Beide bevallingen ingeleid. 1e 8.15 aan het infuus en vliezen breken en 1445 was hij er. Wel had ik al even persweeën voordat ze het doorhadden denk dat hij er anders nog eerder was. Toen ik mocht persen was hij er echt heel snel. 2e 10.15 aan het infuus en voor 13u was hij er. Infuus was niet omhoog gezet en geen persweeën gehad mocht ineens persen en heb denk 3 persweeën gehad en hij was er.
1e bevalling 41+1 ingeleid; 11,5 uur waarvan een half uur persen en een knip 2e bevalling 40+4 spontaan; 6 uur waarvan een kwartier persen zonder schade. Vond de 2e bevalling wel echt veel beter, minder pijnlijk en makkelijker. Ook het herstel ging sneller! Veel succes straks!
Alle bevallingen ingeleid. 1e 7 uur, waarvan ik 45 minuten heb geperst, uiteindelijk een knip en geduw op mijn buik en daar was ze. Ik had rugweeen die uitstraalde naar mijn heupen.. vond het echt vreselijk. 2e duurde 4 uurtjes. Compleet in mijn eigen bubbel. 9 minuten geperst, geen schade Heerlijke bevalling, zo deed ik er nog wel 10 grapte ik toen 3e duurde 4:14 Weer die rugweeen die uitstraalde naar mijn heupen. Blaas liep constant vol, hoe geen idee want ik dronk niks. Maar mijn blaas duwde de baby terug naar boven. Op de echo zagen we alleen maar mijn blaas, het hele beeld was gevuld met mijn blaas. Katheter gekregen, blaas geleegd Toen ging het snel. Ze is met 3min persen geboren, zonder schade. Een uur na de bevalling ging het ineens weer verkeerd. Mijn blaas zat weer vol (half glas thee gedronken) en duwde mijn baarmoeder weg. Weer een katheter en een hoop geduw op mijn buik. Veel bloed verloren en ging bijna out. hoewel de derde echt wel heftig was vond ik mijn eerste bevalling toch het ergste. De 2e zou ik echt zo weer over doen.
Mijn 1e in 17 uur en 2e in 12 uur vanaf de echt goed voelbare weeën. Volgens de verloskundige was de 1e zo een 45 min persen en de 2e 10 tot 25 min. Dus wss wel sneller. Makkelijker...hmmm dat weet ik zo net nog niet. Ik was alleen minder uitgeput, maar was me nu volgens mij veel bewuster van de pijn in mn bekken
Eerste bevalling had ik een scheurtje in de vliezen, geen enkele wee gehad. Lag om 11u in het zkh bed en om 17u de keizersnede gehad. Als baby niet in stuit had gelegen hadden ze me gewoon laten lopen. De tweede ingeleid. Avond ervoor ballonnetje geprobeerd te plaatsen, maar viel eruit. Snachts wat krampen opgevangen. Om 8u wat heftiger krampen. 11u toch wel echte weeën en om 17u geboren. Dus veel verschil
1e bevalling. Van eerste wee tot baby 13 uur. Bij 38.2 2e bevalling. Van moment inleiding tot baby 3 uurtjes. Bij 38.5. Die laatste bevalling. ♡ perfect. Andere ook heel makkelijk en goed te doen maar die duurde voor mijn gevoel lang.
Eerste (39+5) ingeleid en vanaf de start in 10 uur geboren. Tweede (tweeling) 35+1 spontaan en 37 minuten na de eerste/brekenvliezen wee was de eerste geboren :O Bij mijn schoonzusje was de eerste met 40+5 maar wel 23uur lang. De tweede 41+3 en 14 uur lng..
Bij de eerste ballon plaatsen, dag later bevallen (10 uur vanaf breken vliezen, weeenopwekkers op laagste stand), flink uitgescheurd, bijna volledig van a tot z open. Kind kerngezond geboren. 2e: 5 dagen bezig geweest inleidbaar te maken, dag 5 nog niet ideaal wel vliezen gebroken (horror, wel weeen hebben door ballon en later gel en amper ontsluiting krijgen) weeenopwekkers regelmatig verhoogd én weer uitgezet omdat kind in gevaar was én weer enorm verhoogd omdat kind eruit moest, kind gelijk na neonatologie ivm beademing, ik bleef alleen achter terwijl er met moeite een uur lang de spieren weer aan elkaar werden geknoopt. Ook 10 uur in totaal vanaf breken vliezen. Enniewee...ik had de pech dat de tweede echt veel zwaarder was. Enige positieve verschil in t persen, nr 1 in 20 minuten, nr 2: 8 minuten. Spoedkeizersnede was t geworden als ik niet eerder was bevallen, want als ik de eerste eruit kon persen in korte tijd, hadden ze er alle vertrouwen in dat ik nr 2 ook snel kon laten lanceren. Helaas snelheid wel ten koste van down under Maar bij nr 2 weetke de ruggenprik wel en ging ik van afschuwelijke weeenstorm naar 'Ik trouw met de anesthesist' Beide kinderen zelfde termijn geboren 39+3
1e: 7.30 eerste weeën, 12 uur later mocht ik persen. Dat heb ik een uur gedaan en daarna nog 3x met vacuüm. Om 20.45 ging ik richting ok voor een ks en om 20.54 was ze er. (35+5) 2e: 11.00 eerste weeën, 8 uur later is ze geboren, 12 minuten geperst. (39+4) 3e: 1.15 eerste weeën, 4 uur en 10 minuten later geboren, 11 minuten persen. Ik begon deze bevalling al met 4 cm ontsluiting. Was 1,5 week eerder al in het ziekenhuis geweest, omdat ik dacht dat het begonnen was. (39+4) 4e: 8.00 uur vliezen gebroken, 9.30 infuus met wee opwekkers gekregen. Ongeveer 6 uur na het prikken van het infuus is ze geboren, na 10 minuten persen. (39+2) Mijn spontane bevallingen gingen dus wel steeds sneller, bij de laatste ben ik ingeleid.
