Wat hebben jullie qua voorbereiding gedaan voor je tweede (of volgende) bevalling? Hoe ging je die van te voren in? Bij de eerste ging ik er vrij blanco in, want nog geen ervaring, dus ik dacht vooral ‘we zien wel hoe het gaat’. Nu heb ik die ervaring natuurlijk al wel, en dat maakt wel dat ik er nu minder relaxed in ga. Hoe hebben jullie dat gedaan en ervaren vooraf?
Ik heb voor mijn eerste bevalling een bevalcursus gedaan. Omdat mijn tweede bevalling nog geen 15 maanden later plaatsvond, heb ik niets gedaan ter voorbereiding, ik kende de ademhalingsoefeningen ed wel. Ondanks het ‘gebrek aan voorbereiding’ heb ik mijn tweede bevalling als veel relaxter ervaren omdat ik veel minder overweldigd werd door de pijn en de fases een beetje herkende (had het immers al een keer meegemaakt). Ik denk dat ik mij nu wèl extra ga voorbereiden op de derde bevalling. Er zit iets meer tijd tussen nummer 2 en 3 (2,5 jaar) dan tussen 1 en 2 en ik wil mij gaan verdiepen in hypnobirthing
Dankjewel voorbije reactie @Sado ! Misschien had ik mijn vraag iets anders moeten stellen, want ik doelde niet zo zeer op een cursus. Uhm, even denken hoe ik het moet verwoorden... Hoe zorgde je voor je mentale mindset bij de tweede bevalling? Wat deed je daarin voorafgaand aan de bevalling? Omdat je al een ervaring hebt, en in mijn geval ook wel een pittige, waardoor ik wr nu niet meer zo onbevangen in ga. Snap je wat ik bedoel?
Ah ik snap je Ik heb geen tips dan, ik was namelijk ‘vanzelf’ al een stuk relaxter, puur omdat ik beter wist wat komen zou. Is iets als hypnobirthing dan niets voor jou?
Doordat ik weet wat er kan komen, ben ik juist minder relaxed Zal eens info zoeken over hypnobirthing, dankjewel in elk geval!
Wat maakte je bevalling pittig? Ik zou proberen dit als nieuwe kans te zien. Vertrouw op je lichaam. Ontspanningsoefeningen werken vaak goed en misschien helpt het om voor je te zien hoe je je bevalling nu het liefst zou zien (en dat visualiseren). Dus waar, wie wil je erbij hebben, hoe ziet de ruimte eruit, wil je muziek op etc? Maar ook alvast nadenken over een plan B en hoe je je daar fijn bij zou voelen.
Doodsbang was ik voor de 2e bevalling. De eerste vond ik vooral overweldigend door de pijn en gebrek aan controle ook. Bij de 2e me ook voorgenomen pijnstilling te nemen en dat hielp mij zo goed! Ik had weer controle me de 2e bevalling heb ik als heel goed ervaren (was ook veel sneller). Je herkent indd de fases, dat maakt het ook makkelijker. Nu mag ik ook voor de derde keer... ben weer doodsbang, maar kies wel weer bewust voor pijnstilling en dat laat ik ook niet uit mijn hoofd praten.
Ik was bij de tweede ook best bang omdat ik toen wist wat er kon gebeuren (De eerste was best heftig). Ik hield me eraan vast dat meestal een tweede een stuk makkelijk gaat. En dat was ook zo in mijn geval. De tweede viel zo erg mee! Qua pijn was het veel beter doen en het duurde ook minder lang.
Mijn eerste duurde heel lang. Ik bereidde mijzelf voor met het idee dat het tenminste de helft van die tijd zou gaan duren. En ik zou als ik het niet meer trok gewoon om pijnstilling vragen. Dat heb ik bij de eerste ook gedaan, maar redelijk laat waardoor ik uitgeput uit de bevalling kwam. Dat wilde ik nu anders. De 2e bevalling ging tot mijn grote verbazing echter heel snel! Slechts 5 uurtjes! Bij aankomst in het ziekenhuis direct pijnstilling laten zetten. Dat was heel fijn. Zo kon ik nog even met vriend kletsen voordat ik moest persen, en me verbinden met de kleine jongen die zometeen geboren zou worden. (Verbinden klinkt heel zweverig haha, ik bedoel daarmee focussen op hem. Een bevalling doe je samen vind ik.. samen met je baby. Praten tegen de baby hielp mij. 'Nog heel even' , 'We kunnen dit!' 'Ik kijk zo naar je uit!' enz.)
Hé meid, Bij de eerste ook een pittige ervaring en zag dan ook wel tegen de tweede op. Ik wilde graag met meer vertrouwen de bevalling ingaan, anders voelt het meteen al als 1-0 achterstand. Ik heb daarom enkele gesprekken met een doula gehad. Zij maakte alle emoties inzichtelijk en gaf handreikingen en tips. Mijn tweede bevalling is zo'n een andere ervaring geworden! Ik heb echt de bevallingsbubbel ervaren en kon de pijn goed aan! Nooit gedacht dat me dit zou lukken. Dus als tip: ga naar een doula als dit voelt als iets voor jou.
Bij de eerste ging ik er ook in zoals jij, dat viel dan nog eens heel erg tegen Bij de tweede heb ik heel veel positieve bevallings verhalen gelezen, bewust me verdiept in bevallingshoudingen, wat werkte voor anderen om rustig te worden, natuurlijk pijnstillend. En de tweede keer was een totaal andere ervaring, geen idee of dit meespeelde of het gewoon ook echt makkelijk ging dan.
