Je dochter laten kiezen. Je hebt toch niks toegezegd. Vervelend maar je zal toch iemand moeten teleurstellen.
Zou gaan voor het jongetje uit haar klas als je dochter dat het liefst wil. Want het meisje ziet ze niet veel meer.
Ik zou gaan voor het meisje. Die uitnodiging ligt er al eerder. Jammer en ik zou het ook lastig vinden. Maar als ze geen ander feestje had gehad, was ze ook gegaan. Dus ik zou het wat lullig vinden om af te zeggen om deze reden.
Ik zou ook kiezen voor het meisje. Nu zijn de klassen opgesplitst. Na de zomer wisselen de klassen. Dan kan dat meisje ook weer bij haar in de klas zitten.
Ik denk dat het voor zowel dochter als vriendinnetje niet leuk is als je dochter op diens feestje met een lang gezicht zit terwijl ze liever naar het feestje van haar klasgenoot gaat. Ze kan beter nu afzeggen, zodat vriendinnetje nog een ander kindje kan uitnodigen.
Er is nog niets toegezegd en het feestje is pas over 2 weken. Ik zou het afzeggen en haar naar het feestje van de jongen laten gaan.
Als je het heel rot vind voor het meisje zou je kunnen afzeggen maar daarbij afspreken dat de meiden binnenkort iets leuks gaan doen omdat je dochter met het feestje niet kan.
Ik zou je dochter laten kiezen. Ik lees iig dat je nog niet hebt toegezegd, dus zit je ook nergens aan vast. Ik vind het niet van belang dat de ene uitnodiging eerder is dan de ander. Alleen een toezegging zou ik een daarin van belang vinden, want ik wil mijn kinderen niet leren dat ze zich niet aan hun afspraken hieven houden, wanneer er iets leukers voorbij komt.
ik heb het nu zo ook aangepakt idd het toeval is ook nog eens dat zowel het meisje als de jongen naar de zelfde plek toe gaan (binnenspeeltuin) dus wellicht kunnen ze als nog wel met elkaar spelen maar voelde als nog wel heel rot meisje had er erg op vergeugd zei moeder daarin tegen het jongentje wel helemaal blij en mijn dochter ook. wel lastig dit soort situaties.
Omgekeerd zou ik het wel wat zuur vinden als ik weet dat een kind ( moeder) afzegt voor het feestje van mijn kind, terwijl de uitnodiging een week geleden de deur uit is gegaan. Om vervolgens te horen dat het uitgenodigde kind liever naar het feestje van een ander gaat. Zeker als ze naar dezelfde locatie gaan! Ik kan me de teleurstelling van dat meisje ook goed voorstellen.
Lastige situatie... Op zich ben ik wel van dat teleurstellingen bij het leven horen, daar moet een kind ook me om leren gaan. Er komen in het leven nog een stuk grotere teleurstellingen dan dat er iemand niet op je feestje komt... En nee, leuk is het niet voor dat meisje, maar voor het jongetje is het ook niet leuk als er afgezegd wordt en voor je dochter is het niet leuk als ze naar een feestje moet waar ze eigenlijk (om wat voor reden dan ook) niet zo’n zin in heeft. En enkel naar het feestje van het meisje gaan omdat de uitnodiging eerder was, is natuurlijk ook een beetje een ‘wassen neus’... Als er al was toegezegd had ik het anders gevonden; afspraak is afspraak.
