ah, je moet nog een verwijzing krijgen begrijp ik nu. Ja misschien doen ze dat wel telefonisch inderdaad. Ik zou gewoon bellen hoor! Ook niet fijn als je lang in de stress zit en het alleen maar erger wordt...
Mijn zoontje hoest heel veel en koorts. Mijn man heeft het denk ik, we gaan er eigenlijk maar vanuit, want test krijg je niet. Hij is gezond en 30+er maar ontzettend ziek. Hij hoest zo ontiegelijk veel en diep. Al dagen koorts die savonds op loopt tot boven de 39 en in de middag weer terug loopt naar 37. Het leek even beter te gaan maar hij zegt nu dat de hoest niet meer vanuit zijn keel komt maar vanuit de longen. Ik ben ontiegelijk bang. Dit is niet zomaar een griepje. Doodeng.
Ik ga het overwegen. Ik heb een angststoornis die ik onder controle heb/had. Ik schoot nog wel eens in de stress, maar ik wist mezelf weer snel te herpakken. Ik hoop dat dat nu ook gaat lukken met de handvaten die ik gehad heb in het verleden. Maar ik maak wel een plan voor wanneer dat niet gaat lukken.
Als het vanuit de longen komt zou ik maar even bellen of je kan langskomen Een longontsteking heb je niet altijd door Beterschap Me jongste astma patiënt 4 jr hoest ook snotterig nu sinds 3 dagen Ze zeiden tegen mij dat je vaak ziet dat het op dag 4/5 ineens heel erg word de benauwdheid Bij twijfel bellen daar zijn ze voor
Bel gewoon de huisarts, bij een drukkend gevoel op de longen altijd bellen. Zij kan bij twijfel je man doorsturen naar een afdeling voor coronapatienten. Wij zien nu geen patiënten met luchtwegklachten op de praktijk, alles is tot nader order opgeschort maar we helpen jullie wel. Heel veel beterschap!
Ik ben niet bang maar ik kan me wel zorgen maken over wat voor impact dit uiteindelijk op alles gaat hebben. De onzekerheid over hoe lang dit allemaal nog gaat duren, de gevolgen voor mensen die kampen met angst en depressies, eenzame mensen en ook het bedrijfsleven ,het onderwijs en bovenal onze gezondheid. Mijn schoonvader is een prooi voor Corona, vandaag is die met de fiets naar Kijkduin gegaan om daar met een thermoskan koffie op een verlaten terras samen met mijn schoonmoeder even te zitten genieten van het mooie weer maar hij mist wel het sociale leven. Verder zijn ze thuis of lopen een rondje met de hond, we zetten de boodschappen voor de deur na even op het raam te kloppen en te zwaaien, ik kom daar nu niet binnen. Ik heb een zieke dochter thuis en vandaag hebben we een snotverkouden zieke collega naar huis gestuurd die nu ook koorts blijkt te hebben. Wie weet krijg ik het nu ook of heb ik het al gehad, valt straks de hele praktijk uit en worden we thuis ook allemaal ziek en hoe lang houden we deze leefstijl vol? Worden we uiteindelijk allemaal niet knettergek van dit in wezen geïsoleerde bestaan en hoe lang gaan we dit volhouden in goede harmonie?
Nou ik ook al ben ik bang dat dat een kwestie van maanden word. Ik had het er met mijn man nog over. Hij gaat elke dat nog naar de zaak, is onder de mensen, doet wat hij normaal ook doet (onder werktijd) voor mijn gevoel staat mijn leven nu stil. Ik zit thuis met de kinderen en zie echt niemand. Bel veel met vriendinnen en mijn ouders en oma maar toch is het anders. Was vanavond ook erg emotioneel nadat ik mijn moeder en oma aan de telefoon had gehad. Het idee dat ik ze misschien wel 2 maanden niet zie, tranen schieten weer in mijn ogen. Maar ja wat nodig is is nodig. We moeten roeien met de riemen die we hebben nu.
Ik stel mezelf ook in voor een lange zit. Ik hoop dat Nederland niet teveel sluizen tegelijk gaat open gooien. Mijn zorg is juist dat ik hoop dat mijn vriend nog zo lang mogelijk werkt, dan zijn er inkomsten. Hij heeft gelukkig het voordeel dat zijn werkplek mee gaat. En dat hij afstand kan houden tot andere mensen.
Mijn neefje van 15 is hypochondriër met een angststoornis. Dat is nu echt heel erg zielig. Zijn handen zijn stuk van het 30x per dag wassen terwijl hij de deur niet uit komt en heeft paniek aanval na paniek aanval wat hem benauwd maakt en waardoor hij dan weer denkt corona te hebben. Als ik dat hoor valt mijn angst in het niets.
Ik ben niet bang om het te krijgen maar ben wel enorm bezorgd over de gevolgen. Dit gaat nog zo ontzettend lang duren. De economische gevolgen zijn denk niet te overzien straks. We zijn er net achter gekomen dat ik weer zwanger ben, een grote verrassing. Maar hoe moet dat straks, ik hoop echt dat het met 2-3 maanden allemaal in een wat rustiger vaarwater is en dat net als bij de griep de zon en het mooie weer wonderen gaat doen.
