Ons zoontje is nu 18 maanden. Slaapt overdag prima, 's nachts redelijk maar hij wordt bijna élke nacht overstuur wakker, we krijgen hem niet stil en hij beland dus bijna elke nacht bij ons in bed. Dan slaapt hij wel vrij goed verder. Vandaag kocht ik dit peuterbedje over van iemand, eentje dat ik altijd al op het oog had. Zou ik hem daar al eens in leggen? In de hoop dat hij dan beter zal slapen? Ik heb maar bang dat hij eruit zal vallen, hij gaat in het babybed vaak rechtstaan als hij huilt. Ervaringen?
Ik zou het op die leeftijd nog niet meteen doen. Hier wel ervaring met zo'n brakke nachten, en de oplossing was dan steeds net meer geborgenheid bieden door er zelf een paar nachten op een matras naast te slapen.
Hier met 20 maanden overgegaan omdat ik haar in het ledikant lastig kon troosten. Peuterbedje kon ik erbij zitten of liggen en zo geborgenheid bieden terwijl ze toch in eigen bed lag. De eerste maanden kwam ze er niet zelf uit, maar zat ze ook nog elke nacht aan de sonde gekoppeld. Sinds de sonde eruit is komt ze ook gewoon uit bed, maar netjes via de opening en loopt dan naar ons bed, als ze niet gaat roepen/huilen. Wel hebben wij de opening aan het voeteneind ipv boven bij het hoofd, dan ligt ze toch wat meer geborgen, we hadden hem eerst namelijk ook andersom en ze lag geregeld met dr hoofd half buiten het bed, vond ik ook zo sneu.
Wij hadden met de oudste op die leeftijd ook ellende. Die heeft 2 perioden van 5 weken elke macht 3 uren achter elkaar gehuild. Echt alles geprobeerd. Ook bij ons in bed nemen. Er bij gaan liggen etc. Hielp een paar dagen en daarna ging hij er een spelletje van maken. Eerste periode hebben we een peuterbed voor hem gekocht en hetvwas meteen over. Hij is er nog nooit uitgevallen trouwens. 2e periode was exact het zelfde 5 weken lang elke nacht 3 uur achter elkaar huilen. Opnieuw alles geprobeerd. Peuterbed hadden we al. Ook bij ons in bed of bij hem gaan liggen hielp niet. Uiteindelijk wisten we het niet meer en zijn we zelf 5 nachten lang maar buiten gaan zitten omdat we gek werden van het gekrijs. En ineens was het over en nooit meer ellende gehad.
Onze jongste is net voor sinterklaas over gegaan naar een 1 persoons bed. Hij was toen net 20 maanden. En het is dat ik het baby kamertje niet eerder verkocht had anders was ie al rond de 18 maanden over gegaan. Hij wou absoluut niet in het ledikant liggen, wij legde hem er slapend in en s nachts werd hij huilend wakker en sliep hij verder tussen ons in. Sinds hij in t grote bed ligt slaapt hij gemiddeld 5 van de 7 nachten door. Hij blijft mooi in zn bed en roept ons of gaat huilen en jammeren als er iets is. Voor ons een hele fijne vooruitgang dus.
Bij ons was de overgang op t peuterbed wel de oplossing rond de 18/19 mnd. L was een oké slaper tot rond die tijd ze opeens heel veel wakker was en alleen bij ons verder sliep. Ze was super trots op haar bed en opeens ging het helemaal top.
Omdat onze zoon toentertijd letterlijk de houten splinters van z'n ledikant vrat, móesten we wel over naar een groter bedje met krap 1,5 jaar. En ondanks dat het geen slechte slaper was, merkten we wel dat ie nòg beter sliep door dit grote bed. Over het gaan staan: in het babybed kàn ie natuurlijk ook makkelijk gaan staan doordat ie zich op kan trekken aan de spijlen. Ik vermoed dat ie niet meteen door heeft dat ie ook in dit bed kan gaan staan PS: wij deden de eerste tijd en ook nog op vakantie in een vreemd bed altijd een dekbed ernaast op de grond leggen. Heb je inmiddels al geprobeerd om m in z'n nieuwe bedje te laten slapen @Rainbow88?