40 weken en compleet bekaf

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Nona55, 9 dec 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Nona55

    Nona55 Nieuw lid

    9 dec 2019
    2
    1
    3
    Vrouw
    Goedemorgen dames, heren,

    Even mijn verhaal kwijt, misschien herkent iemand het. Heb in mijn omgeving geen zwangeren of vriendinnen die al kinderen hebben gehad, dus weinig vergelijkingsmateriaal (mijn moeder had en tweeling waar ik eentje van ben, dus die had een medische en dus heel andere bevalling).

    Gisteren was mijn UD. Tot op heden een redelijke zwangerschap gehad. Geen hoge bloeddruk, geen suiker, tot 4 weken voor de UD prima kunnen werken, niets te klagen zover. Maar sinds een week of 2 a 3 kan ik niet meer slapen. Ik voel mezelf echt een wandelend lijk. Het voornaamste is de constante pijn die ik krijg als ik in liggende positie ben. Ik heb alles al geprobeerd, kussens dik en dun, tussen m'n knieen, half onder m'n buik. Warme melk, een wandelingetje ... Ik heb zelfs andere bedden geprobeerd en de bank! Niks helpt.

    Iedere keer als ik me beweeg als ik lig, krijg ik vreselijke buikpijn, of pijn in mijn liezen die ook nog wel doortrekt naar de kuiten. Ik moet mezelf echt geestelijk voorbereiden op een omdraai/beweegsessie, ik kerm dan ook echt. Verder moet ik er ieder uur uit om te plassen. Door dit alles kom ik niet in slaap, hoogstens dommel ik wat. Bovendien is het hebben van constant pijn vermoeiend. Half zittend met kussens in de rug gaat niet, dan word ik enorm benauwd van de druk van de baby. Van deze vermoeidheid ben ik gedurende de dag loom en misselijk (ja, ik word misselijk als ik moe ben), en de spieren in mijn benen zijn verzuurd. Wat niet meehelpt is het ijzertekort, en ijzertabletten verdraag ik niet, dus ik zit aan de floradix. De wallen hangen op de knieën en mijn gelaat is prachtig grijs.Ik krijg er nu ook opmerkingen over uit mijn omgeving. Ik zie iedere avond zo vreselijk op tegen de nacht, dat ik nu maar heel laat naar bed ga en er zo vroeg mogelijk weer uit. Vannacht moest bijna huilen van frustratie, maar dat kwam wellicht ook van het gesnurk van de wederhelft.

    Hoewel dit vast een goede voorbereiding is voor als de baby er straks is, baal ik er ontzettend van. De verloskundige wil of kan niks doen. Zolang het met de baby goed gaat, wordt er niet ingegrepen. Ik wil zelf ook het liefst een natuurlijke bevalling. Toen ik vroeg of je als halfdode vermoeide vrouw de bevalling in kan, was het antwoord: ja hoor, geen probleem, de hormonen helpen je wel.

    Dames die mijn verhaal (enigszins) herkennen? Tips, trucks, alles welkom!
     
  2. DN2017

    DN2017 Fanatiek lid

    1 jun 2017
    1.352
    1.926
    113
    Vrouw
    Allereerst, wat ontzettend klote voor je! Het is allemaal al zwaar genoeg zonder slaaptekort... Ik ken het ergens wel. Ik had de laatste weken last van carpaal tunnelsyndroom door vocht vasthouden en sliep daardoor weinig. Toen de bevalling aanbrak heeft de adrenaline het overgenomen maar ik had het laatste stukje vast veel beter kunnen doen als ik de periode ervoor wat meer rust had gehad.

    En wat ze zeggen over "goede voorbereiding voor als de baby er is" was bij ons de grootste onzin ooit. Die kleine sliep heel veel (zoals de meeste newborns) en ik kon lekker slaap inhalen. Ik sliep zoveel beter toen hij er was dan toen ik zwanger was! En dat met borstvoeding. Dus zo kan het ook.