Niet bang maar het maakt wel indruk. Werk in de zorg en de 1e cliënt is nu uit voorzorg in isolatie gegaan op onze afdeling. De protocollen die ik in allerijl in gang moest zetten en het hele gebeuren erom heen, het zorgen voor de rust bewaren onder collega's kwam wel binnen bij mij. Nu afwachten of er getest wordt (denk het niet) en wat de gevolgen gaan zijn voor mij en mijn collega's want we hebben de cliënt voor ze in isolatie ging " gewoon" verzorgd. Was vannacht laat thuis en merk dat het me wel wat doet. Heb niet heel fijn geslapen zeg maar.
Nee niet bang voor mezelf, volgens mij hebben wij het hier allemaal al gehad. Ik vermoed dat mijn longontsteking van 2 wkn geleden eig covid was. Ik heb ab gekregen voor een week, maar die deed eig niets. Pas sinds gisteren heb ik meer lucht. Mijn man is wat ziek geweest en de kids hebben wat geniest en gehoest. Mijn baas wilde niet voor niets niet testen, dan kon de hele afdeling dicht. Ik ben wel bang voor alle gevolgen als dit te lang duurt, dit haalt nml ook een hoop rottigheid in mensen naar boven. Plus de economie knapt hier nu ook niet bepaald van op.
Hier ook astma, oudste dochter en ik. Ben daarom redelijk bang voor corona. Plus ook ivm mijn schoonouders van in de 80.
Bang bwoah ja vooral voor de mensen om mij heen. Vriend heeft diabetes, vader astma. Ik kan het nog goed handelen maar ben er wel de hele dag mee bezig. Ook niet echt op een angstige manier maar ik wil er echt alles over weten. Ik ben nu wel heel oplettend op alles. Zoon die gisteren een heel klein beetje een verstopte neus had. Ik die af en toe hoest en niest (3/5 kuchtjes op een hele dag),...maar ik heb ook elk jaar bij het eerste mooie weer hooikoorts dus,.. Alles valt je nu gewoon heel fel op. Ik val ook nog goed in slaap maar tegen 4u ben ik wel weer klaarwakker. Wat ik wel eng vind. Ik woon in Nederland, mijn ouders in België. Dicht bij ons, nog geen halfuurtje rijden. Stel er is iets met mijn ouders en ze gaan de grenzen dichtgooien?
Lief van je! Ik heb geen angststoornis maar wel autisme. De onzekerheid en het niet weten waar we aan toe zijn vind ik daardoor echt wel stressvol. Ik moest de afgelopen dagen ook veel denken aan mensen met OCS, hypochondrie etc. Die zullen het nu ook wel lastig hebben vermoed ik zo.
Volgens mij mogen de eigen burgers er dan wel door. Denemarken bv heeft ook de grenzen gesloten voor iedereen behalve Denen en ik las iets van de hele Schengenzone voor mensen van buiten de EU, weet niet zeker of het klopt, maar EU-burgers zouden er dan wel doorheen mogen. Dit is ook wel wat ik lastig vind, er zijn geen vliegtuigen meer naar NL/BE, Mijn moeder woont in Nederland en is op leeftijd (69) dus mocht er iets gebeuren met haar kan ik niet zomaar komen. Er gaat 1 vliegtuig per week (!) naar Frankrijk maar die zit vaak al compleet volgeboekt.
Ja ik ben bang, om dierbare te verliezen, en voor de ontwrichting van de hele maatschappij, al kan het ook mensen naar elkaar toe brengen. en dit... maar dan mijn vader en moeder die beide in een risicogroep vallen. En met als aanvulling dat als ze het krijgen en het wordt fataal, dat ik dan niet bij hun mag zijn. ik zou zo graag de tijd vooruit willen zetten naar start zomervakantie in de hoop dat de kinderen dan nog een paar weken les hebben gehad.
Ja dat is dus het enge. Maar tja als ze corona krijgen mag je er toch niet naartoe. Pfft. Mijn broer woont gelukkig wel in België dus die zou wel boodschappen kunnen doen ofzo. Gelukkig zijn mijn ouders nu ook heel voorzichtig en komen ze hun kot niet uit. Ze luisteren braaf naar Maggie De Block. Eten hebben ze voorlopig genoeg, medicatie en handgel voor in de auto had ik vorige week nog gebracht. Gisteren hebben ze online boodschappen gedaan die ze volgende week kunnen gaan ophalen (als dat nog doorgaat). Anders gaat mijn broer wel. Maar he mijn ouders zijn kei gezond. Die zijn eigenlijk fitter dan een 30 jarige dus ik moet er vertrouwen hebben dat alles zo blijft. Nu elke dag facebellen. En hopen dat al onze ouders deze ziekte bespaard wordt, of tja iedereen om ons heen.