Onze zoon eet nog steeds bijna alles (bijna 6) vandaag moest hij een opdracht maken van school en daar moest hij een lijst invullen met wat lust je wel en niet. Over wat hij niet lust moest hij heel hard nadenken hahaha. Uiteindelijk vroeg hij het aan mij Wanneer we iets eten wat hij liever niet heeft zorg ik er bijvoorbeeld voor dat we nog groente hebben van de vorige dag. Zo kan hij het andere nog een keer proberen en heeft hij iets wat hij gewoon eet. We koken niet 2 verschillende diners maar zijn creatief met oplossen. Er is op die manier altijd iets wat hij lust. Doen we al sinds hij met de pot eet. Heel makkelijk als je een kind nieuwe dingen wil laten proeven.
Ja, in principe moeten ze hier eten wat de pot schaft. Nu eten wij doorgaans geen gekke dingen, want daar houden wij zelf ook niet van. Ze moeten altijd proeven, als ze verder weigeren te eten ga ik het gevecht niet aan, dan hebben ze pech, ik ga niet later als nog een boterham staan smeren bijv. De enige keer/dag dat ze wat anders krijgen is op zondag. Dan eten wij vaak iets van soep of een broodje met vlees en daar houden ze niet van. Dan bak ik vaak voor hun wat aardappeltjes in de airfryer met wat worteltjes en een hamburger ofzo, eten ze super goed! Wel probeer ik bij het maken van m'n weekmenu een beetje rekening te houden met de voorkeuren van de kinderen, dat we niet een paar dagen achter elkaar eten wat ze niet lusten, maar moet zeggen dat dat echt weinig voorkomt. De jongste heeft wel eens d'r buien, maar dat ligt meer aan haar leeftijd dan aan mijn kookkunsten geloof/hoop ik.
Nee, maar wel altijd een aantal happen als hij een toetje wil. Hij krijgt in principe niets anders, maar mag wel altijd rauwkost na de maaltijd. Gelukkig wel een vrij makkelijke eter....
Nee. Over het algemeen eten ze wel gewoon mee. Maar ik houd er rekening mee als ze iets echt niet lusten. Verder eten we 4 dagen in de week niet met zijn vieren door sport en werk. Dan komt het echt wel eens voor dat iedereen wat anders krijgt of eten de kinderen zelfs 2 verschillende maaltijden. (1 voor sport en 1 erna). Maar ze zijn niet zo lastig dus noodzaak is dat niet.
Maar eten hoeft toch niet "gek" te zijn om het niet te lusten? En wat is dan precies gek? Ik ben over het algemeen een makkelijke eter maar gruwel echt van andijvie (waarschijnlijk omdat mijn moeder het ook zo vreselijk smerig vindt en we dat altijd te horen kregen). Heb het wel eens geprobeerd te eten maar ging zowat over m'n nek. En volgens mij is iets als groenten niet bepaald gek. Zelfde trouwens met grapefruit... brrrr. Dat ik hier een nogal een uitgesproken mening over heb kan ook komen doordat ik een aantal mensen ken die een selectieve eetstoornis hebben, en ik dus weet hoe het voor hen is om iets te eten dat je niet lust.
Haha, (gelukkig) heel herkenbaar! Een neefje van ons eet dus niets en raakt ook in paniek als hij eten ziet dat hij niet lust of als z'n moeder aan het koken is etc. Lijkt me echt vreselijk, zowel voor het kind als voor de ouders.
Nee zeker niet, misschien moet ik het anders zeggen. Wat 'gek' of 'bijzonder' eten is, is natuurlijk voor iedereen anders. De gewone standaard groente lusten wij allemaal, zoals bloemkool, broccoli, rode bietjes, boontjes, worteltjes, spinazie enz... zelfde geld voor nasi, bami, pasta's enz. Andijvie, witlof, boerenkool, spruitjes enz. lust ik allemaal niet dus eten wij ook eigenlijk nooit. Een enkele keer probeer ik het, maar doe er dan niemand een plezier mee. Ik ga daar dus inderdaad ook (bijna) van over mijn nek. Ik was zelf een hele moeilijke eter en dus nog steeds wel, maar ben naar mate ik ouder werd wel meer gaan proberen en doordat ik zelf wist wat erin ging, het zo klein kon snijden als ik zelf wilde durfde ik meer te proeven. Yoghurt met stukjes hoef je mij bijv. nog steeds niet te geven. Dus misschien moet ik dan gewoon zeggen dat onze kinderen alles lusten, al vind ik dat dus niet helemaal kloppen, want er zijn heel veel dingen die ik nooit kook of klaar maak.
