Ik vind dat ik eigenlijk altijd wel inhoudelijk reageer dat zei iemand toevallig van de week nog op dit forum. Ja Dqueen ‘ken’ ik, maar gossipgirl niet of moet ik die wel kennen volgens jou? Wat heeft iemand kennen trouwens met deze hele discussie te maken? Want ja ik ken Dqueen, jullie ook maar dat betekent toch niet dat ik haar zo goed ken dat ik precies weet hoe zei haar kinderen opvoed net als dat ik dat bij jullie ook niet weet?
Laat toch eens iemand in haar waarde! Ben echt benieuwd of jullie allemaal zo braaf waren of zijn en nog nooit 1 regeltje hebben overtrede En dat TS haar zoontje zijn smart watch al bij elkaar heeft gespaard dat is toch fijn wat maakt dat nou uit dat de meeste dat niet kunnen?!?
Alsjeblieft zeg. Ze ontkent het zelf niet eens, waarom jij dan nog? Enne, jij begon over iemand kennen.
nou dan bij deze, ik ontken wel. Nog niet gedaan omdat ik gezien de reacties niet verwacht dat dat wat uitmaakt namelijk.
Dat doet ze toch niet? En geloof me dan nog komen ze niet hoor! Hier onder ons wordt dat namelijk al jaren wel gedaan en ze wonen er nog steeds als gezin.
Hier is de autoruit van de buurvrouw al kapot gesprongen. De harde knallen begonnen al in oktober.. ik vind het niks. De risico’s, ook met cat . 1 vuurwerk. Brandwonden, troep op straat. Ik schrik me de pleuris elke keer op straat, want ze gooien het meer en lopen weg, kom je toevallig langs met je boodschappen en het gaat af. Niks aan.
Jij reageert echt buiten proporties, je vraagt iets wilt een eerlijk antwoord je krijgt een eerlijk antwoord maar het zint je niet. Wat wil je dat ik zeg dat ik haar ken terwijl ik niet eens een pb van haar heb gehad met dat ze het ook daadwerkelijk is? Of moet ik maar van iedereen de aannames aannemen en dan maar speciaal voor jou zeggen dat ik haar ken zodat jij weer happy bent? Koekoek.
Hoe een topic plots over kan gaan van cat 1 vuurwerk naar jeugdzorg bellen... Het is niet zo dat gossipgirl op bepaalde leeftijd tegen zoon zal zeggen : kom jongen laten we samen een pilletje xtc nemen... Maar wel zal ze in dialoog met hem gaan als hij nieuwsgierig is, uiteraard uitleggen wat de gevolgen kunnen zijn maar als hij dan nog steeds wil, dan zal ze ervoor zorgen dat hij op de meest veilige manier dit kan proberen... Geen enkele ouder wil dat zijn kind aan de drugs geraakt en toch zijn er tal van kinderen/jongeren/volwassenen die verslaafd zijn... Ik vraag me echt af of het percentage die het mocht van thuis groter is dan het percentage dat het niet mocht.... Ik ben ervan overtuigd van niet....
Dat denk ik ook niet nee. Te ongeloofwaardig. Anders had je als nieuw lid toch op zijn minst een keer gevraagd wie dqueen was.
Daar zijn gewoon cijfers over; jongeren die bv van ouders mogen drinken thuis, samen gezellig een biertje ed, zijn geneigd eerder te beginnen met drinken en méér te drinken.
En hoe kun je dan volgend jou wel voorkomen dat ze iets doen? Want als je het verbied, doen ze het stiekem. Sta je het toe. Dan doen ze het omdat het mag. Bij jonge kinderen is grenzen stellen, duidelijk en consequent zijn heel belangrijk. Bij pubers volgens mij niet anders. En als je wil voorkomen dat ze stiekem rare of gevaarlijke dingen gaan doen is een open relatie belangrijk. Uitleg waarom bepaalde dingen echt niet kunnen. En dan hopen dat ze wijs genoeg zijn. Vuurwerk is in onze situatie geen heel goed voorbeeld. Dat speelt gewoon totaal niet. Maar neem roken. Wij roken zelf niet. (Voorbeeld) we hebben uitgelegd waarom (vies, ongezond). Opa is gestorven aan longkanker als gevolg van roken. Ik denk niet dat zijn mening mbt roken zo sterk zal veranderen dag hij het wil proberen. (Hij vind het echt heel smerig) Andere drugs. Het is niet legaal verkrijgbaar. Dus dat gaan we ook niet doen. Beleid is helaas te wazig om gewoon duidelijk te zeggen is illegaal dus mag niet. Alcohol. Deze vind ik wat lastiger omdat ik hier zelf niet altijd het perfecte voorbeeld in geef. Maar... Er zit niet voor niets een leeftijdsgrens op de verkrijgbaarheid. Dus die grens houden we thuis ook aan. En we leggen uit waarom dat zo is. Hoewel dit dan denk ik vanaf een jaar of 16 wel besproken kan worden. Maar wat ik om me heen zie, bij mensen die op dezelfde manier opvoeden als wij is dat die jongens niet straalbezopen van de zuipkeet terugkomen.
Illegaal vuurwerk en harddrugs gebruiken is toch de regels overtreden en geen normaal gedrag? Of ik snap je hier niet helemaal.
Hier ga ik niet eens verder op in. Weet niet wie je precies voor de gek probeert te houden, maar wat een stom spelletje.
Nou jongens, hier ben ik. Jeugdzorgwerker, ook nog eens in de stad van @GossipGirlxoxo . Ik zal een huisbezoek afleggen en een hartig woordje met haar spreken. Maar goed ik denk dat ik deels wel begrijp waar @GossipGirlxoxo vandaan komt. Ik heb zelf een soortgelijke opvoeding gehad. Alles was bespreekbaar maar wel met grenzen en ik denk dat daar wel een stukje verschil in zit. Doordat alles bespreekbaar was maar mijn ouders wel een duidelijke grens gaven en uitleg gaven ben ik nooit verder gegaan dan een keer een jointje roken. Dit deed ik overigens wel "stiekem" want echt niet dat ik dit thuis ging doen. Ik wilde dit met mijn vriendinnen ontdekken. Ik kon dit later wel met mijn ouders bespreken. Ik snap het dus deels wel ben alleen wel van mening dat het ook goed is om wel grenzen aan te geven, dit neemt niet weg dat alles bespreekbaar is.