Ik zou het heel erg vinden als mijn man niet bij de bevalling kon zijn. Vind het een heel belangrijk en mooi moment om dit samen te doen. Ziekenhuispersoneel is toch anders, zij gaan niet de hele tijd naast je zitten of je hand vast houden. Dat het in andere culturen niet gewoonlijk is oké.. wilt niet zeggen dat het voor vrouwen hier ook zo is
Nee, in andere tijden is dat hier ook niet gewoon, dat snap ik. Alleen is dit een uitzonderlijke tijd, waarin je er misschien anders naar kunt kijken als je beseft dat het ook iets cultureel bepaalds is. Ikzelf zou niemand extra mijn huis in willen halen als ik een man had die thuis kon blijven.
Waarom zou je niemand anders in je huis willen? Ben je bang dat de kinderen besmet raken? Die kans is sowieso heel klein. Realiseer je dat je in het ziekenhuis met veel meer mensen in contact komt! Het personeel wat er rond loopt heeft ook nog eens een veel hogere kans om zelf besmet te zijn
Dit zijn wel een beetje eerste wereld problemen. En daar is momenteel soms geen ruimte voor. We zullen allemaal op dingen moeten inleveren. Niemand heeft hier om gevraagd maar we hebben het er maar mee te doen. Iemand zei hier een man met klachten maar in een pak hijsen. Dat is toch geen optie wanneer er zelfs voor artsen al tekorten zijn.
Hoe vroeg ook, hier hebben wij het al wel over gehad. Mocht het rond onze bevalling nog steeds spelen wat volgens mij wel de verwachting is alleen minder heftig als nu. Hier gaan ze wel naar opa en oma, wanneer zij niet ziek zijn. Voor de oudste, met een rugzak, is dat de rustigste en voor zijn welzijn veiligste plek om te zijn. Heb met hem 2,5 jaar bij mijn ouders gewoond voor ik mijn man leerde kennen. Daarbij kan hij vanaf daar zelfstandig naar school. Het alternatief zou bij mijn neef en zijn vrouw zijn, hier letterlijk om de hoek, maar zij zijn 7 weken eerder uitgerekend. Dus dat is geen optie, andersom komt hun eerste waarschijnlijk wel naar ons mocht dat nodig zijn. vorige keer waren we 2 weken eerder uitgerekend en zat er uiteindelijk 5 weken tussen de bevalling, als dat nu andersom is zit er 3/4 weken tussen. Betreffende alleen bevallen, gun het niemand hoop vooral dat iedereen samen mag bevallen, is ook bewezen beter voor de hechting tussen vader en kind. Dus naar mijn mening niet puur een cultuur dingetje. Heb overigens ook alleen nog maar gehoord dat het niet mocht wanneer partner klachten heeft of er een keizersnede plaats vind en hij bij sommige zkh, ook niet allemaal, niet mee naar de OK mag. Overigens denk ik dat het voor het verwerken van een bevalling, zowel goed als slecht maar ook verwerking van een slechte echo beter is wanneer de partner of iemand die dichtbij staat erbij is. Je moet er toch niet aan denken dat je juist die eerste ogenblikken alleen moet doorstaan, hoe lief, meelevend en zorgzaam de verpleging, kraamzorg en verloskundige/gyn etc ook is, dat zijn echt momenten die je met je partner het sterkste doorkomt.
Dochter was een traumabevalling waarbij de vk ons echt in de steek liet (in t ziekenhuis, poliklinisch), zoontje met 15w+2 dus ja man er niet bij zou hier werkelijk alle stoppen door zijn. (duurt goddank nog maanden als t al doorgaat) Desnoods dan maar voor de ingang "en public" maar hij redde me uiteindelijk van die eerste en was mn houvast bij de tweede. Man er niet bij en ik schijt werkelijk 7 kleuren.
