Ik wilde voor ik mijn inmiddels ex leerde kennen ook al BAM moeder worden. Mijn kinderwens was zo groot en die relatie kwam maar niet. Voor ik de stap echt had gezet leerde ik mijn ex kennen via een datingsite (wilde het toch proberen) met hem 2 fantastische jongens gekregen. Die nu 3 1/3 en 2 jaar zijn. Eind vorig jaar zijn we uit elkaar gegaan. Ik had nog zo'n sterke wens voor een 3e dat ik alsnog gekozen heb om met een donor voor een 3e kindje te gaan. Ik merkte al dat ik alleen met de jongens het makkelijker vind dan met mijn ex erbij. Veel kwam toch op mijn bord terecht. Het is nu ik hoog zwanger ben op de dagen dat de jongens bij mij zijn zwaar. En dat zal straks ook wel zo zijn met gebroken nachten en de andere 2 erbij. Maar weet ook dat het wel goed komt. Goed dat je de stap nu echt hebt gezet.
Spannend!! Ik keek zo ontzettend uit naar die eerste afspraak Wil je heel veel succes wensen in dit hele traject. Moeder worden is het mooiste wat er is ♡ Ik zeg altijd; het is mijn beste keuze ooit! Mijn zoontje is nu 1,5 jaar en ja, dat is topsport!
@Eevie82 ik had een heel lang verhaal getypt en toen drukte ik op iets verkeerds. Lang verhaal kort, ik kan niets, maar dan ook niets verzinnen waardoor ik het niet nog eens zou doen. Het is zo bijzonder! En intens genieten! Haha en ja soms even aanpoten
Wat leuk dat je voor het alleenstaande moederschap wil en durft te gaan. Ik ben een alleenstaande moeder van een kleuter en ik geniet erg van het moederschap. De eerste maanden waren zwaar en aanpoten en ik kan slecht tegen slaapgebrek. Maar nu geniet ik zo van mijn mooie jongen. Een kind krijgen is een omstelling, van alleen in mijn huisje naar met zijn tweetjes. Iemand die ook nog eens volledig afhankelijk was. Nu zijn we een op elkaar ingespeeld team. Ik voel me niet extreem moe. Groot voordeel van alleenstaande moeder zijn, je kan gewoon lekker om 8 uur naar bed, niemand die alleen op de bank achterblijft. Ik werk en ik heb ook best veel afspraken voor mezelf en voor mijn zoon. Ik vind het fijn om een volle planning met vele afspraken te hebben. Ik heb het gevoel dat ik nog meer kan. Dat ik nog zoveel liefde heb en denk erover na om het voor de 2de keer alleen te doen.
Bedankt voor al jullie enthousiaste berichten! Ik heb over drie weken het intakegesprek al. Vragenlijst al teruggestuurd, het zal nog wel een kleine uitdaging worden vanwege Asherman (aan curettage overgehouden). Ben heel benieuwd en de tijd kan me niet snel genoeg gaan
Heb je je afspraak al gehad? Ik heb zelf 11 maart een afspraak in het UMC. Reuze spannend. Ik heb al een dochter van 10, maar heb er al veel zin in.
Nee de afspraak is aanstaande maandag, wel spannend maar heb er ook veel zin in! Ik zal laten weten hoe het was. Ben vragen die in me opkomen aan het noteren. Misschien kan iemand op dit forum mij al wel een beetje op weg helpen met het volgende. Sinds de eerste miskraam heb ik best wel behoorlijke pms-klachten, vaak al zo’n beetje vanaf de dag van de eisprong. Pijnlijke borsten, opgezette buik, paar dagen voor ik ongesteld moet worden al wat spotting/bruinverlies, down/depri, snel geïrriteerd en erg opvliegend. Kan mezelf behoorlijk dwars zitten en dat ben ik niet gewend van daarvoor. Nou heb ik ergens gelezen dat dat zou kunnen wijzen op een tekort aan progesteron. Klopt dat?
Wat goed dat je de stap hebt gezet! Ik ben inmiddels bijna op de helft van mijn zwangerschap, dus ervaringen hoe het alleenstaande moederschap is heb ik nog niet. Ervaringen met het hele traject des te meer Je klachten hoeven helemaal niet te komen door een tekort aan progesteron, kan wel, maar hoeft niet. Je krijgt straks wel een heel scala aan bloedonderzoeken, waaronder progesteron op verschillende momenten in de cyclus. Dus als het aan de progesteron ligt kom je daar nu wel snel achter.
k had vandaag mijn intakegesprek bij het UMC. En ik moet 25 mei naar de maatschappelijk werkster, omdat ik al een kind heb met een ex. Omdat er daardoor verschil komt tussen mijn dochter en een evt toekomstig kind. Dus verschil in omgang met een vader, verschil in hoeveelheid cadeautjes, verschil in aantal opa's en oma's etc. Ik snap het wel, maar toch ook weer niet. Omdat ik er niet zo veel aan kan doen. Dat verschil is er gewoon. De fertiliteitsconsulente zei ook dat je niet door een ballotagecommissie heen moet, maar zo voelt het wel. Rond eind juni/begin juli heb ik dan een gesprek met een arts die mij dan rood of groen licht gaat geven. Mijn wachttijd van 4 maanden gaat vanaf vandaag in, dus rond 11 juli ga ik, mits er groen licht is, starten met de behandeling (IUI in natuurlijke cyclus). Ik houd mijn vingers gekruist, maar twijfel of ik mag. Hebben jullie enig idee hoe ik me kan voorbereiden op een situatie als twee kinderen, één een vader en een opa en oma en de andere alleen familie van mijn kant?
