We zijn al zo ver dat hij zelf alniet eens meer zegt prima maar zelf zegt ik zit even in de knoop met mezelf... Kind is net 6, dan breek je wel Bij ons gaat het drama worden, hij moet begeleid worden en dat doen ze nu niet. De uitdaging moeten we allemaal zelf doen. Wel 2 werkboekjes gekregen als extra pluswerk van de ib'er en dat was het. Het kost ook enorm veel moeite om het leuk te houden. Mijn mond valt open van het feit dat ik nu al weken slecht slaap en constant druk maak om hem en vervolgens moe ben en hij te veel energie en het dan Nog niet goed kan doen omdat de energie er niet is. Zoon is constant boos en ondanks de lading cafeïne ik geen energie heb. Gelukkig kan mijn man bij springen tussen het werk in.
Haha dat dacjt ik ook. Moet ik het rapport nog inleveren het is niet dat ze wat zinvols in kunnen stoppen.
Mijn zoon heeft huilbuien zo erg mist hij ondertussen school. Toen er ook de aankondiging kwam dat na de voorjaars vakantie hij weer voltijd mag was hij zo opgelucht en blij. Hij is graag thuis maar na een paar weken vond hij het wel goed geweest en miset hij enorm zijn vrienden en vriendinnen, de juffen, de spelletjes en het leren in schoolse omgeving.
Ehm nee..ik denken dat wij als ouders maar een rapport bespreking moeten houden en vragen wanneer de leerkrachten denken bij ons te komen en een strookje in de tas van onze kinderen moeten doen. Kunnen ze aankruisen wat hen schikt.
Oke voordeel ik weet nu wel beter welk niveau hij rekent. We hebben al het schoolwerk samen gedaan en snap nu heel goed waar zijn verveling vandaan komt. Ik denk dat hij nog verder is dan dat ze zelf denken....
mijn jongste wil ook dolgraag weer naar school. Het huiswerk had ze binnen drie kwartier af. Normaal spoelt ze dan veel met haar zus maar die heeft sinds de lockdown Pfeiffer. Wel veel met haar beste vriendin gespeeld maar ze wil weer leren.
Kijk dat is een mooie ontwikkeling! Ik heb ook veel geleerd over de methodes mbt rekenen. Hier doet hij groep 4 en is begonnen met spappet echt een uitkomst voor hem. Laat je daarmee ook niet wegsturen. Onze J. was met bepaalde vakken ook vreselijk aan het vervelen. Bleek... met lezen bijvoorbeeld werd er m3 aangeboden terwijl hij e5 niveau had/heeft. Zo ook met rekenen en engels.
Onze oudste heeft al sinds januari een hardnekkige hoest. Met school afgestemd dat we met de huisarts moeten overleggen. Als die aangeeft dat het veilig is mag hij naar school. Niet dat hij zin heeft. Hij vond thuisonderwijs wel lekker. Maar hij wil wel heel graag weer naar voetbal.
Dat klinkt erg zwaar. Zit hij in de knoop door onvoldoende uitdaging? En kunnen ze helemaal niks aan begeleiding bieden? Knuffel voor jullie. Jongste is ook 6. Ik merk aan hem wel dat hij niet lekker in zijn vel zit. Meestal is hij vrolijk. Maar de tranen komen ook snel als het even tegen zit. Heel onzeker ook. Hij gaat nog niet naar school. We zitten nog steeds met zijn zindelijkheid. En ongelukjes verschonen kan nu gewoon echt niet. En wij mogen niet naar binnen om hem te helpen daarmee. Hij blijft dus voorlopig nog thuis. Hoop dat traject bij ggz binnenkort weer kan starten, want het wordt echt steeds moeilijker op deze wijze.
Ik ga eens zoeken wat snappet is! Lezen was een paar maanden geleden e 4 en had hij M5 het niet gehaald dus dat haalt hij nu ruimschoots. Zo blij dat hij plezier in lezen heeft, Donald ducks en gewone boeken zijn niet aan te slepen. Rekenen had hij een hele hoge score gehaald voor Gr 3. Ik denk dat hij nu halverwege groep 4 rekent. Zo blij dat hij niet pas na de zomervakantie naar Gr 3 gaat! Dit is al te makkelijk laat staan hoe we anders deze tijd door hadden moeten komen. Had alleen iets meer verwacht van de ib'er. Die geeft niks voor hem gedaan afgelopen weken. (Ja 2 boekjes gegeven)
Van het feit dat ik zoooo ongelooflijk zin heb om weer te gaan werken. 8 weken niet gewerkt is echt helemaal niks aan. Maandag is het eindelijk zover!
Hoe pak jij het aan? Maatregelen etc? Denk jij dat het realistisch is, die maatregelen vanuit de overheid mbt constant handen wassen als de kinderen elkaar aanraken, eten, etc. Elke keer de wc schoonmaken na gebruik...? Ben benieuwd hoe jij dit ziet.