Het gaat er niet om dat het niet mogelijk is om te bevallen zonder partner, waar het om gaat is dat de partner het recht wordt ontnomen om bij de geboorte van zijn eigen kind te zijn! Dat vind ik behoorlijk kwalijk. Bij mij is de kans enorm groot dat man niet bij de keizersnede mag zijn over een maand. Hij is daar echt wel heel verdrietig over en dat snap ik. Dus het is echt niet zo dat ik niet ‘durf’ of geen ballen heb, maar voor mijn man vind ik het enorm verdrietig en op de tweede plaats heel erg jammer dat we dat bijzondere moment hoogstwaarschijnlijk dit keer niet samen gaan beleven. OT: wij bezoeken mijn ouders nu al weken niet en zij komen ook niet bij ons over de vloer, maar als ik opgenomen word voor de ks dan vragen we ze wel om naar ons te komen en op te passen. Man mag wel niet mee naar de OK, maar hij is zoals het ernaar uitziet wel gewoon welkom in de kraamsuite te wachten en dan gaat hij ‘s avonds gewoon thuis slapen. Andere bevallingen gingen de kinderen logeren bij mijn schoonouders, maar dat zie ik nu niet zitten. Mijn ouders wonen einde van de straat, dus dat is makkelijker.
Hier hebben we een 3 scenario’s ‘uitgeschreven.’ Opa en oma passen op als man ik en zoon geen symptomen hebben en hun ook niet. Mocht mijn man of zoon symptomen hebben moet hij thuis blijven bij onze zoon. heeft mijn moeder geen symptomen gaat zei mee naar de bevalling en Skypen we de hele bevalling met mijn man. Mocht iedereen symptomen hebben beval ik helaas alleen. Ik ben er ontzettend gestrest door en wil het aller liefste dat mijn man erbij is en mijn moeder op onze zoon past. Destijds was de bevalling van mijn zoon echt horror en traumatisch, dit zal niet heel anders gaan zijn mocht mijn man er niet bij zijn vanwege het virus. Hij was echt mijn steunpilaar toen alle alarmbellen afgingen.
Ja eens, ik zou dat moment echt nooit van mijn man af willen pakken als dat niet strikt noodzakelijk is. De bevallingen waren een moment van ons samen en en ik had zijn steun ook gewoon heel erg nodig. Dus zolang je oudste kind gezond is en je oppas kunt regelen zou ik daar voor gaan.
Nou, omdat dat nogal schaars is de laatste tijd? Ik begrijp het wel. Is het leuk? Nee natuurlijk niet maar wel begrijpelijk.
Precies, dus daar zou ik ook het liefst met zo min mogelijk mensen zijn: eentje dus, ikzelf. En niet mijn man, die dan ook weet ik wat mee naar huis neemt.
Hier hebben mijn moeder en zus zich aangeboden om, wanneer het zover is, op onze zoon te passen. Mijn zus woont in Gelderland wil wel naar Friesland komen. Dan past ze samen met mijn moeder (die om de hoek woont) op. Verder loopt mijn man al een tijdje te hoesten maar dat is niks nieuws. Wanneer hij verder geen symptomen heeft mag hij gewoon erbij zijn in het ziekenhuis. Anders met mijn zus en als laatste optie dan alleen. We zullen zien hoe het tegen die tijd gaat. Het is zoals het is en kan toch niks aan veranderen.