Herkenbaar dat je er toch met iets meer 'verwachtingen' in gaat. Mijn eerste bevalling heb ik ook goed voorbereid en ging erg goed. Bij de 2e was ik juist bang dat het tegen zou vallen en zag ik er erg tegen op dat ik deze keer medisch was. Bij de eerste deden we de 'samen bevallen' cursus en bij de 2e hebben we daar de korte variant van gedaan. Deels voorbereiding maar deels ook even een moment om samen naar de bevalling toe te leven en stil.te staan bij de zwangerschap. We hadden een druk leven met al een baby en een verhuizing naar een tijdelijk huis en een nieuwbouwhuis waar alles voor geregeld moest worden etc. Verder boeken gelezen met positieve bevalverhalen om mezelf mentaal op te peppen zeg maar dat het geen onmogelijke klus was. De tweede bevalling vond ik zwaarder, maar ging wel goed!
Omdat de eerste bevalling zo snel ging en ik een beetje overweldigd werd door de pijn, kon ik mijn ademhaling niet rustig houden. Bij de tweede zwangerschap heb ik meteen met mijzelf afgesproken om mijn ademhaling te gaan controleren zodra de bevalling zou beginnen. Dus direct vanaf de eerste wee. Die bevalling ging echt perfect!!
Dankjulliewel wel allemaal voor de reacties! Ik ben een beetje druk, maar wel alles gelezen en reageer binnenkort nog even uitgebreider.
Ik snap je. Ik vind het nu ook wel spannend (begin augustus uitgerekend). Mijn 1e bevalling duurde in totaal maar 2 uur. Dus ik weet niet in hoeverre ik me sowieso kan 'voorbereiden', omdat je toch wel hoort dat de 2e bevalling sneller gaat (ik hoop vooral het ziekenhuis te halen).
Mijn eerste bevalling was ook pittig en duurde vooral lang. Ik zag niet zozeer heel erg op tegen de tweede bevalling maar hoopte vooral dat het anders zou gaan. Ik heb daarom bewust een aantal dingen anders aangepakt of voorbereid om de kans daarop zo groot mogelijk te maken. Concreet was dat: - beval-cursus gedaan die praktischer was en eerder begonnen zodat ik de technieken vaker geoefend had. - mijn man duidelijker uitgelegd wat ik wilde dat hij wel/niet zou doen en zeggen. Met hem samen een "spiekbrief" gemaakt met alle praktische zaken waar hij aan moest denken én met hoe hij mij kon helpen in iedere fase. Verder hoopte ik dat de tweede keer met weeën zou beginnen ipv de eerste keer met gebroken vliezen zonder weeën. Toen namelijk helemaal hyper-de-pieper de nacht door, na 24 medisch, weeënopwekkers en helemaal uitgeput omdat ik al die tijd niet geslapen had. Maar.... de tweede keer wéér gebroken vliezen zonder weeën! Toen heb ik echt tegen mezelf gezegd: je gaat dit anders doen dan de vorige keer. Ben direct naar bed gegaan om te slapen. Niet in de adrenaline gaan zitten maar zoveel mogelijk ontspannen en energie sparen voor later. En toen werd ik 6 uur later wakker met weeën. En kon ik de bevalling veel beter aan (hoewel het voor een tweede nog niet heel vlot ging). Dus mijn tips: bedenk wat je anders wil dan de vorige keer. Voor zover het binnen je macht om hier invloed op te hebben: regel het. En wat buiten je macht ligt: verander de manier waarop jij er mee om gaat. (Tuurlijk, is makkelijk gezegd. Maar daar hielp die goede voorbereidingscursus dan weer mee.)
Bij de 2e wederom de gedachte: laat het over je heen komen. Geen bevalling is het zelfde, maar focus op je ademhaling, geloof in je lichaam, kruip lekker in je eigen bubbel. Dit heeft er bij mij voor gezorgd dat het echt een hele fijne bevalling was. Alles ging zo relaxt. Op het laatst wel een weeënstorm, ging van 4 cm naar 10 cm in 20 minuten, maar er op terugkijkend wil ik deze bevalling zo nog eens over doen.
Het kan soms ook helpen om beginnen door te kijken welke dingen je geholpen hebben bij de vorige bevalling en hoe je de omstandigheden zo goed mogelijk kan maken om juist die fijne dingen zoveel mogelijk te faciliteren deze keer. En ben niet bang het helemaal anders te doen he als je dat zou willen he! Bijvoorbeeld met/zonder pijnstilling oid. Is geen enkele schaamte in en hoe fijner jij je voelt tijdens de bevalling hoe makkelijker het gaat. En inderdaad misschien eens met je partner om de tafel zitten en een plan maken (met of zonder hulp van een doula of verloskundige)
Ik moest worden ingeleid met 40+4, mocht uiteindelijk de volgende dag terug komen. Ballon deed eerst niks, dus was vanaf woensdag aan het wachten tot er iets ging gebeuren. Donderdagavond nog steeds niks gebeurd, dus toen zouden ze vrijdag weer verder kijken. Uiteindelijk viel toen rond middernacht de ballon er uit en begonnen de weeen. S avonds om half tien is onze dochter geboren nadat ik urenlang persweeen heb moeten wegpuffen, omdat ik op 9 cm bleef steken. daar was ook nog wen vacuümpomp voor nodig.