Ik heb heel veel gelezen, en je ziet bijna door de bomen het bos niet meer. Maar van veel dingen die ik gelezen heb is het gewoon niet haalbaar. -1,5 meter afstand tussen mij en de kinderen gaat gewoon niet gebeuren. - handen wassen zodra ze elkaar aanraken ook niet. Wel voeg ik wat extra handen was momentjes in. - de wc na gebruik lukt wel in de zin van een glorix doekje erover heen halen, maar helemaal uitgebreid nee. Verder poets ik niet al het speelgoed af zodra ermee gespeeld is, echt niet haalbaar. Alle kinderen hadden al een eigen beker e.d. dus dat gaat prima. Maar wij halen dus wel de verjaardagen in en de kinderen mogen ook gewoon trakteren. Met de ouders heb ik afgesproken dat de overdracht in principe in de gang of (met goed weer) in de tuin is en ik zoveel mogelijk 1,5 m afstand van hen hou. Maar de emotionele veiligheid van de kinderen staat bij mij altijd ver boven aan. Dus een kindje dat na 8 weken het moeilijk heeft neem ik gewoon van de ouders in mn armen over en zetten we niet in een transitiestoel of bedje zoals ik op veel kdv's hoor. Dat vind ik echt heel fout.
Bedankt!!! Had ik net even nodig. Het is het niet hebben van uitdaging en het hele sociale gebeuren. Het is een actieve jongen die graag in de aandacht staat en graag dingen beleefd. Graag dingen samen doet. Allemaal dingen wat nu niet kan. We bieden zelf uitdaging door complete projecten te starten. We zijn begonnen aan thema dino's en daar koppelen we alles aan vast. Knutselen, Lego bouwen, playmais, tekenen, elfje schrijven, verhalen schrijven, informatie zoeken en daar bij tekenen, woordweb maken, dingen onderzoeken, boeken leest hij over de dino's. Voor een deel kan hij zijn ei kwijt en toen juf vroeg wat is het leukste schoolwerk zei hij het dino project! Dat is toch super leuk. Alleen andere kinderen hebben we niet dus hij is "alleen". Niet iets wat we op kunnen lossen. Het vragen om uitdaging deden ze op school al wel omdat hij anders in de klas heel vervelend was en een flinke kluif. Daarom zou er een observatie zijn en dingen op worden gestart maar dat zien we voor de vakantie niet meer gebeuren. Maar nu zien we wat hij voor werk moeten doen en snap ik helemaal zijn gedrag, het is voor hem echt te simpel, ook het zonwerk. Rekenen en zonwerk is bezigheidstherapie en niet meer dan dat. Jullie zitten ook in een nare situatie! Je kind is ongelukkig maar je kan niet helpen omdat zijn lijfje niet mee werkt. Komt dat door spanningen? Ook een hele dikke knuffel!!!
Precies. Helemaal mee eens. Ik zou willen dat iedereen zo denkt, maar helaas.. Bij ons willen ze dat de ouders op een kluitje bij het hek wachten en dan moeten de kinderen 20 meter zelf over de stoep lopen om het hek naar de juf. Mijn kind is bizar lastig met afscheid en gaat dit nooit pikken. Hij blijft ook voorlopig nog even thuis.. Succes maandag, werk lekker
Ja ik snap het. Als ik een peuter had was die denk ik onder deze omstandigheden ook thuis gebleven. Ik hoop dat het op school heel relaxt voor de kinderen is, want ik heb al scholen op fb voorbij zien komen waar ik echt van gruwelde. En ik doe hier echt mn best, met hygiëne, extra schoonmaken en handen wassen, maar de emotionele veiligheid staat echt boven alle corona maatregelen.
Mijn jongens zijn ook dolblij weer naar school te mogen. Zelfs mijn oudste die met regelmaat aan de ontbijttafel zat te huilen dat hij niet naar school wilde, wil heel graag naar school. Dat heeft met meer te maken dan het feit dat hij 8 weken thuis zat, maar dat heeft wel de ogen geopend dat hij het sociale aspect wel erg miste. Mijn middelste moet echt naar school, dat is helemaal een sociaal dier, die zat regelmatig te huilen dat hij zich zo eenzaam voelde. Ik maak me alleen zorgen om mini, want de gastouder is gestopt omdat mijn man geen werk meer heeft en zij is dus straks 2 dagen alleen met ons (terwijl ik moet werken).
wat is een transitiestoel? Hier nemen ze N gewoon over uit mijn armen. Gelukkig maar, N vind het afscheid altijd heel moeilijk en nu op de noodopvang was het helemaal drama.
Dat wij vanavond zijn aangevallen door een verwarde vrouw, fietste samen terug naar huis vriend ik en zoon. We hoorde al de hele tij lawaai en gescheld. opeens schold en haalde uit na mij, ik kon ontwijken maar mijn zoontje van 2 en half heeft ze licht geraakt. Vriend is haar gevolgd al bellend met de politie, ze dreigde van een balkon te springen. Uiteindelijk politie thuis gehad voor aangifte, mevrouw krijgt nu een opname.