Mijn schoonouders wonen meer dan een uur rijden bij ons vandaan. Ene schoonzus woont ook een uur verderop in een andere richting, laatste schoonzus woont ruim 1,5 uur rijden van ons en schoonouders vandaan. We hebben allemaal jonge kinderen, twee banen en de bijbehorende huishoudens. We hebben geprobeerd om ze dichterbij te verhuizen, maar schoonvader heeft dat uiteindelijk geveto'd. De zorg is sowieso veel meer dan wij zouden kunnen bieden en mijn schoonvader werkt ook nog nauwelijks mee. Het is dus geen onwil, maar ook gewoon de realiteit dat niet alles even haalbaar is. En ik denk dat wij heel wat minder uitzonderlijk zijn dan het eerdere verhaal.
Ik moet door deze discussie ineens weer aan mijn oma denken. Zij woonde in een verzorgingshuis en kon niks. Zat de hele dag op een stoel voor het raam met de afstandbediening en een sigaret. Ze had 5 kinderen en die hadden samen een rooster opgesteld van wie wanneer op bezoek ging, zodat er elke dag minimaal 1 iemand geweest was. En als je kwam was ze een en al liefde en aandacht en een luisterend oor. Je kon haar niet blijer maken dan met een hyacint in een pot. Want die kon ze zien groeien. Naar gemeenschappelijke ruimte kon ze niet meer. Haar in een rolstoel zetten en een stukje wandelen deed teveel pijn. Dus het enige wat de familie kon doen was elke dag even op bezoek komen. Geen idee wat mijn punt hier eigenlijk is. Moest hier gewoon aan denken. Mis het lieve oude dametje nog steeds ❤
Mijn ouders hebben thuiszorg gehad en waren daar erg tevreden over. Nou was dat wel bij een kleine organisatie waarbij altijd dezelfde mensen kregen. Mocht het weer nodig zijn, dan hebben ze graag weer deze organisatie die komt wassen en helpen met aankleden en dergelijke. Nu ook heel blij dat het niet meer nodig is. Ik ben in het verleden weer thuis komen wonen om voor mijn ouders te zorgen, maar ik heb nu een partner en gezin, en daarvoor zwanger en niet zo mobiel. Ik help nu wel met praktische dingen, maar mijn ouders willen mij ook niet te veel belasten met de dagelijkse dingen. (Ik ben ook erg blij dat ze hulp in de huishouding hebben genomen.)
Ik zet net wat te typen in het topic Balance Board en ik bedenk me vervolgens dat ik stik vreemde kinderen maak XD S1 huilde alleen maar en wilde nooit dat je haar los liet, S2 precies het zelfde maar die zei tot haar 5e verjaardag ook nog eens geen enkel woord tegen een ander en E begint ook al te gillen als je haar voorzichtig laat zakken richting de grond. E heeft zelfs vanaf de geboorte 6 mnd op mijn lijf geslapen en de wieg kon ongebruikt weer naar zolder. Vreemde bloedjes heb ik maar XD Of weet iemand wat ze mankeren? XD
Jaaa dat kan echt niet hoor. Hier zal dat nooit gebeuren. Iets over opvoeding?! Wink wink wink Onze jongste is ook zo'n klitteband kind. Als hele jonge baby sliep ze op mijn blote buik tussen mijn borsten en ging zelf sabbelen aan de borst als ze dat wilde.
Hetzelfde als die van mij ben ik bang haha. Mijn jongste slaapt nu nog aan mij geplakt. Heb alfijd geroepen dat hij dat op zijn 18e echt niet meer zou willen, maar begin daar toch nu aan te twijfelen
Zo vind ik het vervelend als het toiletraam naast de voordeur zit. Gevoel dat de hele straat kan "meegenieten" dan
Ik werk in de thuiszorg, en krijg niet zo slecht betaald hoor. Kan met 20 uur werken evenveel geld in het laatje brengen dan mijn man met 40 uur. Daarnaast heb ik ruim de tijd voor cliënten, kan iets niet binnen de gestelde tijd dan is daar een reden voor en wordt er meer tijd ingepland. Ik vind 30 tot 45 min om iemand te douchen en aan te kleden ruim zat. En intussen is er ook aandacht voor diegene zijn welzijn, is er een gesprek, maken we waar dat kan grapjes en hebben plezier. Sommige mensen willen 1x per week gedoucht, anderen elke dag. Kan allemaal. En natuurlijk wil niemand in eerste instantie zorg van die vreemde zusters. Maar op het moment dat de zorg gestopt wordt, omdat iemand weer zelfredzaam is of gaat verhuizen, gaan ze die vreemde zusters altijd missen. Je bouwt een band op met die mensen, en dat werkt van beide kanten. Ook wij missen mensen soms als ze uit zorg gaan. Sommige als kiespijn, en anderen met mooie herinneringen.
Wij hebben ook geen badkamerraam maar de centrale afzuiging staat altijd aan en de deur altijd open als er niemand in is
Wij hebben ook geen raam en geen centrale afzuiging. Wel hebben wij 2 deuren in de badkamer, dus die staan inderdaad altijd maar open..
Ik werk op een pg afdeling en denk toch echt anders over jou woorden... ijs genoeg, anders extra tijd inplannen? Het is gewoon racen om te zorgrn dat iedereen rond 10 uur gewassen en gegeten heeft... extra (computer)werk komt er genoeg bij maar extra tijd...?