Oei, dat is wel een dingetje. Dat meisje weet toch niet dat de uitnodiging van dat jongetje later kwam? Zou ik tenminste niet vertellen. Twee uitnodigingen voor een feestje op dezelfde dag. Dan moet er gekozen worden. Heel sneu voor het meisje. Maar anders was het jongetje de pechvogel geweest. Nu ze naar dezelfde speeltuin gaan kun je misschien nog wel iets doen, bijv een cadeautje laten geven aan het meisje. Heel off topic: wat krijgen jullie die uitnodigingen vroeg!! Hier regelmatig op bijv donderdag de uitnodiging voor zaterdag. Of op maandag voor de woensdag
Tja, daar denk ik dan toch anders over. Natuurlijk horen teleurstellingen bij het leven, maar ik vind het juist ook heel belangrijk dat mijn kinderen leren dat je soms iets moet doen wat je misschien minder leuk vindt, om een ander daar blij mee te kunnen maken. Ook dat hoort wat mij betreft bij het leven. Bovendien speelde de dochter van ts wel veel met dit meisje, ook na schooltijd, dus zo vreselijk zal het ws niet zijn om naar haar feestje te gaan. Het is hier niet echt gebruikelijk om toe te zeggen dat je naar een feestje komt. Als degene die de uitnodiging verstuurt niks hoort, is het gewoon een "toezegging". Hier is het alleen gebruikelijk om af te zeggen en dat doe je dan zsm. In dit geval lag de uitnodiging er al even. Om dan na een week pas af te zeggen, vind ik wat laat ( zeker met deze reden). Ik zou dus meteen nadat de uitnodiging van het jongetje was gekomen, gezegd hebben tegen het jongetje dat dochter helaas al een feestje heeft op die datum.
Tuurlijk, maar waarom moet in dit geval het meisje blij gemaakt worden en het jongetje dan wellicht verdrietig? Dat begrijp ik niet goed. Voor het jongetje gelden toch exact dezelfde dingen als voor het meisje, met als enige verschil dat (de moeder van) het meisje wat eerder was met uitnodigen? Waar nog geen toezegging op was gedaan? Ik vraag altijd een bevestiging op een uitnodiging. Hier is dat juist heel gebruikelijk. En zelfs dan komt het nog wel eens voor dat een kind toch niet komt, zonder mededeling. En nee, dat vind ik niet netjes, maar dat is in het geval van TS totaal niet aan de hand; ze zegt niet niets, ze meldt haar dochter bijna twee weken (!) voor het feestje netjes af. Ik had vermoedelijk ook tegen mijn dochter gezegd dat ze al een feestje had en dus niet naar die van het jongetje kon (en die dus afgezegd hebben), maar ik kan me ook prima indenken dat iemand een andere keuze maakt.
Maar dan maakt ze toch iemand anders ongelukkig? Ik snap dat nooit goed. Kiezen moet je sowieso. Eigenlijk zijn het vooral de mama's die ergens een probleem van maken, heb ik de indruk. Ouders zeggen: "ze moeten zich aan afspraken leren houden", maar er was geen afspraak. Ouders zeggen: " ze moeten leren dat je soms iets moet doen wat je misschien minder leuk vindt, om een ander daar blij mee te kunnen maken." Dat kunnen ze toch ook leren als ze zelf kiezen? Stel dat dat meisje daar boos zou om zijn (wat ik eigenlijk echt niet denk), dan zal je kind dat ook wel ondervinden en misschien vindt ze dat dan heel erg (of misschien ook niet). Wel dan heeft ze ook geleerd dat er consequenties zijn aan dingen die je doet of aan keuzes die je maakt. Ik vind persoonlijk niet dat je je eigen dilemma moet projecteren op jouw kind. Zij heeft haar keuze gemaakt op basis van een heel normaal criterium, nl. 'ik ga het liefste naar....'. Waarom daar dan alle 'volwassen overwegingen' nog bijgooien? Ik laat m'n eigen kinderen hun eigen keuzes maken (en daar ook de consequenties) van dragen. En ja, ik moet dikwijls al mijn overwegingen inslikken (en soms geef ik ze mee als advies of schets ik mogelijke consequenties). Maar keuzes maken moet je ook leren, dus dan laat ik hen graag als kind experimenteren met deze kleine 'dilemma's'.
Begrijp ik nu goed dat je tegen jouw kind zou liegen (want je had nog niks toegezegd) om je eigen idee door te drukken? Of hoe moet ik dit zien?
Als ze een uitnodiging krijgt, van het meisje in dit geval, dan heeft ze toch al een feestje als ze nog een uitnodiging krijgt. Hoe kun je dat als liegen zien? Maar goed, ik heb het (gelukkig) nog nooit aan de hand gehad, want het lijkt me dus best een lastige situatie.
Ja, als je het zo bekijkt is het geen liegen. Ik ga ervan uit dat als je niets hebt toegezegd dat je ook nog geen feestje hebt, omdat het hier ook de gewoonte is om te bevestigen of af te zeggen.