    Ik kan je helaas niet helpen met tips. Ik denk dat je alles al probeert. Als ik jou was zou ik aan de bel blijven trekken, iedere dag, tot je geholpen wordt. Ik heb weleens gelezen dat er dames in het ziekenhuis werden opgenomen om even te slapen/bij te tanken. Dat zou je echt heel erg goed doen.
     
    Nona55 en MamaSelina vinden dit leuk.
  3. MamaSelina

    MamaSelina Bekend lid

    19 jan 2017
    625
    585
    93
    Vrouw
    Drogist / Manager
    Wat vervelend dat er niet naar jou gekeken wordt door de vk want ze moeten ook absoluut luisteren naar wat je aangeeft, en langer lopen met deze omstandigheden zal de bevalling en de tijd hierna niet bevorderen lijkt me, op je strepen staan want je hebt meer rechten als dat je denkt ze moeten je wel degelijk hulp bieden in welke vorm dan ook. Daarnaast zouden ze bijvoorbeeld kunnen strippen of toch voor de inleiding kiezen. met een voldragen zwangerschap van 40 weken lijkt het mij wel heel fout als ze je zo door laten lopen, je bent al op

    Tips
    ^ sex
    Dit wil als het nog kan stimuleren.

    Bewegen zo ver kan zoveel mogelijk toch nog doen.

    Huisarts erachter zetten?,afspraak maken en aangeven dat je niet gehoord word door je vk en dit ook tegen haar zeggen, dat je wilt dat ze actie ondernemen en wat gaan doen.
     
    Nona55 en DN2017 vinden dit leuk.
  4. MamaSelina

    MamaSelina Bekend lid

    19 jan 2017
    625
    585
    93
    Vrouw
    Drogist / Manager
    O ja en voel je geen zeur want vaak moet je als zwangeren best wel druk erachter zetten of dus zeuren overdrijven om uberhoubt geholpen te worden.
    Helaas...
     
    Nona55 en DN2017 vinden dit leuk.
  5. Nona55

    Nona55 Nieuw lid

    9 dec 2019
    2
    1
    3
    Vrouw
    Ja, dat blijkt inderdaad. Had dat echt niet verwacht, blijkbaar zijn ze hier in NL heel erg tegen inleiden. Inleiden is niet ideaal, zoals ik het heb begrepen, maar dat is deze situatie evenmin.

    Ik zal vandaag weer eens bellen om te overleggen. Morgen komt de verloskundige weer. Vorige week dinsdag getoucheerd, nog een dichte baarmoedermond maar hij was al wel 'zachter en weker', dus we blijven hopen.
     
    DN2017 vindt dit leuk.
  6. Lindavvv

    Lindavvv Fanatiek lid

    8 sep 2016
    1.414
    1.272
    113
    Vrouw
    Drenthe
    Oh meid wat vreselijk vervelend. Ik zou het ook echt weer aankaarten bij de verloskundige, ze is er voor MOEDER en kind! Jouw zorg is net zo belangrijk. En als jij zegt dat je nu een harde grens echt al bereikt heb, dan heb je die bereikt. Klaar.
    Ze heeft een plicht om goede zorg te verlenen potverdikkie.
     
    Nona55 en DN2017 vinden dit leuk.
  7. ellalovescoffee

    ellalovescoffee Niet meer actief

    Super vervelend! Ik had het ook (38 weken prima, maar laatste weken vreselijk niet-mobiel en helemaal zat met slaaptekort), maar hier wel vk die het begreep. Ik kwam binnen en ze zei al: je bent het zat, we gaan een plan maken. Het duurde toen nog een week voor ingeleid kon worden, maar dat er begrip was en een plan gemaakt werd, scheelde enorm.
    Ze zijn er inderdaad ook voor jou, dus hopelijk gaan ze toch luisteren. Sterkte!
     
    Nona55 en DN2017 vinden dit leuk.
  8. Fantastiyanna

    Fantastiyanna Actief lid

    31 jul 2019
    226
    132
    43
    Ik zou gewoon nog eens bellen naar de verloskunde. Ik had exact jouw verhaal en mocht daardoor destijds ingeleid worden.
     