Nee. Na jaren strijd met mijn oudste, eet hij al jaren brood in de avond. Nu sinds een paar maanden zijn er wat dingen die hij durft te eten in de avond. En de interesse groeit. Hij vraagt vaak wat we eten in de avond en durft soms iets nieuws te proberen. Nr 2 en nu ook Nr 3 eten alles wat er voor hun neus komt.
In principe wel, maar ik houd wel een beetje rekening mee als ze iets echt niet lusten. Verder gewoon altijd wat er op tafel is, al zijn het maar een paar happen. Ik ga niets anders maken als het eten ze een keer niet zint.
Anders. Je krijgt alleen wat de pot schaft, maar je hoeft het niet op te eten. De oudste twee, na een periode met zeer kleine avondmaaltijdjes, eten nu vrijwel alles en staan overal voor open. Ik dacht altijd: "Zie je wel, ze hongeren zichzelf niet uit en nu lusten ze steeds meer!". Maar de jongste bleek zichzelf dus wél uit te hongeren en bovendien alleen maar een steeds grotere aversie tegen eten te krijgen van die verplichte hapjes proeven. Hij blijkt nu ASS te hebben, maar ja, dat was de afgelopen jaren allemaal nog niet zo duidelijk. Achteraf heb ik dus toch een beetje spijt van mijn 'strakke lijn'. Hij krijgt nu een bento-bordje met allemaal verschillende gezonde hapjes. Pas sinds kort kan daar ook weer een proef-hapje bij zitten (we komen van 'hysterisch worden bij de eerste tekenen van aan tafel gaan', dus dat is écht wel een overwinning), maar er zijn nog geen tekenen van dat hij in de komende jaren echt weer met de pot mee zal kunnen eten. Ik maak me daar best vaak zorgen om...
Ja. Wij hebben als "eis" dat onze dochter sowieso alles proeft. Daarna mag ze aangeven of ze iets wel of niet lust. Wanneer wij weten dat ze iets echt niet lekker vindt, dan houden wij daar min of meer rekening mee. Zoals bijvoorbeeld uien. Deze lust ze echt niet en wij halen deze dan uit haar eten. Verder lust ze praktisch alles. Zij is gelukkig geen moeilijke eter. Wel zegt ze vaak vooraf dat ze het eten vies vindt, zonder dus geproefd te hebben. Praktisch altijd vindt ze het dan wel lekker of te doen na proeven. Daarom hebben wij deze "eis" dan ook ingesteld.
Nee, dat hoeft bij ons niet. Mijn zoon is een erg moeilijke eter, en dwingen gaat bij hem niet werken. Ik kook, en hij krijgt daar wat van aangeboden. Pasta, soep en aardappels eet hij goed, bij overige gerechten krijgt hij meestal ook de optie om er crackers bij te eten. Vrije keuze is het ook weer niet, en ik kook niet meerdere gerechten, behalve bij uitzondering. Brood eet hij overigens ook heel goed, maar dat bied ik bij het avondeten niet aan. Dit zal moeten veranderen, maar ik weet nog niet goed hoe ik dit aan moet pakken. Het is namelijk een oprecht wantrouwen richting eten, en het laatste wat ik wil doen is dat versterken. Hij is drie, en autonomie is het hoogste goed voor hem. Een werkende tactiek heb ik nog niet gevonden, helaas.
Altijd proeven. En soms dan is het zoveel happen als je oud bent. Dus 6 en 4... En ik of papa maken dan de happen Anders wordt er echt niets gegeten.