Ik zou me over dat gesprek niet zo een zorgen maken. Volgens mij moest ik ook al die gesprekken af zonder nog een kind te hebben. Het is soms ook wel fijn dat er begeleiding mogelijk is als nodig heb je dsn al kennisgemaakt. Ik heb niet echt een idee hoe je met 2 kinderen met verschillende achtergrond om zou moeten gaan. Vindt dat ook wel een moeilijk punt. Zie bv bij vrienden die uit elkaar zijn al wel echt grote problemen nu kinderen doorhebben dat het bij halfzusjes anders gaat dan bij hun. Ben ook blij dat ik nu met de 2e gewoon weer dezelfde donor heb en bij beide geen andere vader in het spel is. Misschien had ik het niet gedaan als mijn 1e met ex wel goed was gegaan. Maar je moet er voor je eigen gevoe l gewoon helemaal goed in staan.
Dit topic is al wel wat ouder maar wil toch even mijn verhaal ook delen! Mijn eerste dochter is vanuit een relatie ontstaan maar toch alles wel alleen moeten doen. Bij de 2e bewust gekozen om alleen zwanger te worden van een donor. Dingen die ik niet verwacht had ( tuurlijk wel een beetje maar niet volledig ) dat elke ronde dat het niet raak was alleen maar zwaarder en onzekerder werden en daarbij ook veel eenzame momenten ervaren ondanks een goed netwerk. Daarmee het aller belangrijkste vind ik dan ook een goed netwerk om op terug te vallen. Ik dacht alleen aan de positieve dingen die het met zich mee bracht maar niet de andere kant. Eind zwangerschap was hier geen pretje elke dag ziekenhuis. En naar de bevalling spoedoperatie gehad en einde kraamweek werd de kleine opgenomen dan is het echt wel belangrijk goede mensen om je heen te hebben die je dan kunnen steunen en helpen waar nodig.. Maaaaar het geeft ook zoveel moois zo'n speciale band oneindig veel liefde en geen discussies over opvoeding
Net bevallen van de 2e. Vindt vooral even moeilijk met een peuter van 2 (die nog niet begrijpt dat ie moet wachten en aandacht delen) om de dag door te komen zonder hulp. Nu moet ik sowieso hulp hebben omdat ik niet zelf boodschappen kan gaan doen etc. En de oudste dus ook vertikt nog tussen de middag te slapen zodat ik zelf ook geen rust kan nemen. Eigenlijk vind ik het lastuger constsnt hulp te moeten inschakelen dan geen bezoek mogen. Het niet naar buiten kunnen omdat de baby niet naar buiten mocht vind ik ook wel irritant, maar soms ga ik even een ommetje als het kan.
Wow gefeliciteerd @Jacy82 Lijkt me lastig nu je door alle maatregelen ook nog eens zo beperkt bent. Veel geluk! En @RoosAnne ik heb inmiddels ook een gesprek met de psycholoog achter de rug. Ik vond het een fijn gesprek en heb meteen mijn spanning benoemd, die heeft ze ook direct weg kunnen nemen. Er werd besproken of ik er goed over na had gedacht, of ik nog vragen had en of ze me nog ergens mee kon helpen. Onder andere het netwerk, ook de tip van @lerana daar heb ik goed over nagedacht. Ook kies ik bewust voor een donor met een uitgebreid profiel. Daarna gesprek met arts en het behandelplan is klaar. Het wordt IUI in natuurlijke cyclus. Ik mag starten, alleen ligt alles nu op z’n gat. Wel mag ik alvast donorzaad gaan bestellen. Na opheffing behandelstop is dan alles klaar voor mijn telefoontje bij positieve ovutest!
Gefeliciteerd!! Het begin is pittig maar zodra je eenmaal beetje in een ritme zit komt het allemaal goed! Wat fijn!! Spannend allemaal! Hopelijk kan je snel gaan starten en is het snel raak voor je! En het zal vast niet allemaal even makkelijk zijn want realistisch gezien is het soms ook zwaar maar het allemaal zo waard! En ook mensen die het niet alleen doen hebben het zwaar! You can do this! En hopelijk mag je heel snel zwanger zijn!
Bedankt! Het begin is zeker heftig. Zeker nu er behoorlijke reflux was dus ook echt dat ik dagen ziek was van de vermoeidheid. Natuurlijk wordt het beter, dat weet ik. Fijn dat de opvang aanbood dat de oudste een paar middagen mag komen deze week. Mijn ouders hebben veer opgevangen afgrlopen weken. Maar dit is wel fijn om ook hun te ontlasten. Ik hoop voor jou dat je snel je wens in vervulling kan laten gaan eevie.