Goedemiddag dames, Ik lees al een tijdje mee hier en heb al heel wat goede adviezen gelezen de afgelopen maanden... nu is het mijn beurt om een vraag te stellen! Vijf jaar geleden leerde ik mijn huidige vriend kennen en kreeg ik er ongevraagd een (nu) 16-jarige stiefdochter bij. Met haar heb ik een uitstekende relatie. Ik lees vaak dat dit niet zo evident is, dus ik ben er stiekem wel trots op. Een paar maanden geleden vertelde ze me dat ze een vriendje had. Niet voor het eerst, maar wel wat serieuzer dan de vorige keren. Ze heeft me toen ook aangesproken om aan de pil te gaan, had daar veel vragen over en sindsdien merk ik dat ik zo'n beetje haar vertrouwenspersoon ben geworden. Alle liefdesperikelen worden dus over mij heen uitgestort, maar dat vind ik niet erg. Haar vriend komt nu al een tijdje aan huis. Mijn partner heeft het niet zo graag, maar ik heb mijn stiefdochter altijd verdedigd en ze mag dus met hem naar haar kamer gaan als ze dat wil. Ze is me daar dankbaar voor en vertelde me dat ze stapje voor stapje elkaars lichaam leren kennen en dat vind ik eigenlijk heel mooi, dus vind ik ook dat we haar privacy moeten gunnen om dat te doen. Zelf heb ik dat nooit gekregen van mijn ouders. Nu weet ik dat ze afgelopen weekend voor het eerst seks hebben gehad. Of toch geprobeerd, want ze zijn gestopt omdat het haar pijn deed. Ik ben absoluut geen expert ter zake, maar als ik het goed heb is dit toch normaal he? Ik heb haar met die woorden proberen te troosten maar ik weet niet of dat nou wel een goed idee was. Misschien is het beter om toch maar naar de huisarts te gaan hiermee? Maar dan komt mijn vriend het wellicht ook te weten (het is toch nog een beetje 'zijn' kleine meid), en dan beschaam ik haar vertrouwen. Zit er een beetje over te tobben dus... wat zouden jullie doen? Nog even de kat uit de boom kijken?
Wat fijn dat ze met haar vragen en zorgen bij jou terecht kan en mag! Ik zou het nog even aankijken. Ik weet niet of het voor haar vriendje ook de eerste keer is maar die eerste keren zijn toch wat klungelig en soms ook pijnlijk. Oefening baart kunst
Een heel warm gevoel krijg ik van je berichtje. Echt knap hoe je daar mee omgaat. Pijn de eerste keren is normaal (helaas). Duurde bij mij een paar keer eer het zonder pijn kon. Ook al was ik zo opgewonden als een otter Maakte niks uit.
Ik kreeg steeds te horen dat je goed opgewonden moest zijn die eerste keer. Dus mijn toenmalig vriendje deed flink z'n best de eerste keer en ik dreef bijna uit bed... Bleef helaas erg pijnlijk toen hij in me kwam. We zijn ook moeten stoppen toen. Ik denk dat het afhangt van de stugheid van het maagdenvlies ofzo. Sommigen hebben dat niet, andere pechvogels zoals ik wel... Hulde aan de communicatie overigens!
Ik denk dat ze onbewust erg gespannen is geweest en dat is begrijpelijk. Wellicht gaat het de volgende keer beter.
Helaas gebeurt dit bij erg veel meiden, en komt denk ik door een onbewuste spanning, onwenning (bekkenbodemspier te gespannen). Deels niet weten wat ze doen, niet opgewonden genoeg enz
Heel fijn z'n luisterend oor. Het is indd heel normaal. En zou ook aangeven dat het kwestie is van blijven proberen. Een ook voor de vriend dat hij stopte ipv puche is wel complimenten waard. Hoort vaak anders. Ze is 16 dus het zat er aan te komen . Je bent een topper . Eerste keer hier nou echt moest er gewoon van huilen maar had een vriendje waarvan ik niet had verteld dat hij de eerste was en was niet zo lief en zachthandig . Naderhand zei hij wel dat ik dat beter had kunnen zeggen dan had hij het anders aangepakt maar wilde niet als een sukkel overkomen. Is ook niks geworden achteraf en spijt dat ik me heb mee laten slepen. Hij was ook stuk ouder dan mijn.
Heel leuk dat je zo'n open relatie hebt... Ik denk dat het normaal is dat de eerste keren pijn doen... was bij mij ook zo, en ik was voldoende opgewonden en ontspannen. Ik heb ook bloed verloren en zelfs gezworen na de eerste keer dat ik nooit meer seks zou hebben Misschien moet hier toch ook wat meer aandacht voor komen bij de seksuele opvoeding, dat het normaal kan zijn dat het pijn doet. Dat neemt misschien ook wat zorgen weg.
Wat fijn dat ze zich zo vertrouwd bij jou voelt en jij haar wil helpen. Zoals hier al benoemd is, is het niet vreemd dat het de eerste keren pijn doet. Bij mij zat er wel een reden achter, vaginisme en hielp een beetje glijmiddel niet toen iedereen zei dat ik gewoon moest door oefenen. Zou haar dat wel meegeven, het mag zeker zeer doen maar als het blijft of erger wordt dan kan er wat anders aan de hand zijn.
Ik vind dat je het heel goed aanpakt, ik had zo'n moeder willen hebben Ik vermoed dat juist omdat je geen bio moeder bent, je deze rol voor haar mag vervullen, dat is prachtig. Ik zou ook zeggen blijven oefenen het wordt beter. Als ze over een tijdje nog steeds pijn heeft, kan ze beter naar de huisarts misschien en dat hoeft haar vader niet te weten.. die huisarts heeft gewoon geheimhoudingsplicht.
Dank aan iedereen voor de mooie woorden... @tinneke123 Naar wat ik hoor gaat het beter. Nog niet zonder pijn maar wel doenbaar. Ik heb haar gezegd dat ze het even tijd moet geven. Ze gaf intussen ook aan dat een aantal van haar vriendinnen ook pijn hebben gehad de eerste keren, dus de eerste onzekerheden zijn een beetje verdwenen.