@Mamalizzy ....heel dapper van jou dat je kiest jouw kinderwens te laten varen. Dat is intens verdrietig! Het is ook heel dapper wel voor donatie te kiezen. Beide opties zijn een proces. Een proces van vallen en opstaan, ontzettende keiharde pijn en verdriet maar ook berusting, vrede en geluk. Jij kiest niet voor donatie. Dat is ok. Ben het wel met de overige dames eens dat deze site niet helemaal kan aansluiten bij jouw gevoel en behoefte. Hier in dit gedeelte tref je vrouwen die hun kinderwens niet laten varen maar zwanger zijn of nog knokken voor een zwangerschap dat tot stand komt dmv donatie. Een ander schuitje dan jouw schuitje dus. Ben je niet véél meer gebaat bij teksten over rouw? Rouwen over het kindje dat je nog wenste maar er niet is?
Voor mij is het geen optie. Voor anderen wel. Dat zijn keuzes. En keuzes vanuit get hart zijn niet goed of slecht. Al doet het wel pijn. Ook ik zou nog graag moeder worden.
Nee want ik laat mijn kinderwens niet definitief varen. Ik heb een paar jaarvgedacht dat datvwel moest. Er was zoveel verdriet om andere dingen dat überhaupt denken aan een tweede kindje gewoon raar en vooral niet realistisch zou zijn. Geloof me dat doet erg veel pijn. Nu is er rust en mag de droom er weer zijn. Dat geeft vreugde hoop en kracht. Ik ben wel 41 maar ook "pas" 41. Een therapeut raadde mij aan om gelijkgestemden te zoeken. Vrouwen met een kinderwens maar geen man of donor.
Ik drukte te snel op plaatsen. Want het kan nog. Mijn droom kan nog uitkomen. Ik hoop zo op fijne gesprekjen met gelijkgestemden. Ook als ik mijn kinderwens zal moeten laten varen dat ik dan erocer kan praten. Dat het zo naar is maar dat ik wel dichtbij mezelf ben gebleven
En ik wil ook nog even benadrukken dat het ook best kwetsend over kan komen om een zaadcel een bouwsteentje te noemen. Voor heel veel mensen is dat meer dan dat.
En zo zijn er ook vrouwen zoals ik met een megakinderwens en voor woe de wens te groot is maar toch niet voor een donor gaan en met een hooo verdriet achter blijven. Pijnlijk. Verdrietig. Maar ook trots dat ik mn eigen grenzen heb bewaakt.
Ik vraag me af, wat wil je hier nu bereiken. Jij gaat hier niemand vinden die in het zelfde schuitje zit als jij. Voor de andere dames hier ❤️❤️ succes! Het is jullie gegund, ieder hier op 't forum!
Ik ga verder niet inhoudelijk op dit topic reageren, maar @Lisa280887 wil ik nog wel bedanken voor haar reactie en uitleg. Juist deze uitleg van haar heeft ons vorig jaar doen besluiten wél voor een donor te kiezen, toen de situatie uitzichtloos leek voor mijn man en mij. Wij hebben uiteindelijk de mogelijkheid gekregen nog via PGD verder te kunnen gaan, geheel onverwachts en iets waar we heel dankbaar voor zijn! Iets wat veel vrouwen hier in dit subforum niet kunnen. Ik begrijp dus van iedereen hier de reacties op TS (reageer ik toch nog een beetje inhoudelijk ) Maar mocht het verhaal van PGD zonder vervulde wens stoppen, dan gaan we hoe dan ook zonder twijfel weer verder aan het traject, maar dan met donor. Dus bedankt voor je sterke verhaal en mooie uitleg, je kan het niet beter verwoorden!❤️
Die zijn er zat hoor. Er zijn zat mensen met een kinderwens maar die toch niet overgaan naar een donor. Denk je echt dat ik de enige op de wereld ben
Ja, maar ik denk dus dat die hier niet zitten. In dit subforum zitten vooral mensen die juist wel met een donor zwanger willen worden.
Ik lees veel verdriet in je posts, maar ook felheid. Ik begrijp dat mensen in je omgeving je hierin niet hebben begrepen en er zelfs ruzies uit zijn ontstaan, maar dat betekent niet dat je hier om je heen moet gaan slaan. Jij hebt een kinderwens en wil geen donor - dat mag! Maar dan is een forum over donorschap niet de juiste plek om een discussie te starten.
Dit topic heb ik zelf geopend. Als ik hier lees dat mensen zeggen dat ik kwets of zelfs weg moeten gaan masr mij niet vertellen waarom dan denk ik wel hoezo kinderachtig. We maken toch onze eigen keuzes we zijn toch volwassen lijkt me
En als volwassene moet je soms even nadenken voor je bepaalde uitspraken doet met een bepaalde felheid.