Zonet een stukje uit het dagboek gelezen van iemand die moeilijk zwanger kan worden. Ze schreef: 'Eigenlijk vind ik het vreselijk, maar schaamte ken ik niet meer. Er hebben al zoveel vingers in mij gezeten, zoveel keer is er aan mij gevraagd wanneer ik seks heb en hoeveel ik menstrueer, dat het me allemaal geen bal meer kan schelen.' Herkennen jullie dat ook?
Ja, ik herken me er wel in. Ik heb liever wel de vaste verpleegkundigen in het ziekenhuis, maar ach, het maakt me echt niks meer uit.
Ja heel herkenbaar. Zo'n traject ontmenselijkt. Ik voel me soms een eitjesfabriek met baarmoeder waarin geprikt en gekeken mag worden door iedereen die iets met zo'n traject te maken heeft, maar die niet doet wat moet, namelijk zwanger worden
Ik herken me er zeker in. Op een gegeven moment word het een gewoonte ofzo. Het maakte mij allemaal nog weinig uit. Nu ik 2 jaar verder ben merk ik wel dat de schaamte weer een beetje terug komt. Moest laatst voor controle spiraal vond het echt even spannend.
Ik heb me eigenlijk vanaf het begin niet geschaamd. Misschien ook door mijn werk dat ik het normaler vind om dit soort dingen te ondergaan/te vertellen. Ik vind het ook eigenlijk niet iets om je voor te schamen. Ik zeg voor de grap wel eens tegen mijn man dan er na ons huwelijk meer mensen in mijn doos hebben gezeten dan daarvoor, .
Ja enorm! Vriendinnen (makkelijk natuurlijk zwanger geworden) waren laatst helemaal in shock omdat ik een vaginale echo had gekregen omdat mijn baarmoeder te diep lag om goed te kijken bij de 12 weken echo. “Iewww ik moet er niet aan denken! Zoo akelig zo’n enorme staaf, komt er bij mij niet in!” En ik dacht alleen maar: man ik heb denk ik al > 30 keer zo’n vaginale echo gehad, ik kan me daar echt niet druk over maken. Trek zonder problemen kleren uit en ga in die stoel liggen. Net als wanneer de huisarts in m’n keel moet kijken of zoiets.
Oh, hier krijgen wij tijdens het begin van de zwangerschap sowieso een vaginale echo bij de gynaecoloog. Pas als de foetus groot genoeg is, wordt overgeschakeld op een uitwendige echo. Dus bij mijn gynaecoloog ontsnapt niemand eraan Bij mijn vriendinnen hun gynaecologen wordt voor zover ik weet op dezelfde manier gewerkt (allemaal wel in België).
Herkenbaar ja. Ik showde zovaak mn kont overal dat het mij uiteindelijk niet meer boeide. Maar door de hele vruchtbaarheidsbehandelinh periode kreeg ik ná mn eerste bevalling een dusdanige aversie tegen dat gepiel aan mn lijf dat ik na 3 dagen stopte met bv omdat ik gewoon niemand meer wou die mn borst zogenaamd in de hamburgervouw deed. Moe was ik ervan. En ik heb er best een tijdje last van gehad dat ik echt mn eigen lijf terug moest vinden.
Jup heel herkenbaar. Ik weet nog dat ik voor mijn eerste echo mocht toen ik eindelijk zwanger was. De vk verontschuldigde zich 100x omdat ze het zo rot vond voor me. Terwijl ik al met mijn billen bloot stond. Het is wat het is.
Ja hier ook idd. En wat ik altijd zo achterlijk vond was dat je je persee moest omkleden achter een gordijn. Om vervolgens met je benen wijd voor iemand te gaan liggen.. alsof je je dan nog schaamt om je broek naar beneden te trekken in publiek
Ik ging ook niet meer achter t gordijntje staan, stond mij gewoon uit te kleden naast de gyn al kletsend haha Maar zei de gyn over t hokje: meeste vrouwen vinden t niet fijn om zo in het zicht hun maandverband eraf te halen en weer nieuw maandverband in de slip te doen.
Schamen doe ik mij ook niet meer. Soms waren er naast de gynaecoloog nog 1 soms 2 studenten bij. Mijn man vond het erger dan ikzelf. Herinner mij wel mijn eerste echo tijdens mijn zwangerschap. Ging het hokje in en kreeg een groot stuk papier ter bedekking. Heb vriendelijk tegen de gyn gezegd dat na 2jaar MMM ik niets meer te verbergen had.
Ik kreeg de eerste keer bij fertiliteit ook een handdoek aangeboden. Joh ben al een keer bevallen, niets prive aan meer hoor daaro Man vond t idd ongemakkelijker dan ik het vond. Die snapte niet hoe ik gezellig kon praten alsof ik bij de kapper zat bij wijze van.
Ik deed dat ook wel eens. Maar de meesten wezen mij er dan op dat dat achter t gordijn moest. En dat is opzich wel een dingetje, al zou je dat bij wijze van in de wc kunnen doen. Ach ieder zn ding ook. Alles mag. Maar je schaamte gaat wel redelijk voorbij in een vruchtbaarheids traject. Meer mensen hebben ook mijn intieme delen gezien en bevoelt dan mij lief is
Na 3,5 jaar MMM en 2 bevallingen wil ik niet een spiraal of naar de huisarts voor een uitstrijkje! Zoo opstandig ben ik! Nee, ik laat niemand meer mijn onderkant zien!
Hopelijk dat dat gevoel ooit weer een beetje wegebt bij je, want uitstrijkjes laten maken is wel heel belangrijk.