Ons kind gaat sinds dit schooljaar naar de basisschool- is erg vroeg gestart want werd pas begin oktober 4. Kind lijkt gelukkig te zijn, gaat graag naar school, heeft wat vriendjes en vriendinnetjes (trekt wel veel naar 1 kindje toe, héél veel, aldus juf) maar sociaal emotioneel gaat t goed. Cognitief gaat het ook goed en mee met de rest. Maar.. we krijgen nu meerdere keren te horen dat hij nog erg jong is en moeite heeft met de regels. Bijvoorbeeld de taakverdeling op maandagochtend, of het principe rondom het toiletbezoek en het nuttigen van de lunch. (Doet alles op zijn dooie akkertje en moet aangestuurd worden) ik merk dat thuis ook wel; bij aankleden moeten we het soms wel echt een paar keer zeggen. In de gesprekken met de juf lijkt ze elke keer ergens op aan te sturen. Ze noemt woorden als opvallend. Mijn (frustratie) gevoel zit echt in de benaderingswijze, naar mij, maar ook naar de kinderen. Ik hoor bijna nooit iets wat goed gaat, tenzij ik het er uit trek. Kind gaat graag naar school, is in de kern wel onzeker. Vraagt steeds meer bevestiging. Ik vind het zelf geen probleem dat hij jong is en moeite heeft met de regels en de structuren, want hij is een blije kleuter van net 4. Ik vind het wel een probleem dat de juf dit een probleem vindt. Het is een prestatiegerichte school waarvan ik me echt afvraag of de druk passend is bij ons kind. Het alternatief is jenaplan, maar dat type onderwijs ken ik eigenlijk niet. Is het herkenbaar, deze vroeg opgelegde druk? Het presteren, de focus op ontwikkelpunten?
Klinkt niet als een vreemd kind. Nog jong maar hij zit er net. Ben wel benieuwd wat ze precies verwachten van je zoon. Sommige hebben eenmaal wat meer tijd nodig om te wennen aan de structuur en regels. Is hij wel naar een opvang of peuterspeelzaal geweest?
Waarom is hij zo vroeg al naar school gegaan? Bij ons op school gaan kinderen echt pas de dag na hun 4e verjaardag naar school. Uitzonderingen zijn er ook, maar dat heeft dan een reden. Vandaar mijn vraag. Dit vroeg ik mij ook af.
Hij is altijd naar de kinderopvang geweest, 2 dagen in de week. School gaf aan dat ze het prettig vonden dat alle kinderen die voor een bepaalde datum vier werden vanaf begin af aan instromen. Wij als newbie basisschool-ouders dachten dat dat wellicht voor de kinderen ook wel fijn was. In plaats van een maand later instromen.
Juffen zien een heleboel kinderen. Als een kind opvalt, dan zal daar wel een reden voor zijn. Ik zou het niet zien als kritiek, maar samen kijken wat er dan opvalt en wat jullie kunnen doen om je zoontje te helpen. Om nou bij het eerste 'puntje' van de leerkracht meteen over een andere school na te gaan denken..... als deze school niet bij je kind past had je dat beter kunnen bedenken toen je je kind aanmeldde. Hij zit er nu, zou nu niet meteen gaan wisselen. Maar vindt de juf het een probleem of noemt ze het gewoon als aandachtspunt? Dat is wel de taak van een juf namelijk. Eerlijk melden bij ouders wat ze zien en ook aangeven als iets opvallend is. Het is normaal dat kinderen eerst moeten wennen. Maar het is nu januari dus je zoontje zit er nu bijna een half jaar. Dan zou je wel groei moeten zien in bepaalde dingen.
Ik zou dit exact zo geschreven kunnen hebben! Hier precies dezelfde situatie met zoon van eind september. Juf geeft aan dat hij te weinig focus heeft, er gaat teveel langs hem heen zegt ze. Wij als ouders denken dat hij alles heus wel mee krijgt maar dat het (te) veel prikkels zijn. Ze verwachten al zo veel van hem terwijl hij er pas 3,5 maand zit en daarvan is hij ook nog bijna 3 weken ziek geweest. Ze hebben gevraagd of ze hem mogen laten observeren en daar hebben we ook wel toestemming voor gegeven maar houden wel zelf een stevige vinger in de pap want eigenlijk vind ik het absurd hoeveel er van hem verwacht wordt en hoe druk het is. Jenaplan lijkt ons geen betere optie omdat de jenaplan hier in de omgeving ook erg prestatiegericht is. Het is denk ik per school wel verschillend hoor. Ik kan er ook wel eens over piekeren want ik heb nog geen enkele school gezien waarvan ik zeg ja dit past bij mijn kind en bij ons als ouders.
