Had het misschien beter over mijzelf kunnen schrijven, dat het voor ons alles goed maakte en nog steeds doet. Het is zo lekker gemakkelijk om het algemeen op te schrijven maar ik kan natuurlijk nooit weten hoe een ander het voelt, daar heb je gelijk in. Laten we het zo stellen, niemand zal de periode met de baby hetzelfde ervaren en ik denk dat het ook per baby verschilt hoe je je voelt en hoe je het ervaart.
Ik vond de eerste periode ook pittig hoor. Lange bevalling, spoedkeizersnede, zelf niet in staat om op te staan, toen kreeg mijn zoon een infectie en ging naar de NICU, en de borstvoeding wilde niet op gang komen. Het duurde best een poosje voor we daarvan hersteld waren (en de spruw die ontkend werd door het CB hielp ook niet mee; we waren elke nacht urenlang wakker). En toch komt er nu een tweede. Ik hoop deze keer dat ik minder tegenslagen op mijn bordje krijg. En ook zonder die tegenslagen wordt het pittig, maar een kindje is gewoon zo bijzonder. Ik heb er geen spijt van.
@Mystiek precies! Hoe zwaar die eerste weken ook tegenvielen hebben we nu toch ervoor gekozen om het nog een keer te doen! Ik kijk er weer naar uit en ben heel benieuwd hoe het nu gaat bevallen. Ik ben er nu wel meer op voorbereid dat het weer kan tegenvallen maar weet dat het allemaal steeds leuker en makkelijker wordt.
@Jaetje85 , als je nu op een roze wolk zit, er lekker op blijven zitten hoor en dromen over hoe het kan zijn. Je hebt er niks aan om je er nu al druk over te maken. Het kan meevallen en het kan tegenvallen. Hier was de oudste een mega slechte slaper en ik heb me regelmatig radeloos van moeheid gevoeld. Maar ik ga er nu voor de vierde keer aan beginnen Dus ook al gaat het straks anders dan je nu denkt, het komt echt goed!
Ah wat mooi om jullie verhalen te horen en zo verschillend inderdaad. Dankjulliewel, echt heel fijn! Inderdaad zit ik vooral op een roze wolk, maar weet rationeel wel dat het niet alleen maar fijn en happyclappy zal zijn. Ik probeer me misschien een klein beetje voor te bereiden op wat tegen zou kunnen gaan vallen of wat moeilijk zal zijn. Ookal is het niet mogelijk om het te voorspellen, en je je nooit ècht kunt voorbereiden, helpt het me wel om jullie verhalen te lezen! Gek eigenlijk dat de norm is dat je vooral blij 'moet' zijn en negatieve/andere emoties niet altijd worden gewaardeerd. Door jezelf of anderen. Wat je voelt (of nog niet voelt, @Lalalola), eigenlijk zou het er allemaal moeten mogen zijn. Het is toch niet niks, opeens ben je ouder(s) van een klein, kwetsbaar wezentje. Dit gedeelte vind ik spannend, ook voor mijn vriend. Maar vooral kijken we er ontzettend naar uit. ❤ En... 20weken vandaag! En m'n buik groeit weer merkbaar! @Rhombi heel veel plezier bij de pretecho, superfijn hoor dat het weer kan!
@Jaetje85 Inderdaad. Het maakt eigenlijk niet uit. Dit is ook mijn eerste kindje en probeer me een beetje voor te bereiden door me eraan te herinneren dat de eerste maanden best pittig gaan zijn. Maar als puntje bij paaltje komt, houdt iedere moeder van haar kindje. Dat moet niet onmiddellijk komen, maar uiteindelijk is dat gevoel wel daar. Die liefde die je voelt is ook hetgene wat moeders over de hele wereld overtuigt om dit voor een tweede, derde, vierde,... keer mee te maken. Het zal zwaar zijn, maar dat geeft niet!
@Rhombi wat fijn! Dat je vanmiddag toch mag gaan. Alvast veel plezier! En uiteraard heel benieuwd naar het geslacht
Maar schaam je vooral niet en voel je ook vooral niet schuldig als het straks niet zo roze voelt als dat je dacht. Je bent dan echt niet de enige, maar praat er dan wel over. En probeer je voor nu idd niet te druk te maken en laat het allemaal lekker op je afkomen, terwijl je lekker geniet van het mooie wondertje in je buik
Ik vond de eerste weken ook echt pittig, ook een spoedkeizersnede. De borstvoeding die niet lukte en een mannetje dat al klein was bleef maar afvallen. Ik had zoveel pijn, en kon niet bukken om mijn zoontje uit zijn wiegje te halen. Daar kwam nog bij dat wij een eigen bedrijf hadden wat super slecht ging, ik heb ook nooit zwangerschapsverlof gehad, Heb de dag van de bevalling nog gewerkt en twee weken later zat ik alweer met baby in de kinderwagen in onze winkel. Ik heb er niet van kunnen genieten
Ik moet zeggen dat ik bijna alles als een soort roes heb beleeft, kan mij er weinig van herinneren. Maar als ik eraan terug denk moet ik vaak huilen. Nu maak ik alles al veel bewuster mee, en nu ga ik uitgebreid met verlof, en 2x zo hard genieten
@peme dat klinkt echt heftig ja! Gelukkig ga en kun je het nu anders doen! Ik kan gelukkig ook gewoon met verlof voor zzpers. Ik was zo blij toen ik daar achterkwam. Dan staat mijn bedrijfje maar even stil, geeft hopelijk niet. Ik kan wel wat werk thuis doen maar geen geldopbrengend werk.
Mag ik nog een vraag stellen aan de ervaren draagdoek dames hier? Ik ben weer op MP aan het kijken naar doeken maar ik twijfel over maat 5 of 6. Ik ben maar klein, 1.65m en draag boven taille maat s. Broekmaat 36/38. Maar lijkt mij dat alles boven de taille leidend is..? Kan iemand iets zeggen over de maat? Oja voor een geweven doek (weet niet of dat nog wat uit maakt?).
Ik zou dan als basismaat gaan voor een maat 5. Ik kan die met een newborn, zelf 1.72 en ook maat S zelfs nog een keer naar voren knopen. Met een 6 houd je denk ik wel veel staart over dan. Maar ik heb zelf ook wel maat 6 liggen want met een peuter kan ik daarmee dubbellaags op de rug knopen en dan red ik het net niet met een maat 5. Maar voor een kleintje en op de buik is een 5 denk ik prima voor jou!
Wij hebben vandaag een hele fijne echo gehad! Wel een belevenis om het helemaal zelf te doen maar met de goede instructies konden we duidelijk tussen de beentjes kijken. We krijgen er een meisje bij!!!