Persoonlijk heb ik t nooit onderschat en heb ik er altijd last van gehad, schuld gevoel, idee dat hij beter verdiend etc. Nog steeds blijf ik t moeilijk vinden ookal heeft hij nu bewust voor mij gekozen om samen zo door te gaan. Mocht t ooit lukken, super fijn en anders pech zeg maar. Super lief natuurlijk dat hij dat nu zo ervaart, maar ik ben zo lang bang geweest dat hij bij me weg zou gaan.. of dat ik maar bij hem weg moest gaan. Gelukkig heeft heel veel hulpverlening mij wel geholpen om bepaalde dingen los te zien en mezelf leuk te gaan vinden en te leren kennen. Hierdoor is onze relatie ook zoveel beter geworden. Maar eerlijk is eerlijk.. t zal voor mij/ons altijd een zwakke plek zijn. Gelukkig is niemand perfect en als je met mensen echt gaat praten kom je erachter dat menig seksleven soms nog beroerder is dan geen penetratie hebben maar wel super fijne seks. Dat vond ik écht een eye opener. Want ik dacht zonder penetratie geen fijne seks. Maar gelukkig is dat niet waar.
De seksuoloog zal het misschien wel aanraden, maar een gynaecoloog bijvoorbeeld niet (of niet zo vaak). En dat bedoelde ik met "medische wereld". Ha, neen, dat lijkt me inderdaad geen vaginisme dan. Twee lukt mij echt niet.
Maar een penis wel? Je zou denken dat dan 2 vingers ook zou gaan. Vervelend dat vrijen altijd zeer bij je doet. Ik geloof ook dat je er nooit helemaal vanaf komt.
Dat klopt. Langs de andere kant ken ik een koppel waarbij beiden nog maagd zijn op hun veertigste, omwille van vaginisme. Beiden hebben nooit iemand anders gehad en dus ook nog nooit "echte" seks gehad in hun leven. Hoe fijn de seks zonder penetratie ook is, je "mist" toch altijd wat, langs beide kanten. Het is wel iets waar je moet mee leren omgaan dan.
Twee vingers lukken niet zonder pijn, bedoelde ik (waarmee ik niet wil zeggen dat mijn man een grote penis heeft).
Ja precies! Herkenbaar. Maar toch bestaat seks en een goede relatie gelukkig uit zoveel meer dan dat. T gras lijkt altijd groener aan de overkant...
Zeker. Maar je mag de twijfels ook niet uit de weg gaan. Het idee dat iemand nooit in zijn leven zal weten hoe een penetratie voelt, mag je niet zomaar onder het tapijt vegen. Dat is voor iemand die zelf geen last heeft van vaginisme (de man dus) een erg bittere pil. Vandaar dat ik het ook belangrijk vond om hem dat toch te proberen geven, ook al is het maar heel kort en heb ik er pijn bij. PS sorry aan alle dames die meelezen... misschien gaat het een beetje teveel off topic?
Ja begrijp ik heel goed. Denk dat ik er zelf ook zo in zou staan. Mezelf aan de kant schuiven om hem dat te laten ervaren. Maar tis niet mijn intentie. Als we er weer voor gaan dan wil ik t goed doen. Want hij wil helemaal niet vrijen als ik pijn heb, dan geniet hij niet.
haha precies dat. soms gaat het over vaginisme, soms gaat het over pcos, soms gaat het over onze zwangeren, soms over de nieuwe baby's, soms een hele hoop frustratie, soms over ons werk maakt niet uit!
Erg herkenbaar allemaal, vind het knap hoor hoe jullie er in staan. Bij ons was vrijen zo goed als niet bestaand voor best wel een lange tijd, doordat penetratie niet lukte maar ook dan doordat ik nooit zin had. Jullie hebben dat wel en ik vind altijd heel mooi hoe je erover praat. Ik denk dat penetratie bij jullie ook nog wel gaat lukken, wanneer jullie er beide klaar voor zijn. Ik ben er ook achter gekomen dat het "probleem" dan misschien ergens bij de vrouw ligt. De man moet er ook wat voor doen.
Ja vind ik ook.. vooral omdat het zo'n mentaal ding is ook. Maar tis zeker niet makkelijk voor een man! Maar voor een vrouw is t net zo kut. En zelf vind ik zelfs nog wel erger. Want theoretisch gezien, voor mij 10 anderen waarbij hij helemaal los kan gaan (stel dat ie penetratie belangrijker vond dat onze relatie). Maar ik/de vrouw zal er altijd mee moeten dealen.
Gelukkig is penetratie niet seks.. tis een onderdeel. Net als pijpen, beffen etc. Vond altijd zo fijn dat mijn seksuoloog mij hierin corrigeerde als ik zei.. we hebben nog nooit seks gehad. Maarre zo verschrikkelijk is t niet hoor . We zijn heel gelukkig samen .
Nee klopt, het is moeilijk voor beide maar ik vind ergens ook voor de vrouw moeilijker. Ik heb echt wel angsten gehad dat hij het bij een ander zou zoeken, terwijl mijn man daar echt niet de type voor is maar dat kwam ook doordat zo vaak gezegd word.. Dat een man wel seks nodig heeft, anders gaat ie vreemd.. En soms zelfs zoiets gehad van ja kan hem dat niet kwalijk nemen.. misschien moet ie dat doen.. maar ik zou daar niet mee kunnen leven met dat idee.. maar het doet echt veel met je. Mijn man heeft ook altijd gedacht, komt een tijd dat het lukt terwijl ik daar helemaal niet zeker van was. Ik weet dat het voor ons niet het belangrijkste is en de rest zit zo goed, maar zo nu en dan komen die gedachtes echt wel weer even de hoek om kijken
Nee maar op je 40ste nog maagd omdat het echte seks niet lukt dus penetratie...dat bedoel ik. Oohh jij heb ook nog nooit echte seks gehad, sorry was ik even vergeten of ik wist het niet. Zal wel vergeten zijn Ik dacht dat jullie wel al een keer of paar keer seks hadden gehad