Bij mij wel wat sneller. Bij de 1e 3 uur en 20 minuten, begon met gebroken vliezen en kwam met 9 cm. in het ziekenhuis. Ik heb 50 minuten geperst. De 2e was er in 2.5 uur, begon met 1 gebroken vlies en ik kwam met 5 cm in het ziekenhuis. Maar 2 minuten geperst en toen vloog ze eruit. Bij beide daarvoor alleen voorweeën gehad. Ik ben benieuwd hoe snel de 3e komt. Aan de ene kant hoor ik verhalen dat het soms langer duurt en aan de andere kant hoop ik dat ik het ziekenhuis ga halen.
Wat fijn om te lezen! Mijn 1e bevalling duurde iets van 7uur totaal waarvan 1u20min persen. Ik vond het weeën opvangen makkelijk, maar dat persen ging me heel slecht af. Kon daar niet goed inkomen. En begreep denk ik niet helemaal wat te doen i.c.m slechte begeleiding van de stagair-verloskundige. Maar nu lees ik dat het bij iedereen de 2e keer veel sneller gaat. Hoop bij mij ook. Duurt nog ff. November uitgerekend. Mijn vraag aan degene die ook wat langer over het persen deden: ging dat de 2e keer uit zichzelf makkelijker?
Persen ging bij mij denk ik zo hard omdat t leven van mijn kind ervan hing... weet niet of t in normale situatie t ook binnen 8 minuten persen al was geboren (ook omdat t voor het uitscheuren te snel ging). Bij de eerste moest ik weeën wegpuffen ivm snelheid en de kans op totaal ruptuur, anders was nr 1 ook wel sneller dan 20 minuten er gekomen
Ik heb niet alles gelezen, maar wilde inhaken op dit laatste. Ik heb bij de eerste een uur lopen persen op commando en uiteindelijk werd het een tangverlossing. Dit was in het ziekenhuis en ik lag op mijn rug met mijn benen opgetrokken (zoals in de film altijd ). Bij de tweede en derde heb ik op handen en voeten geperst en had ik wel echt die oerdrang en ging het veel makkelijker (11 en 7 minuten persen). Volgens de vk ook omdat in die houding de zwaartekracht meer meewerkt.
ja dat is ff een ander verhaal zeg. Maar gelukkig is het goed gegaan. Ik denk zelf dat ik veel te veel aan het persen was. Denk dat ik het veel meer ‘mocht laten gebeuren’ ofzo. Gevoel dat ik kneiterhard moest werken maar er niks gebeurde. Pas toen de verloskundige zelf ingreep, en precies de juiste woorden zei, was het er binnen 15 minuten.
dankjewel! Ik had een baarkruk. Ook mee met de zwaartekracht. Hielp me enorm. Liggend kon ik echt niks. Kindje is ook met de baarkruk geboren. Vond dat een verademing. Maar ondanks dat was ik dus 1u20min bezig. Ga tegen die tijd nog wat meer inlezen over persen en mee gaan in de flow van het persen ipv té hard persen wat op niks uitdraaide het 1e uur.
Ik ben bij beide bevallingen ingeleid, al had ik bij de twee bevalling maar een klein zetje nodig. Eerste had ik om half 12 goede weeën en is ze om kwart over 5 geboren. 1,25 uur geperst. Bij de tweede had ik binnen 2 uur volledige ontsluiting en is ze in 2 persweeën geboren. Eerste bevalling gestart met 3 cm ontsluiting, tweede 4cm.
Wat een vlotte bevalling ook die 2e!! En ik lees bij jou ook de 1e x lang persen en de 2e x 2 persweeën. Ik vraag mij af: is dat gewoon omdat het 1e kindje de weg heeft 'vrijgemaakt' en je lichaam weet wat het moet doen met persen? Of is het omdat je zelf veel beter wist wat je moest doen?
Ik denk dat mijn lichaam beter wist wat het moest doen, maar ook de vrijgebaande weg. Waarschijnlijk een combinatie. Bij mijn tweede overviel het persen me echt, dacht echt nog niet te mogen persen. Bij de eerste had ik een ruggeprik dus geen perswee gevoeld.