Wij hebben zelf contact opgenomen met het CJG omdat wij met onze jongste tegen bepaalde problemen aanlopen. Wij krijgen goede begeleiding en verdere onderzoeken.
Vanuit mijn werk heb ik ervaring met bjz. Tot nu toe alleen positief. Zowel vanuit ons maar ook vanuit ouders. Ik weet niet wat je precies zou willen weten verder. I.v.m. Privacy kan ik niet ver hierop ingaan. Fijn dat je weer rustig gaat opbouwen en zeker dat het goed is bevallen
Je zocht positieve verhalen, ik ben alleen door bepaalde ervaringen niet echt positief wat jeugdzorg betreft. Het kind had uit huis geplaatst moeten worden en zijn broer heeft altijd gezegd dat hij in de eerste plaats uit huis geplaatst moest worden. Jeugdzorg was bij hen thuis een lachertje en omdat ik de zorg van zijn broertje op mij had genomen ben ik dus aanwezig geweest bij gesprekken. Ze faalde compleet. Jeugdzorg moest bijvoorbeeld het huis checken omdat moeders het niet schoonmaakte, echt niet schoonmaakte. Dus wat deed mevrouw de dag ervoor stopte ze alle zooi die door het huis slingerde op haar kamer en deed de deur op slot. Jeugdzorg moest alle kamers checken, maar ja haar slaapkamer zat op slot. “Ik ben de Sleutel kwijt’ jeugdzorg “ oké, het zal er vast netjes uitzien.” Moeder knikte natuurlijk volmondig ja. Weet je wat er achter die deur lag? Een 2 meter hoge stapel was. Letterlijk 2 meter! En zo zijn er echt tal van situaties geweest waar mijn mond van open viel.
Ik heb jaren geleden zelf CJG en de GGZ inschakelt omdat ik zag dat dochter volledig vastliep, en wilde voorkomen dat ze tegen dezelfde problemen zou aanlopen als ik toen ik nog kind was.Zij heeft nu een hele fijne autisme specialist, die ooit mij begeleidde, waar ze goed contact mee heeft. En die haar bovenal, ook serieus neemt. “Onze” jeugdwerker van CJG is ook al zo’n toffe peer. Aanvankelijk was ik sceptisch en bang om CJG in te schakelen, want als je de verhalen op internet moet geloven dan zijn zij er vooral op uit om kinderen uit huis te plaatsen. Dankzij hem (en de autisme specialist) heb ik het vertrouwen teruggekregen in hulpverleners en schroom ik tegenwoordig niet meer om hulp in te schakelen. Iets wat ik als kind en (jong) volwassene pertinent weigerde.
Mijn ervaring, loop gerust een flinke bocht om jeugdzorg ze denken je te helpen maar maken meer kapot dan dat zij weten ( Dan heb ik het over mijn jeugd, ~15 jaar terug)
Hier hele goede ervaringen met sociaal wijkteam, en de behandelgroepen van mijn kinderen. Het is zo fijn om goede mensen achter je te hebben staan, dat werkt een stuk prettiger.
