Het heeft maar een paar maanden geduurd gelukkig.
Wij zijn ooit naar een bijeenkomst geweest voor potentiele pleegouders en daar zo ontzettend afgeknapt op hoe er daar over de pleegkinderen en hun ouders gesproken werd.
O, het hoefde ook niet persé over BJZ te gaan hoor. Alle neven-instellingen die onder Jeugdzorg vallen zijn ook goed. Fijn dat je zo goed geholpen bent zeg!
Alle maatschappelijke voorzieningen voor jeugdigen vallen inderdaad onder jeugdzorg. De medewerkers bij het CJG zijn ook jeugdzorgwerkers. Fijn dat je zo’n positieve ervaring hebt! Bedankt voor het delen. Ik werk ook in de jeugdzorg, dus lees mee...
Ik heb ooit een melding gedaan bij, toen nog, het AMK. Omdat bleek dat jeugdzorg al bij dat kind betrokken was, heeft de raad van de kinderbescherming toen ook contact met mij opgenomen en mijn verhaal aangehoord. Daarna hebben ze ook zeer adequaat gehandeld. Via mijn werk (huisartsenpraktijk), heb ik zowel positieve als negatieve ervaringen, waarvan de meeste gelukkig positief zijn.
Uh, niet zozeer positief maar ook niet zozeer negatief denk ik. Het is al lang geleden en het ging daarnaast niet om mij, maar om mijn zusje.
Wat jammer! Er is een groot tekort aan pleegouders. Echter, er moet ook niet met een roze bril gekeken worden naar pleegzorg. Het is keihard werken als pleegouder.
Ik ben sinds kort pleegzorgbegeleider. Daarvoor jeugdzorgwerker in een sociaal wijkteam en daarvoor pedagogisch medewerker op een residentiële behandelgroep.
Dat snap ik. Maar wat wij gehoord hebben daar was ontzettend denigrerend naar zowel kinderen als hun ouders. Echt negatief en ook veroordelend. Het was niet inhoudelijk mbt het opvangen van pleegkinderen in de zin van wat er allemaal bij kan komen kijken etc. Door die avond hebben wij ervan afgezien.
Gezinsvoogd van mijn jongste dochter was fantastisch. Ze heeft zo mogelijk alles gedaan en aangegrepen om de biologische moeder van mijn dochter te helpen haar leven weer op orde te krijgen en toen dat niet werkte tijdig de voogdijprocedure ingezet bij de rechtbank. Daarna is ze mijn dochter nog komen uitleggen waarom haar moeder niet meer op bezoek kon komen en dat ze bij ons zou gaan opgroeien. Dat had moeder zelf eigenlijk moeten doen, maar ze was plotseling geëmigreerd zonder afscheid te nemen. Op dat moment was ze al geen gezinsvoogd meer, maar heeft ze ons toch enorm geholpen. Pleegzorgbegeleiders diverse ervaringen mee. De één beter dan de ander. Bv meer betrokkenheid vs. ‘Het gaat daar wel prima, dus ik wacht wel tot ik zelf van ze hoor’. En van nog een andere kant een zeer negatieve ervaring. Hulpvraag vanuit een ouder voor haar kinderen vanwege problemen thuis bij de vader. Kinderen geven dit zelf aan, maar worden niet serieus genomen en vanuit de jeugdzorg wordt alleen maar gehamerd op communicatie tussen ouders, terwijl dat niet de issue is. Daarna moeilijk doen over opgevraagde dossiers, wat logisch blijkt, want die kloppen inhoudelijk voor geen meter. Dieper wil ik daar niet op ingaan, vanwege privacy van de desbetreffende personen. Maar door aanwezigheid bij gesprekken kan ik melden dat ik het schrikbarend en zorgwekkend vond hoe de jeugdhulpverlening hier compleet faalde.
Werkgerelateerd kom ik redelijk vaak in aanraking met Jeugdzorg/ veilig thuis. Doorgaans positief maar bij valse meldingen van bijv een bemoeizieke buurvrouw gaat het toch best ver en heb je daar als gezin echt wel heel lang last van.
Helaas niet zulke positieve ervaringen, niet voor mij maar mijn broertje. Die is jaren geleden compleet ontspoord en heel slecht begeleid, mijn moeder zat met haar handen in het haar en niemand deed iets tot ze zelf de politie belde voor hem, heel triest allemaal. Hij moest beschermd worden tegen zichzelf maar iedereen keek toe en niemand deed iets. Het was een beetje wachten tot het te laat was. Maar gelukkig is na jarenlang geduld hebben alles goed gekomen maar niet door Jeugdzorg.