[QUOTE="Zulema, post: 23019969, member: 115674" Als puber op de kermis in een attractie die continue op zijn kop ging (hamer ofzo) zat ik niet goed vast. Gelukkig hoorde die man de angst in mijn gegil anders was het niet goed gekomen. We gingen namelijk al omhoog en ze hadden de beugels niet gecheckt.[/QUOTE] Ja tornado heette die hier geloof ik, exact dezelfde ervaring. Werd al op de startknop gedrukt terwijl mijn beugel niet vergrendelde. Toen ging dr een alarm af, dat was ik. Kon vrij hard gillen gelukkig. Bodyshaker gleed ik ook tussendoor. Heb me vastgeklampt als een malle. Begreep later dat ze de onderbreker bij in elk geval die Tornado er tussenuit hadden gehaald omdat ie ook valse meldingen gaf. Nou lekker is dat, als ze zo met veiligheid omgaan laat dan maar lekker gaan. Geen voet meer op een kermis gezet sindsdien.
11 maanden na een grote buik operatie een abces ontwikkeld door naadlekkage (vast hechten van stukken darm weer aan elkaar) Had zelf in de gaten dat het echt niet goed was dus 112 gebeld en de mazzel dat een radioloog de klachten ook serieus nam dus vrij vlot verder onderzoek in gezet.. Mazzel gehad dat dat abces niet gesprongen is!
Precies, zou ik dus ook nooit doen. Zolang ze niet lang genoeg zijn, is het jammer, maar helaas. Maar als ze dan lang genoeg zijn, dan moet het wel veilig zijn! (En dat was dit dus duidelijk niet. )
Snap ook werkelijk niet dat er mensen zijn die dat doen. Al willen ze ook zo graag...jammer, maar volgend jaar weer een kans.
Als eenjarige ben ik de zee in gelopen en op mijn buik op de bodem blijven liggen. Het schijnt dat hele kleine kinderen dat vaker doen. Mijn moeder moest me echt uit de zee tillen, zelf deed ik niks om me te verzetten.
Juist! Als mijn zoon wél lang genoeg was wilde ik het alsnog 1000% zeker weten en testen. Hij is 6 maar qua breedte past hij makkelijk 98 (om maar even aan te geven hoe smal hij is) Kan me niet voorstellen dat een attractie daar op gebouwd is.
Het vervelende is dat je hier dus pas achter komt als je een keer ervaart dat het eigenlijk niet kan... Je kunt het niet testen zonder dat het ding aan staat, zeg maar. Je verwacht toch dat zo’n park weet wat kan en wat niet ed, er lopen daar zoveel kleine kinderen rond... (Hier een achtjarige met breedte 98. )
Er zijn genoeg die het doen. En als er wat gebeurd zijn de pretpark/kermis de gebeten hond. C durft ook overal wel in maar te kort is te kort jammer maar gewoon door naar de volgende. En ik durf ook wel overal in dus hoeft ze niet alleen en ik druk die beugels wel goed aan en controleer of het vast zit. En we hebben er echt veel lol. Maar een reuzenrad sla ik over doodsangsten gehad in slagharen. Zat dus lekker bang te zijn op de grond, en c genoot van het uitzicht. . En mijn ervaring wat goed afgelopen is. In de golven blijven hangen aan de kust in Spanje. Kon niet weg komen door wilskracht toch gelukt. En kopje onder gedrukt worden en aan je keel. Was met iemand op vakantie nou nooit meer bah
Dat zal vast, maar bij deze niet helaas. Ik had nooit verwacht dat ze weet ik het hoe ver omhoog zou komen ed. Maar goed, inmiddels is ze en ouder en wil ze de dingen waar ze inmiddels in mag vaak niet, dus dat scheelt.
Dit heb ik ook gedaan op die leeftijd, m’n vader heeft even gekeken en zag dus dat kinderen (door de druk van het water) hun benen niet onder zich krijgen. Ik bleef dus ook gewoon liggen. 2 tellen later rende ik weer vrolijk terug naar het water om het nog een keer te doen.
Het is niet oké dat mensen je in de steek laten. Maar als je gedrag buiten zp hetzelfde is als op, kan ik het ze niet kwalijk nemen.
Ik "ken" deze vrouw en iedere keer als ze zich weer op zp aanmeldt verbaas ik me over de transformatie. Buiten zp komt ze angstig en schuchter over. Dus ik vermoed dat dit een schreeuw om aandacht is.
Dat infarct kwam zomaar vanuit het niets.. zonder enige waarschuwing. Precies dat is het enge en nare... als ik me goed voel, ontspannen ben of heel blij, daar is vanaf nu de onbezorgdheid van af. Want tja... ook als mn lijf goed voelt, kan het plotseling mis gaan. Daar heb ik onder andere ook therapie voor en het zal wel tijd nodig hebben.
Nou indd, dat kan ik goed begrijpen Mijn vader was ook een sportieve en fitte man, fietste veel en dagelijks wel ff naar buiten. Heeft op ons allemaal wel een impact gehad, kan me voorstellen zo ook oo jouw gezin
Ja zeker. Gelukkig is mn man wel heel nuchter/boers en is zijn glas altijd halfvol. Angst heeft hij ook niet echt. Dat scheelt wel echt heel erg.
Ik heb koolmonoxide vergiftiging gehad. Als mijn broer niet eerder thuis kwam van een weekend weg (Hij woonde tijdelijk bij ons) waren we dood geweest. We zaten in het laatste stadium mrt epilepsie etc.
Ze klinkt hier toch ook wel angstig. Naar dat ze zich zo voelt. Maar een forum gaat haar daar niet uit helpen.
Op mijn 5e verjaardag ben ik bijna gestikt in een snoep smiley. Mijn moeder heeft vanalles geprobeerd, was compleet in paniek natuurlijk. Uiteindelijk toen ik blauw begon aan te lopen heeft ze me op de kop gehouden en toen schoot dat ding er uit. Heimlich lukte niet. Gebeurde midden in de stad en niemand die haar hielp. Gelukkig is alles goed gekomen. Ik heb die dingen nooit meer gegeten en onze dochter ook nooit!