Wij doen het op dezelfde manier. Dochter moet proeven. ze moet wel eten wat de pot schaft, maar soms maak ik dingen anders, zoals pasta's ze houd daar gewoon niet van, ik maak dan daarbij gewoon een salade alsof dat erbij hoort. dat eet ze dan en wat droge macroni bijv. qua groente eet ze eigenlijk alles wel behalve zuurkool. we hebben een hele tijd gehad dat ze niks meer lustte, sindsdien doen we het op deze manier, en dat gaat tot nu toe hardstikke goed. vooral niet dwingen.
Ik heb anders gestemd. In principe is het gewoon eten wat de pot schaft. Beide zijn geen echte vlees eters dus dat eten ze niet altijd. Verder hebben wij bv wel eens ovenschotels wat ze echt niet lekker vinden (de saus), dan krijgen ze het wat aangepast maar wel met ingrediënten die wij ook hebben.
In principe wel, tenzij we iets eten dat een van hen echt niet lust. Mijn oudste lust echt geen prei en mijn jongste geen courgette. Dan krijgen ze rauwkost. Vroeger was oudste wel een moeilijke eter. Tot we een vakkenbord kochten en voor hem alle i ingrediënten scheidden. Dat 2 jaar gedaan en nu eet hij normaal. Zijn favoriet is vis, haring sushi,noem maar op. Mijn jongste houdt van pittig: surinaams, indiaas etc. Mijn man van hollandse kost. Best lastig
Nee. Onze oudste is hooggevoelig. Is ook onder behandeling geweest van een logopediste gespecialiseerd in hoge mondgevoeligheid. Smaken, geuren en structuren komen dubbel zo hard bij hem binnen. Eten (en vooral het warme avondeten) is sinds hij een baby was een enorme strijd geweest met huilbuien en paniek van zijn kant. Tot de logopediste kwam. Sindsdien maken we geen strijd meer van het avondeten. Hij heeft leren proeven. En proeft nu ook alles zonder problemen. Hij moet van hetgeen wat wij eten, minimaal een hap nemen. Het gaat langzaamaan stapje voor stapje steeds beter. At hij eerst bijvoorbeeld 1 stukje kale pasta, nu eet hij een flink aantal happen pasta met kaas. Ook is hij intussen gek op mijn groentesoep met figuurvermicelli. Vorige week hadden wij heel erg donkere plakken volkoren brood met zichtbare granen erin. Zijn broertje (die gelukkig wel meer lust dan zijn grote broer, maar af en toe ook een picky eater is) verafschuwde dat brood, terwijl grote broer met een paar grote happen die boterham zo naar binnen werkte met de mededeling "smaakt gewoon naar dat volkoren brood wat wij anders ook altijd hebben". Avondeten moet leuk en gezellig zijn en geen strijd. Dus ik maak vaak wel iets apart klaar voor onze zonen, maar ze moeten sowieso ook een hap nemen van hetgeen wat wij als ouders ook eten.
Op zich moeten ze eten wat de pot schaft. Maar ik houd wel rekening met ze. Zo lust onze zoon echt geen rijst. Dikke tranen en hij gruwelt ervan. Dan is het voor mij een kleine moeite om naast de saus niet alleen wat rijst te koken maar ook wat pasta. Iedereen blij aan tafel. Elke week maak ik een weekmenu en vraag dan aan de kinderen of zij nog ideetjes hebben. Vaak komen ze dan met gerechten aan die we al een tijdje niet hebben gegeten. Soms hebben wij zin in soep of broodje shoarma of hamburger en dat lusten de twee oudsten niet. Dan kook ik wel apart voor hun aardappelen, groente en vlees. Of ik houd er de dag ervoor rekening mee. Dan kook ik wat extra zodat ik het alleen op hoef te warmen. Ik ga ze dan niet plagen met eten wat ze echt niet lekker vinden. Mag voor de rest niet klagen. Zoon heeft 1. 5 jaar nauwelijks gegeten toen hij klein was. maar nu eet en lust hij best veel. Jongste is een kliko, die eet bijna alles.
Ja hier eten we gewoon wat de pot schaft, als je het niet lust proef je een paar happen. Eigenlijk eten ze hier wel goed. Soms maak ik wel bewust wat broccoli ofzo extra (daar zijn ze beide gek op) en splits ik de wraps, dus losse kip, wrap en groente, dat gaat er beter in dan in zijn geheel. Maar ik ga niet apart koken of brood serveren.