    Nona55 vindt dit leuk.
  9. MDK

    MDK Bekend lid

    6 mei 2015
    644
    375
    63
    Vrouw
    Hier sluit ik me bij aan! Een plan geeft een soort houvast en je weet wat je de komende week kunt verwachten als t niet spontaan op gang komt. Bedenk waar voor jou de grens ligt en wat je graag zelf wil: bijv. wel / niet strippen (en wanneer strippen, eventueel 2 keer strippen) en tot wanneer uiterlijk doorlopen / ingeleid worden. Hopelijk kom je er dan samen met je verloskundige uit, want op deze manier is echt niet fijn! Laat je trouwens ook zien dat je er echt doorheen zit in plaats van t alleen te zeggen? Niet dat je ineens moet gaan huilen hoor, maar ik had bijv de neiging om me ‘op te peppen’ voor een afspraak en dan stond ik voor ik t wist weer buiten :confused:
     
    Nona55 vindt dit leuk.
  10. Cjms

    Cjms Bekend lid

    11 dec 2016
    891
    1.286
    93
    Ik herken je probleem heel erg. Ik had het alleen net iets eerder.
    Ik heb dit toentertijd besproken met mijn vk. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik een nachtje met slaap- en publicatie mocht worden opgenomen in het ziekenhuis. Zij gaf aan: zolang jij niet de energie hebt, gaat de bevalling niet beginnen.
    Het was voor mij dus belangrijk om dit te doen.
    Ik was vrijdag op zaterdag opgenomen. Zondag is hij geboren. :)

    Hopelijk heb je iets aan deze info.
     
    Nona55 vindt dit leuk.
  11. Fuddey

    Fuddey VIP lid

    6 okt 2015
    16.382
    12.678
    113
    Ik kon alleen echt volledig recht zittend slapen, half liggend gaf pijn en benauwdheid, plat liggen ging totaal niet (op rug werd ik vooral heel benauwd en op m’n zij deed het overal pijn). Ik heb een paar nachten rechtop in bed geslapen met zo’n hoofdsteun op de hoogste stand, maar toen ontdekte ik dat rechtop in een stoel met hoge rugleuning nog beter ging. Zo hield ik het bij mijn oudste uit tot ze werd geboren, en de nacht voor de bevalling sliep ik echt als een roosje!

    Bij mijn jongste kon ik niet slapen door zwangerschapscholestase, ik kon toen fysiek prima liggen - geen benauwdheid en geen pijn (misschien omdat die baby dieper was ingedaald? geeeen idee). Maar ja, ik deed door de helse jeuk echt geen oog dicht, en áls ik 10 minuutjes wegdommelde, dan kreeg ik nachtmerries over de jeuk en schrok ik weer wakker.
    Toen mocht ik in het ziekenhuis (waar ik toen toch al opgenomen lag) met slaapmedicatie slapen - ik heb toen 4 uur aan 1 stuk geslapen en dat was zo lekker! Daarna knalde de jeuk me weer wakker ;)
     
