Hier alles rustig. Ben er nog steeds wel klaar mee. Tussendoor nog wat drama gehad met een oude bekende.
Haha ja ik minder. Oude bekende die van aantrekken en afstoten is. Dat heb ik dus afgestoten en nou ja 't was even niet zo fijn. Voor mij en voor hem niet maar hij kan mij niet geven wat ik wil en toch wil hij het steeds weer proberen.....
Ja heb het er ook nog wel moeilijk mee maar ben ook realistisch en weet dat ik beter verdien. Hij gaat nooit veranderen. Richt me nu op de gezinsuitbreiding die misschien komt in de vorm van 2 kittens
Hier was het vorige week al weer 4 jaar geleden dat wij een punt achter onze relatie zetten. Ik werd daar niet zo blij van.
Ik heb bijna mijn tien jarig jubileum. Dan ga ik zo langzaam naar een periode dat ik langer gescheiden ben dan dat mijn huwelijk heeft geduurd.
Ja gek hè, hoe je dat dan plaatst. Ik dacht van de week oke, wij waren 16 jaar samen. En nu dus 1/4 van die tijd alweer uit elkaar. Mijn ouders waren 47 jaar samen toen mijn moeder overleed, waarvan 45 jaar getrouwd. Het had me geweldig geleken om dat ook te bereiken. Of in ieder geval een mooi jubileum, 25 jaar samen bijvoorbeeld. Maar uiteindelijk nooit getrouwd met de ex, het zit er waarschijnlijk gewoon niet in, trouwen of zo’n jubileum. Daar kan ik af en toe best verdrietig over zijn. Edit: niet over de ex! Al krijg ik geld toe...
Mja, ergens wel herkenbaar. Wij waren eind maart alweer 3 jaar uit elkaar en ergens komende maanden ook 3 jaar gescheiden. Das al langer dan t hele 'huwelijk' is geweest. Zijn rare dingen. Maar we weten niet wat de toekomst ons brengt dames
Blijven moeilijke datums he... hier ook een belangrijke datum wat eraan zit te komen.. pfff die dag wil ik het liefst onder een steen kruipen.
Natuurlijk mag je er verdrietig om zijn. Ik zou never meer terug willen naar mijn ex maar word er ook verdrietig van dat dat totaal plaatje wat je altijd had er heel anders uit is gaan zien.. En de struggel die de kinderen hebben...
Herkenbare gevoelens! Het gaat niet om je ex terug willen, maar om dat wat je voor ogen had. Ik merk heel erg dat, nu ik wat ouder word ( 46) er streeds minder tijd is om echt " geschiedenis" te maken met een evt. Nieuwe partner. Tegelijkertijd neem je dus ook veel van die geschiedenis mee etc. Daar waar je in je twibtiger jaren samen bent doorontwikkeld, samen invulling gaf etc. Doe je dat nu alleen. De insteek van een relatie word zo anders vond ik. Knuffel voor allemaal.
Nou ja dit inderdaad. Ik ben 47 dus die 45 jaar huwelijk ga ik echt niet meer halen gok ik zo Het heeft er ook wel mee te maken dat ik thuis een goed voorbeeld had. Natuurlijk kenden mijn ouders ook hun problemen maar mijn vader was tot op het laatste moment verliefd op mijn moeder, heel mooi. Daar had ik ook op gehoopt. En je hebt gelijk. Een vriendinnetje begint vaak over “toen ik single was”. Heel lief bedoeld, maar dat was 20 jaar geleden. Niet te vergelijken met wie we nu zijn.