Herkenbaar. En daarbij ben ik ook heel gevoelig voor emoties van anderen. Dus als mijn man gestrest is dan slaat dat direct terug op mij (ook als hij stil in een hoekje gestrest zit te zijn. Of vandaag bijvoorbeeld was er een collega aanwezig die kort geleden een dierbare heeft verloren. Ondanks dat we alleen zakelijk contact hadden voel ik het verdriet wat nog om haar heen hangt. Andersom kan een fijne ontspannen sfeer me ook heel goed doen. Bijvoorbeeld bij bepaalde vrienden thuis krijg ik meteen een warm appeltaart gevoel. Die zijn gewoon echt oprecht warm en lief. Veel mensen om me heen is erg vermoeiend. Drukke ruimtes met veel prikkels (vooral geluiden) ook. Op zo'n plek ook nog aandacht moeten geven aan de kinderen is bijna niet te doen. Ik laad me op door naar buiten te gaan. Even wandelen, fietsen of hardlopen. Ik houd er rekening mee met plannen. Een dag op kantoor kan me helemaal leeg zuigen. Maar die kan ik gelukkig ook afwisselen met thuiswerk dagen. Echt concrete tips heb ik niet. Behalve jezelf te accepteren zoals je bent. En je leven daarnaar in te richten. Zover dat kan binnen je sociale context.
Ik ga me er eens in verdiepen! Ik denk dat ik introvert en extravert ook inderdaad zo zie, zoals het gros dat doet.
Lees het boek van Liesbeth Smit eens. Het heet Ik moet nog even kijken of ik kan. Was voor mij een feest van herkenning. En haalde voor mij een heel stuk van de negatieve bijklank van de term introvert.
Ik kan ook niet tegen veel prikkels en moet vaak opladen. Nu werk ik maar 3 dagen dus ik kan genoeg opladen en doe dat ook gewoon. Vandaag ging ik later dan normaal boodschappen doen, ik werd gek joh! Was blij dat ik maar 2 dingen nodig had. S'ochtends om 9u is het veel beter en rustiger. Heb gewoon een hekel aan die drukte, mensen,... Nu ben ik wel ook geen mensen mens. Vind het leuk om gesprekken aan te horen, 1 op 1 of in kleine vertrouwde groepen gaat ook goed als ik je al een tijdje ken maar verder ben ik heel teruggetrokken en stil. Als het kan trek ik me terug. Nu ook, vriend luistert muziek (ook introvert) en ik zit hier net mijn hoofdtelefoon op met een programma stil op de achtergrond. Beiden in eigen wereld aan het opladen. Voordeel is wel dat het hele gezin zo is, aan zoon merk ik het ook. Die doe je meer plezier met een terrasje dan met een topdag naar een geweldig pretpark te gaan. Teveel mensen die schreeuwen is zijn antwoord.
Dat is wel oprecht fijn! Zoon en ik zijn beide heel prikkelgevoelig terwijl mijn man juist een enorm sociaal dier is. Die wil ieder feestje af, hoe meer drukte hoe leuker etc etc. Het heeft jaren geduurd voordat hij overprikkeling een beetje begreep en nog levert het soms issues op. Ik heb overigens ook dat ik heel gevoelig ben voor stemmingen en emoties van andere maar bijvoorbeeld ook voor weersveranderingen