  12. 1Hanneke

    1Hanneke Fanatiek lid

    4 apr 2014
    1.698
    423
    83
    Vrouw
    Capelle aan den IJssel
    Wat ontzettend naar dat je niet slaapt en geen steun krijgt van de VK...
    Ik herken het wel van mijn eerste zwangerschap. Had erge bekkenpijn, kon geen houding vinden zonder pijn, omdraaien was verschrikkelijk. Heftige tijd achter de rug, moeder overleden, lang bang geweest voor vroeggeboorte en toen ging ik dus overtijd. Sliep nog nauwelijks en kon de hele dag niks, liep in huis tegen de muren op. Was nogal jaloers op de dames die op het end hun hele huis gingen soppen, ik kon geeneens stofzuigen of meer dan 100m lopen.
    Ben in week 40 wel meerdere keren gestript, helaas deed dat niks. Wel tijdje regelmatige pijnlijke (voor) weeën gehad, maar toen de VK kwam was dat weer compleet weg. Uiteindelijk met 40+6 overlegd met VK dat ik een nachtje kon slapen in het ziekenhuis met medicatie en de volgende dag ingeleid zou worden. En toen trof ik dus een kenau van een gyn. Die het belachelijk vond om nu al medicatie te geven, ik was nog geeneens aan het bevallen. En moest vooral niet denken dat ik de volgende dag zou bevallen, kon bij een eerste wel 3 dagen duren een inleiding (ze had geeneens gevoeld of dossier gelezen, ik had al teveel ontsluiting voor een ballon...) Tabletje slaapmedicatie mee en naar huis gestuurd. Tabletje was niet sterk genoeg, net 2 uurtjes op geslapen. Durfde haast niet terug naar het ziekenhuis. Maar trof gelukkig een andere en hele lieve klinisch VK en gyn en zelfde dag heel snel bevallen. En het is waar van de hormonen. Zoveel adrenaline als bij een bevalling heb je nog nooit gehad. Ondanks mega gigantisch slaaptekort had ik toch genoeg kracht voor de bevalling. En bleef er nog uren van na stuiteren. Na de bevalling werd mijn bekkenpijn helaas nog erger. Maar op de adrenaline van de bevalling ben ik de trappen 3 hoog naar ons huis opgekomen, wat daarna 2 weken duurde voor ik dat weer kon. En de hele eerste nacht met baby niet geslapen van de adrenaline die nog door m'n lijf gierde. Maar vervolgens kon ik dankzij andere hormonen wel ineens heel effectief slapen en dutjes doen. Ondanks vaak moeten voeden, viel ik snel in een diepe slaap en werd echt veel meer uitgerust wakker na een kort dutje.

    Ik zou adviseren, probeer afleiding te zoeken gedurende dag en verder niks meer te doen. Deze dagen zijn verschrikkelijk maar het zijn er niet veel meer. Met 41 weken heb je sowieso de keuze om je in te laten leiden.
    Heb je paracetamol geprobeerd? Anders overleggen met huisarts of VK wat je voor sterkers mag, slaapmedicatie thuis proberen of een nachtje slapen in het ziekenhuis. Heel veel sterkte, hoop echt voor je dat je snel mag bevallen!!
     
  13. Marisje89

    Marisje89 Fanatiek lid

    10 jun 2015
    1.658
    204
    63
    Parttime logistiek
    Wat vervelend dat je niet gehoord word door je vk.

    Ik slaap vanaf 34 weken ongeveer al 1,5 uur per nacht en ben er na ook echt wakker. Mijn lijf is op. Zak door de benen heen van vermoeidheid en hoofdpijn waarvoor ik maar paracetamol moet slikken doe ik dat niet loop ik tegen de muur op van de pijn.

    Heb 2 tabletten temazepam voorgeschreven gekregen om de cyclus van slecht slapen te doorbreken. Alleen bij mij werkt het niet. Misschien dat je het kan vragen bij je vk
     
  14. GroeneBomen

    GroeneBomen VIP lid

    7 mei 2019
    22.509
    26.042
    113
    Vrouw
    #14 GroeneBomen, 9 dec 2019
    Laatst bewerkt: 9 dec 2019
    De gyn schreef mij gewoon slaapmedicatie voor bij nr 1. Zodat ik tenminste tot 39 weken t vol kon houden

    Nu heb ik al maanden slaapmedicatie, ik sliep maar 3-4 uur per nacht. Nu slaap ik tenminste weer meer (neem t niet elke nacht uiteraard). Met dank aan meedenkende behandelaars. Warme douche voor t slapen gaan, triggerpoint massage door man op mijn pijnlijke spieren, daarna warme pittenzak erop en ik val dan wel in slaap uiteindelijk.

    Je mag gewoon paracetamol nemen he? Dat al geprobeerd? :)
    Ik neem zwaardere pijnstillers, helpt niet volledig maar haalt wel de scherpste randjes ervan af.

    En 'helaas' heb ik thuis ook een kind rondlopen dus ik kan ook niet ff rusten wanneer t moet want zoon komt niet vanzelf van school en ja als zombie kun je idd ook prima bevallen. Je gaat in een andere modus dan (maar als je te lang weeën hebt, kun je idd wel erg vermoeid raken maar dat is voor dames die fit de bevalling in gaan niet anders)
     

Deel Deze Pagina