Jij geeft aan dat de man erbij niet noodzakelijk is, sorrie maar dat ben ik niet met je eens er zijn genoeg redenen waarom juist die betrokkenheid en aanwezigheid wel noodzakelijk is, naast de zorg van het zkh. Verwerking is daarin 1 onderdeel, net als hechting daar een onderdeel van is maar ook bijvoorbeeld eerdere ervaringen het is immers niet vanzelfsprekend dat je bij dezelfde personen bevalt en een eerder bevallingsrapport etc kan nooit volledig zijn qua gevoelens en emoties die de bevallende doormaakt. Bij een bevalling heb je doorgaans niet de tijd om even je levensgeschiedenis door te spreken en wat je wel of niet fijn vind terwijl bijvoorbeeld je partner vanuit die wetenschap wel kan ondersteunen en dingen kan benadrukken wanneer je daar zelf niet goed meer toe in staat bent zoals bij een weeenstorm. Ik heb 1 bevalling mee gemaakt waarbij mijn nu ex, fysiek aanwezig was tussen de om de 10 minuten roken in, maar totaal geen ondersteuning gaf wat een enorme negatief effect heeft gehad op de bevalling zelf en mijn herstel daarna. Zelfs aldus de bevallingsrapportage werd ik feitelijk aan mijn lot over gelaten door mijn nu ex en deed ik de bevalling eigenlijk alleen met de zorg. Met mijn man heb ik de andere kant mogen ervaren wat een geheel andere bevalling was, waarbij hij ondersteunend was naar mij maar ook naar de zorg waardoor het stukje trauma wat enkel door ervaring verwerkt kon worden (aldus de therapeut) verwerkt kon worden. Zonder mijn man had ik de bijbehorende paniekaanval tijdens de bevalling niet onder controle gekregen, simpelweg omdat het zorgpersoneel niet de tijd op dat moment heeft om de volledige geschiedenis te weten en daarop ondersteuning te bieden. Ik was immers ook niet de enige die op dat moment beviel. Kort gezegd ook hier zou de aanwezigheid van partner een absolute must zijn bij de bevalling. Ik ben ook blij dat we hebben geregeld dat er een uitzondering wordt gemaakt met de echo, mag hier normaal alleen aan het einde van de termijn en 20-weken echo beeldbellen, maar als uitzondering mag ik nu bij de vitaliteitsecho ook even beeldbellen en wordt mocht er iets zijn hij alsnog naar binnen gehaald. Is wel behoorlijk wat overleg aan vooraf gegaan tussen echoscopist, vk, gyn en pop poli. En heeft deels te maken dat we eigenlijk bij de gyn zouden lopen en nu noodgedwongen bij de vk zitten met een medische zwangerschap.
zp geeft aan dat je mij quote dus dan zal het wel op mij gericht zijn. Ik zeg dat we allemaal consessies moeten doen in deze tijden. En als dat betekend dat je man niet bij de bevalling kan zijn dan is dat kut maar niks aan te doen. We moeten nu doen wat goed is voor onze volksgezondheid/ samenleving. En dat is voor iedereen inbinden op de punten die belangrijk zijn. Overigens zijn er een aantal hotels die suites beschikbaar hebben gesteld in de buurt van ziekenhuizen. Waardoor je dus niet in het ziekenhuis moet bevallen maar wel dezelfde zorg hebt als in het ziekenhuis. Met een keizersnede is het dan anders. Het leven is helaas niet volledig maakbaar.
Voor sommige mensen is het aanwezig zijn van de partner iets noodzakelijker dan jij hier doet vermoeden...
Misschien een goed idee om meerdere scenario's op te schrijven. Ik denk niet dat je de kraamzorg hiervoor kan inzetten maar je kan het altijd vragen! Als je ouders gewoon gezond zijn en je kinderen ook en jullie bij thuiskomst wel wat afstand houden en goede hygiëne aanhouden moet het lijkt mij geen probleem zijn. Het is in deze tijd een beetje behelpen helaas
Het ligt er denk ook wel aan of je eerder al bent bevallen en hoe je ervaringen waren. Ik kan me namelijk voorstellen dat als je makkelijk bevalt het een veel minder groot probleem is dan dat je ervaring hebt met een traumatische bevalling.
Als mijn moeder op mijn kinderen moet letten, mag ze dit dan wel gewoon in mijn huis doen of moeten de kinderen dan naar haar toe?
Ik weet eigenlijk niet hoe ik hier nog met goed fatsoen heel netjes en begripvol op kan reageren. We zijn een stel verwende prinsjes en prinsesjes als we geen begrip kunnen opbrengen voor veranderingen in een crisis als dit. Maar ga vooral staan stamvoeten omdat je je zin niet krijgt. De situatie is voor iedereen kut en kloten. Het hele land zit in de shit. Maar shit happens en we hebben er me te dealen zo goed en kwaad als het gaat. Ik hoop echt voor alle stellen dat ze het wel samen kunnen doen maar anders is het gewoon niet anders. En gelukkig is het ook nog niet zo ver.