Alsweer een jaar geleden dat verpletterende nieuws. Je hartje was gestopt.ik heb je 14 weken mogen dragen. 14 weken heb ik.je warm mogen houden. Je gekoesterd in me buik. Maar aan alles kwam ineens abrupt een einde. Zo onverwachts dat je kwam. Zo onverwachts ging je weer weg. Daar zat ik dan in het ziekenhuis. Wachten op jou totdat je zou komen. Ik Wilde je helemaal niet los laten. Ik wilde je veilig in mij houden. Je was veelste vroeg. Dit klopte toch helemaal niet. papa wist niet wat die moest doen. Na een lange dag kwam je ter wereld. Al zo af en zo perfect 10 tenen 10 vingers. Je was perfect. We hebben gekoesterd. Ik heb je gevast gehouden. We hebben tegen je gepraat. Ik was verdrietig intens verdrietig. Maar ook oooohh zo trots op jou. Jij had mij nog een keer moeder gemaakt. Mijn prachtige zoon
We hebben samen savonds even zitten huilen met ze 2e en er over gepraat en een kaarsje opgestoken en op de tijd dat die geboren is hebben we elkaar heel stevig vast gehouden.
Eerste "verjaardag" zo dubbel en kut. Kindje zo klein, zo compleet met vingers, vingerkootjes, zelfs de adertjes op de handjes alles is daar, hoeft enkel nog te groeien als het maar de kans had gekregen om. Herken t gevoel meis, zo stonden wij de 16e op de begraafplaats waar ons zoontje samen met anderen uit t ziekenhuis uitgestrooid is. Wij wisten bij de termijnecho dat er "iets" was. Weken later bleek t21 met vergaande schade op organen. Elk moment kon zn hart het begeven, dat deed het ook vermoedelijk de ochtend voor de intake van beeindiging zwangerschap, de eerste keer dat ik hem niet had gevoeld. Wij hadden het "geluk" dat we voorbereid waren al blijft het knap knap kut als je op zo'n dag staat waar je een half jaar oud kindje in je armen had moeten vasthouden.
Heel veel sterkte ! Wij waren toen exact hetzelfde termijn, en wat heb ik voor jullie gehuild! Zo oneerlijk, dikke knuffel!
Dankje wel voor je lieve woorden! Wat ben ik toch blij dat alles goed is gegaan bij jou!! Daar word ik gelukkig van! Hopelijk mag ik snel weer. Al gaat het na een jaar wel inhakken dat het nog niet geluk is. Maar we houden hoop