Wel heb ik negatieve ervaringen opgedaan met de behandelgroep voor algemene psychiatrie van het Leo Kannerhuis , waar dochter vlak na de diagnose autisme een aantal maanden heeft gezeten ter observatie, zodat wij handvaten zouden krijgen om met haar om te gaan. Aanvankelijk was ze geplaatst in de speciale autisme groep maar omdat ze de jongste en het enige meisje was werd er besloten om haar over te plaatsen naar de algemene groep, met een coördinator die alles met de “hechtingsstoornis” bril bekeek. Afgezien daarvan beweerde ze dingen over mij die niet klopten, o.a dat ik telefonisch niet bereikbaar was en bezoeken aan dochter regelmatig had afgezegd. Wat dus absoluut niet waar was, ik heb welgeteld één keer moeten afzeggen omdat ik de griep had. Ook werd in na een aantal huisbezoeken door een van hun medewerkers weggezet als een moeder die tijdens de huisbezoeken alles perfect volgens het boekje deed maar waarvan zij het vermoeden hadden dat ik mij in werkelijkheid anders voordeed. En werd er aan de hand van het ontbreken van speelgoed in de woonkamer (mijn autistische dochter is heel selectief in waar ze mee speelt en daarbij, heeft ze al haar speelgoed op de kamer) automatisch aangenomen dat er helemaal geen speelgoed in huis was. Ik was echt in shock toen ik het vernietigende rapport las van de coördinator, die overigens in die maanden dat dochter daar zat meer op vakantie was dan op de groep, en dus zelf telefonisch vrijwel niet bereikbaar was. Voor mij was de maat vol toen mijn ten gehore kwam dat ze dochter met meerdere mensen hebben moeten fixeren (ze was net 9) en ze om mij heeft lopen schreeuwen. En ik er niet voor haar was. Dit voorval heeft haar dusdanig beschadigd waardoor ze volwassenen niet meer durfde te vertrouwen, en dat uitte in grensoverschrijdend gedrag. Ze heeft hiervoor ook emdr gehad. Bij de laatste meeting met die coördinator, waar ik overigens niet bij was, maar wel mijn autisme specialist en de jeugdzorgmedewerker, heeft zij op een gegeven moment dingen lopen beweren waarvan de autisme specialist die al jaren wekelijks bij mij over de vloer kwam zich afvroeg of zij het wel over hetzelfde gezin had. Ze schetste een beeld die niet overeen komt met de werkelijkheid maar enkel berustte op vermoedens (zonder te toetsen of het ook wel waar was) , en ik was echt blij dat ik de autisme specialist achter me had staan.
Hier zijn we helaas afhankelijk van jeugdzorg omdat we voorzieningen nodig hebben voor onze zorgintensieve zoons. Het eerste woord wat in me opkomt als ik aan deze vorm van jeugdzorg denk is "laks". Denk dan bijvoorbeeld aan niet komen opdagen voor afspraken of schriftelijk aangeven dat een beschikking is afgegeven, waar vervolgens dan blijkt dat dit niet klopt, waardoor de continuïteit voor de zorg voor onze zoons in het gedrang komt.
Hier zeer wisselende ervaring. Wij zijn pleegouders. Regio Friesland. Mocht je vragen hebben, doe me een PBtje . Doe ik liever niet openlijk hier
Ik heb een aantal keren contact opgenomen met Veilig Thuis, valt dit onder jeudzorg? Ben er helaas niet positief over. Een kindje in mijn omgeving van toen 6 weken oud die in een bedje lag vol met kattenharen, aangekoekte poep overal en wonden onder haar oksels omdat ze niet goed schoon werd gemaakt want moeder wist niet hoe ze haar in bad moest doen Toen ze begon te huilen sloeg hij haar voor "de grap" bijna met haar hoofd op de tafel Ik had foto's, meerdere mensen die ook melding deden maar helaas het was volgens Veilig Thuis niet voldoende om de melding in behandeling te nemen. Ik heb nooit gegevens van het kindje door hoeven geven. Dus voor zover ik weet is dat kindje nog steeds niet op de radar van BJZ.
Hier ervaring met bjz voordat jeugdzorg naar gemeentes ging. Je kind had toen een awbz indicatie nodig voor zorg en die kon je krijgen bij het CIZ (voor lichamelijke en verstandelijke beperkingen) of bij bjz (psychiatrische beperking), zoon had een autisme diagnose, dus bjz, goede ervaringen mee. Ook goede ervaringen met deze gemeente, de administratieve kant laat vaak lang op zich wachten, maar zorg kan gewoon wel meteen starten. Nu zit onze zoon in de wlz, dus voor hem geen jeugdzorg meer. Dochter zit nu wel weer bij de gemeente, behalve dat er nogal veel personeelswisselingen zijn (veel zzp-ers), nog steeds prima ervaring.