Ik ben het hier mee eens. Er is nu een hf jaar voorbij bijna. En juffen zien zoveel kinderen dat zij ook wel echt zien wanneer iets opvalt. Dat zeggen ze rcht niet zomaar. Ik zeg dit als ouder met een dochter die thuis exact het gedrag vertoonde als wat de juf nu naar jouw kindje benoemt. Omdat het een redelijk timide meisje is liet zij dat op school dus niet zien. En eind groep 2 zaten wij inmiddels met de handen in het haar. Want het werd niet herkend. Uiteindelijk in groep 4 "viel ze pas door de mand". En wat heeft dat een problemen opgelevert. Waar we nu in groep 7 nog mee worstelen. Geen kritiek op de school hoor, ze vertoonde dat gedrag daar echt niet. Met de jongste waren we er veel sneller bij gelukkig.
Wat gaat er precies mis met die regeltjes? Hij eet nogal langzaam begrijp ik, maar hoe gaat het met andere regels? Zit hij een beetje in dromenland waardoor hij zich er niet aan houdt of heeft hij maling aan regels enz.? Ik zou een gesprek met de juf aanvragen en duidelijk om praktijkvoorbeelden vragen en wat haar gedachten hierbij zijn en waarom.
Ik herken dit niet op de school van mijn kinderen. Wij krijgen juist ook positieve feedback. En natuurlijk moeten ze bepaalde dingen leren, taakjes doen, het planningsbord snappen en hun brood op eten in een bepaalde tijd. Maar dat gaat bij het ene kind makkelijker dan bij de andere. onze school werkt met maatjes, een kindje uit groep 1 heeft een maatje uit groep 2 en deze helpen elkaar ook met de regels en taken snappen/doorkrijgen. Mijn kinderen zitten op een jenaplan school. En ik ben erg tevreden over het onderwijs.
Wat moet ik me voorstellen bij: moeite hebben met de regels. Bijvoorbeeld de taakverdeling op maandagochtend, of het principe rondom het toiletbezoek en het nuttigen van de lunch. (Doet alles op zijn dooie akkertje en moet aangestuurd worden) Op wat voor manier heeft hij moeite met de regels? Houd hij ze niet? Vergeet hij ze? Kun je daar iets meer over uitleggen? Als de juf iets signaleert lijkt mij het verstandig om daar een gesprek over aan te gaan. Je kind heeft er alleen maar baat bij dat, als er echte problemen blijken te zijn, dat hij vroeg geholpen wordt. Kinderen gedragen zich thuis vaak anders dan op school. De setting is ook anders dan op school. Ik zou dus vragen om een gesprek met de juf en dan proberen helder te krijgen wat er volgens de juf het probleem is. Hij is idd nog erg jong, maar inmiddels wel al een half jaar op school.
Je zegt dat je frustratie ligt in dat ze nooit iets positiefs benoemt Maar dat hij vriendjes heeft en cognitief meekomt is toch positief? Dat je meerdere keren iets negatiefs hoort is niet fijn maar zou hier wel op letten En prestatie gericht: bij ons op school moeten ook doelen worden behaald de 1 sneller dan de ander en dat geeft niet als het maar wel in bepaalde periode valt
Ik zou eerst met de juf in gesprek gaan hierover, voordat je een andere school overweegt. Ik zou aangeven dat je ook erg benieuwd bent naar de dingen die goed gaan en die ook graag wilt horen. Iedere school is anders, en ook iedere leerkracht is anders, maar Jenaplan is in principe wel minder prestatiegericht mbt cognitieve prestaties, maar regels ed zijn er ook daar, dus geen idee of dat in dit geval het ‘probleem’ oplost. Ik heb twee dochters, de een zit op een prestatiegerichte reguliere school (cognitief dus vooral), de ander op een ontwikkelingsgerichte Jenaplanschool (gericht op de persoonlijke ontwikkeling vooral). Bij wijze van, want zo omschrijven zij zichzelf natuurlijk niet.
Wat je schrijft is herkenbaar. Onze kleuter is een dromer en had was ook 'jong' in gedrag toen hij begon. Hij had ook niet door dat het de bedoeling is dat je je bakje leeg eet op het fruit- of lunchmoment, dacht er niet om om zelf naar de WC te gaan en was er met zijn hoofd regelmatig niet bij. Hier gaf juf ook aan dat het haar opviel. Ik heb toen gevraagd of we dingen anders moesten doen. Dit was niet het geval en ze noemde dat zijn enthousiaste jonge gedrag haar juist ook energie gaf. Na een aantal maanden noemde ze dat hij zo goed meedoet op school. Nog steeds is hij op momenten een dromer, maar daarnaast ook enthousiast en leergierig. Wel een uitdaging voor juf om hem te doorgronden. Ik zou dus navraag doen bij de juf of je iets ander zou moeten doen thuis. Misschien kun je dingen thuis doen waardoor ze zich zelfverzekerder voelt Ik herken je verhaal trouwens wel... Ik was ook een nieuwbakken kleuter-moeder en kreeg het gevoel dat m'n kind direct van alles moest en in de routine van school mee moest. Maar na een tijdje zag ik dat hij zich invoegde in het schoolgebeuren, maar wel zichzelf bleef met zijn eigen eigenaardigheden Nog steeds vind ik het heerlijk om te kijken naar die club uitbundige, heel erg verschillende, kleuters die na een dagje school naar buiten komt rennen.