Ah joh, bij mij werd vooraf de wens uitgesproken door mijn schoonouders dat het een jongetje moest worden. Ze zijn al wat ouder en dachten zeker dat ik met IVF kon kiezen ofzo. En ook ik heb een aantal keer gehoord dat mensen hoopten dat ik een jongetje zou krijgen omdat dat 'beter bij mij zou passen'. Zo bizar. Blijkbaar denken heel veel mensen dat ze maar van alles tegen zwangere vrouwen mogen zeggen. In mijn buik zit een meisje. Precies waar ik in ieder geval de hele tijd van droomde, nadat ik zwanger raakte. En ook ik heb hele teleurgestelde reacties gekregen dat ik een meisje draag. Ik heb mijzelf zelfs daarom afgevraagd of ik het sneu voor mijn man moest vinden dat hij een dochter krijgt (absurd he). Mijn man en ik zijn er dolgelukkig mee. Daar gaat het om. Beide geslachten waren welkom. Het heeft zo lang geduurd voor ik zwanger raakte dat je mooiste wens gewoon een kind is. Nu zeggen de mensen vaak 'wat leuk, je krijgt een prinsesje'. Dat vind ik eigenlijk nog veel irritanter. 'Nee, een feminist,' antwoord ik dan meestal. De rest van de wereld heeft altijd wel een mening over de vreemdste dingen. Probeer het van je af te laten glijden. Van harte gefeliciteerd met je baby-boy. En met de 20 weken mijlpaal natuurlijk.
Ja, echt hè @Chanbee Of als je iets te eten in je mond stopt. Commentaar op de vorm en grootte van je buik. Over het geslacht. Mensen die je buik ineens vastpakken. Hoe je je als moeder moet gaan opstellen. Echt wtf.
Het is nooit goed. Ik denk altijd maar: mensen gaan uit van hun eigen gevoelens en verlangens en realiseren zich niet dat een ander daar anders in kan staan en dat ze een ander kunnen kwetsen. Ik heb dus een meid en een jongen gekregen. Mijn dochter is de oudste. Mijn moeder: het was toch leuker geweest als je eerst een jongen had gekregen. Het is dus echt nooit goed Ik geniet van beiden evenveel en kleding kopen vind ik voor beiden even leuk.
Heel herkenbaar. Ik kan er ook verdrietig en boos om worden. De aanname dat ik toch wel minder gelukkig zou moeten zijn omdat ik drie zoons heb. Of dat ik stiekem toch wel gehoopt moet hebben op een dochter. Een keer zei een nog kinderloze collega dat ze hoopte dat zij ooit twee dochters zou krijgen: niet zoals mij (toen nog) twee zoons, dat leek haar 'niet zo leuk'. Het zijn overigens altijd vrouwen die dit soort opmerkingen maken. Ik vraag me altijd af wat voor beeld ze dan hebben: alsof alle meisjes lieve knutseltypetjes zijn en alle jongens druk en vervelend. Ze moesten eens weten hoe lief en leuk zoons zijn en hoe ongelooflijk trots op en intens gelukkig ik met ze ben
Ik weet dat ook niet precies want ken genoeg meiden die ik helemaal geen lieve knutseltypetjes vind maar vinnige haaibaaien. Overigens ken ik ook lieve en rustige meisjes. Net zoals je hele drukke jongens hebt en hele lieve en rustige types. natuurlijk zijn bepaalde dingen wel een beetje geslachtsgebonden. Jongen zijn over het algemeen minder gillen en dramaqueen maar dan wel op een andere manier aanwezig en veel willen stoeien. Het heeft allebei wat(of niet haha) Een vriend van ons heeft drie zoons. Bij de eerste twee wisten ze het niet maar bij de derde toch maar wel gevraagd bij de 20 weken echo zodat hij kon wennen als hij toch weer een jongen zou krijgen. Hij wilde heel graag een meid. Zijn vrouw maakte het geen bal uit, die is in de wolken met drie jongens. hij is doodgek op zijn jongens maar geen meisje vind hij nog steeds jammer. Hij snapt het dan ook niet helemaal dat ik eigenlijk geen voorkeur had voor een meisje.
Toen ik zwanger was van mijn eerste werkte ik in een winkel en nam ik smiddags een glaasje limonade. Een klant met dochter van mijn leeftijd tegen mij “ik zou maar uitkijken met die karvam van je, straks krijg je nog zwangerschapsdiabetes” bleek dat haar dochter liters vruchtensap had gedronken tijdens de zwangerschap (dacht blijkbaar dat dat gezond was zulke hoeveelheden) en dat ze daarmee zwangerschapsdiabetes had veroorzaakt. dat dat iets anders is dan af en toe een glaasje limo snapte ze niet en ze stond nog met niet met haar ogen te rollen toen ik dat zei. Echt joh, rare mensen heb je erbij.
Dank je! En jij gefeliciteerd met je dochter. Wat fijn dat het na al die tijd alsnog gelukt is. Geniet ervan!
O hier het 3e meisje en heb 1 zoon dus de reacties zijn oa; "o dat meen je niet succes dan maar" "o wat sneu voor hem!" "nou succes hoor voor je mannetje" "arm kind" gaat dan over mijn zoon. Nou mijn zoontje die vind het prachtig. En hierna zijn we dan ook klaar hij en vriendlief blijven de enige mannetjes Sommige mensen die kunnen gewoon niet goed nadenken floepen alles eruit.