Wij hebben in 8 jaar tijd 12 pleegkinderen gehad. De ene pmeegzorgwerker is veel betrokkener en beyer dan de ander. De meeste voogden zijn, voor mijn gevoel, veel te druk/overwerkt waardoor er steken vallen. Wisselende ervaringen dus. Ook TFCO gedaan vanuit het Leger des Heils. Dit was super geregeld. Geweldige begeleiding. Helaas is hier onlangs de stekker uit getrokken
Veilig thuis is een aparte instantie die werkt voor mensen van 0 tot 100 jaar. Het valt in die zin niet onder jeugdhulp. Ik schrik van je bericht want dit is normaal gesproken echt meer dan voldoende voor actie vanuit VT.
Ik heb 2 ervaringen. De ene positief en de ander negatief. Beide erg dichtbij. De positieve ervaring: Een kind(toen onder de 10 jaar) met ouders die niet goed voor hem zorgde. Vader alcoholist en moeder veel onbehandelde trauma's en een vrij egocentrische persoonlijkheid. Hygiëne was slecht, oude kapot kleren, slecht gehoor waar niets mee gedaan werd....maw verwaarloosd. Niet alleen qua uiterlijk maar helaas ook geestelijk. School, buren en familie hebben meldingen gemaakt. Vader is uiteindelijk met hulp naar een afkick kliniek gegaan. Vader en moeder hebben mbt ouderschap, veel hulp gekregen. Kind heeft veel hulp gekregen. Inmiddels is het kind nu zo'n 8 jaar ouder. Heeft geen contact meer met vader die helaas nog steeds alcoholist is. Moeder is verre van een goede ouder, dus is jeugdzorg nog steeds betrokken en gaat het met hulp van hen een stuk beter. Negatieve ervaring: Oudere dochter(toen 16/17 jaar)van dezelfde moeder, enorm getraumatiseerd, depressief en in de knoop met zichzelf na het overlijden van vader. In een bepaald traject gekomen na intensieve therapie, wat alles behalve het juiste traject was voor haar. Ze kwam er een stuk slechter uit en is nu zo'n 8 jaar later nog bezig om uit de knoop te komen.
Ja ik schrok zelf ook best van hun reactie. Het was best een stap om te bellen omdat het toch als een soort van verklikken voelt, maar de verhalen die ik nu soms hoor (heb het contact met de ouders verbroken) tonen niet echt aan dat de situatie verbeterd is, eerder verslechterd.
De jeugdzorg is voor ons heilig. Al 5 jaar worden we begeleid door een psychiater,psycholoog en maatschappelijk werker en dat is zo fijn! Ik kom zelf uit de jeugdzorg,maar als ouder is heel anders dan als professional en we hebben de hulp hard nodig. Voel me echt gesteund en gewoon het idee dat ik (of de school!) kan bellen als het nodig is goud waard. Ook toen onze jongste op het mkd zat ook goed geholpen. Zo regelden ze per direct taxiververvoer toen ik het niet meer trok en overlegden ze bijv met onze fysio enzo. Goede samenwerking met externen dus ook. Ze staan nooit boven ons maar naast ons, altijd serieus genomen en altijd overleg. Echt, weet niet wat ik zonder ze had gemoeten de afgelopen jaren
Ik heb het een en ander meegemaakt. Het is altijd 50/50 en kiezen uit twee kwaden. Pubers die worden begeleid in zelfstandig wonen trajecten bijvoorbeeld, dat is meestal echt wel goed. Soms kom je in een pleeggezin ook wel goed terecht. Sommige pleeggezinnen zijn nog erger dan thuis. Over tehuizen en instellingen hoor ik niet veel goeds. Bij ons hebben instanties jeugdzorg gebruikt om te "dreigen" zodra iets niet helemaal volgens hun zin ging, en jeugdzorg trapte daar gelukkig niet in.
Ik heb er jaren onder gestaan, maar de doen meer kwaad dan goed, er wordt niet naar je geluisterd alles moest zoals hun willen, deed je dat niet dan kreeg je de stempel onhandelbaar.. heb ook intern gewoond en dingen die daar gebeurde ohhh manmanman drugs zowel soft als hard drugs, wapens En als je een urine staaltje moest inleveren voor onderzoek op bijv drugs kon je makkelijk ermee sjoemelen Je kon ook gewoon s’nachts uit je raam klimmen en doen wat je wou er werd toch niet naar omgekeken Ach en zo is er nog wel meer