Ik bedoel het verder niet vervelend, maar waarom dan zo vaag blijven? Dan blijft het onderwerp ook wel zitten in die taboesfeer. Hoewel ik allereerst moet zeggen dat zulke vragen absoluut niet gesteld moeten worden hoor! Vind het altijd zo onbeleefd, dat nieuwsgierige. Ik krijg ook nog vaak vragen (ik denk nl niet dat je daar ineens vanaf bent als je al kinderen hebt) maar dan antwoord ik gewoon dat ik dat wel graag zou willen, alleen om medische redenen niet meer mogelijk is. Ik merk dat mensen van die openheid schrikken en juist zo'n (duidelijk onverwacht) antwoord ze een beetje "op hun plaats zet" waarmee je heel duidelijk kan maken dat dergelijke vragen ongepast zijn. Hetzelfde verhaal trouwens met toen ons eerste kindje overleed en we voor de buitenwereld nog een kinderloos echtpaar waren. Afhankelijk van wie het is zeg en zei ik ook wel eens dat we dat liever voor onszelf houden.
Die ervaring heb ik idd ook. Wij waren aan het wachten op een miskraam (echo liet zien dat het niet goed was) toen een collega van mijn vriend me ineens wees op twee kindjes en zei: ‘leuk hè zo’n broertje en zusje, zouden jullie geen tweede kindje willen?’ Toen heb ik ook gewoon gezegd: ‘ja heel leuk, helaas zijn we op het moment aan het wachten op een miskraam’. Daar schrok ze wel van, ik denk niet dat ze die vraag nog snel aan iemand zal stellen.
Die opmerking begrijp ik wel. Stel je begint op je 25 ste en het blijkt niet vanzelf te gaan dan heb je nog de tijd en mogelijkheden om een traject in te stappen als dat wanneer je begint als je zowat 40 bent en het wil niet lukken.
Precies dit. Of ze geeft een vaag antwoord omdat het een ander gewoon niet aangaat. Ik heb die vraag nooit begrepen hoor. Veel te persoonlijk en kan heel kwetsend zijn. En niet alleen voor de wensouder zelf, maar ook voor haar omgeving. Zo grapte er ooit eens iemand in gezelschap tegen mijn moeder of ze niet eens tegen haar kinderen wilde zeggen dat het tijd werd dat ze oma werd. Terwijl ik op dat moment al een jaar of 5 in die ellendige molen zat. Ik kan je zeggen dat dit mijn ouders ook een hoop verdriet gedaan heeft. Je wil niks liever dan dat het goed gaat met je kind. Ik zal dus nooit zomaar zo'n persoonlijke vraag aan iemand stellen.
Helaas is de biologie nog niet aangepast aan onze maatschappelijke levensstijl. Daardoor is dit voor de medici ook een lastig onderwerp. De biologisch optimale leeftijd om kinderen te krijgen is ergens tussen 18 en 24jaar. Het grootste deel van de wereldbevolking houdt zich daar nog aan, vandaar dat de fertiliteitsproblemen met name in de rijke landen voorkomen.
Omdat het mensen die we 1x per jaar een keer op een verjaardag zien gewoon echt niks aan gaat Dit waren kenissen van de opa en oma van mijn man. Als die dit horen dan weet de halve stad het en dat hoeft niet. We houden het niet geheim maar hoe meer mensen het weten hoe meer vragen er komen. "En ben je al zwanger? " "Wanneer heb je de terugplaatsing?" Al gehad, "Oh dus je bent nu eigenlijk zwanger " Ook dat ben je al gauw zat.