Tsja, misschien heb je wel gelijk eigenlijk. Dan is het niet zo dat hij duidelijk minder cadeautjes krijgt ten opzicht van 'zusje'. Haar kleindochters krijgen namelijk echt overduidelijk meer. Kleertjes en schoentjes bijvoorbeeld. Goed, schoonmoeder heeft geen smaak, dus ben ik daar eigenlijk niet rouwig om Ze is heus wel lief.. Maar toen we een keer samen weg wilden en zij op onze zoon zou letter, werden we na een halfuur gebeld of we terug konden komen want hij gilde zo. Op haar kleindochters past ze elke twee weken in het weekend, zodat de ouders even lucht hebben. Het is gewoon duidelijk en o zo jammer dat er verschil is voor sommige mensen. Mijn ouders daarentegen zijn geweldig. Jongen, meisje dat maakt helemaal niks uit. Misschien dat dat contrast het ook zo bitter maakt..
Dat had ik met mijn zoontje, de echografiste: "wat leuk, een prinsje". Lief bedoeld, maar excuse me.. Prinsje? Ik ben echt super allergisch voor die term voor zowel jongen als meisje
Als je zwanger bent, kom je er pas echt achter wat voor asociale wezens mensen zijn. Dat... en werken op een klantenservice. Nee, maar echt. Je bent gewoon een wandelende attractie zodra het eenmaal zichtbaar is als je zwanger bent.
Hier drie meiden en bij de derde ook veel reacties gehad die genoemd zijn in dit topic. Maar de meesten waren gewoon een geintje. Is dat bij jullie niet zo dan? Opmerkingen als ‘arme papa’, ‘nu wil je zeker nog een vierde’ bedoel ik dan. Ik zei altijd dat mijn vriend me zo leuk vond dat hij me maar drie keer gekloond heeft.
Het is duidelijk. Schoonouders kies je niet uit maar krijg je er bij. Wel jammer voor je man. Waarschijnlijk speelde het al tijdens zijn opvoeding en werd hij toen ook al achtergesteld. Sneu voor jullie allemaal zeg. Ook al wil je niet dat het je raakt doet het toch zeer. En de term prinsje Ik mis de braak emoticon @Constellations1984
Herkenbaar, die (ahum) aparte reacties op het geslacht van je kind. En dat mensen denken dat je over zwangere vrouwen/jonge moeders alles mag roepen. Wij hebben een meisje en een jongen en kregen daarna heel vaak de opmerking: nou, dan zijn jullie nu klaar! Eh nou nee, we willen graag een derde en het maakt ons geen bal uit of dat een jongen of meisje is.
Ik krijg echt nooit iets van opmerkingen of goedbedoelde raad o.i.d. nu zien we momenteel ook helemaal niemand maar dan nog, voelt ook beetje gek hoor, alsof niemand het allemaal iets boeit (negatieve aandacht is ook aandacht). Lees dat zo hier of op babysites dat mensen zich met je gaan bemoeien en aan je buik willen zitten..maar gebeurt hier dus niet en geeft dus ook beetje gevoel dat ik/de baby er niet toe doet.. dus tja het is nooit goed
Heel eerlijk... toen ik hoorde dat onze eerste een jongen was, toen was ik heel blij. Ik ben geen meisje meisje. Dat betekent niet dat ik niet ook heel blij ben met mijn dochter. Ik hou met heel mijn hart van allebei mijn kinderen. Jongen of meisje, ze zijn gezond en het zijn mijn kinderen. Ik hou van ze...mensen zijn soms gewoon ontzettend bot. Dus probeer het je niet aan te trekken.
Hier bij de eerste het sterke voorgevoel dat het een jongen was en dat klopte. Helemaal happy mee en het is een enorm mama's kindje Ik kreeg toen van veel mensen te horen dat ik ook een echte jongens mama ben. Geen idee wat dat nou weer is en waarom ik geen meisjes mama kan zijn. Vond dat best irritant misschien omdat ik motor rijd (ook circuit) maar ik draag even goed hakjes en jurken Nu is de tweede op komst, ik denk weer een jongen maar voorgevoel is niet zo sterk aanwezig als bij de eerste. Een heel eerlijk, ik wil een tweede kindje en geen geslacht. Ik heb oprecht geen voorkeur. Maar ik baal wel dat ik nog twee weken moet wachten tot de 20 weken echo (pretecho door corona afgezegd). Ben benieuwd of ik ook stomme reacties krijg als het weer een jongen blijkt te zijn
Mijn schoonouders hechten altijd veel waarde aan het geslacht, tot mijn ergernis. Hier is het juist omgekeerd, kleinzoon was belangrijk ivm doorgeven achternaam (lekker ouderwets...) Grappig genoeg kregen ze dus alleen maar kleindochters (karma haha) en ze moesten gewoon huilen van geluk toen wij een zoontje verwachtten. Ik heb het hun lang kwalijk genomen, dat het geslacht zo belangrijk is, helemaal toen een nichtje gezondheidsproblemen leek te hebben. Maar ze zijn nu eenmaal zo, niks tegen in de brengen. Ze snappen ook absoluut niet waarom wij een derde kindje zouden willen want we hebben toch allebei!? Dat is hun ideale plaatje (ze zijn zelf doorgegaan tot ze allebei hadden en dat duurde even...) Tja je leest mijn frustratie hier wel uit hè Gelukkig zijn mijn eigen ouders niet zo...