Nee, is ook nog nooit nodig geweest eigenlijk (dus niet gehad dat iemand heel erg in ‘mijn zone’ kwam staan). Meestal gaat het een soort van per ongeluk ofzo en stap ik gewoon op zij. Ik heb me gewoon voorgenomen om hierin mijn eigen verantwoordelijkheid te pakken en geduldig te zijn. Dus ik wacht wel tot iemand weg is of loop een stukje om, oid.
Nee ik spreek mensen er niet op aan. Ik ga er vanuit als mensen zich er niet aan houden dat ze dit niet expres doen of onbewust. Vaak zie je dat ze zich zelf al corrigeren. Daarnaast ga ik er ook vanuit dat als je klachten hebt je thuis bent dus ik raak er ook niet van in paniek ofzo...
Nee, nooit nodig geweest. En of het dan altijd 1,5 is weet ik niet maar iig niemand in mijn aura of schouder aan schouder. Heb ook al 3x hulp moeten verlenen aan ouderen waarop ik vroeg; wat wil u? Mag ik dichterbij komen? Kan ik een familielid bellen voor u? Of bij eentje, wilt u dat ik een ambulance bel om u overeind te helpen? Allemaal wilden ze graag door me geholpen worden. Overigens die lelijke schreeuwende bejaarden in de supermarkt die rond gaan met geschreeuw over afstand. Tsja, in een gangpad is het helaas geen 1,5m en dan passeer ik slechts, stoppen naast iemand doe ik niet. En dan een grote waffel krijgen? Ga even gauw tussen 7 en 8 op je eigen uurtje als je zo in de wedstrijd staat. Ik zie helemaal nergens dat mensen bewust de 1,5 m niet respecteren. Maar goed, mijn dagelijkse leefomgeving is ook gewoon een prettige woonwijk.
Nee spreek mensen er niet op aan. Mensen zeggen soms weleens sorry, en dan zeg ik; oh geeft niet hoor Ik maak er zelf ook geen probleem van. Ben er zelf ook nog nooit op aangesproken ofzo.
Ik zeg ook altijd zoiets....nee ik ben niet bang van u hoor, maar ik werk in een covid paradijs en zou u daar liever niet over 14 dagen weer zien
Haha Ja perfect! Bij mij was er zelfs een of andere man in die bakkerij die zei “ja dat klopt hoor! Zij is mijn dokter!” Was echt heerlijk. Iedereen sprong ook meteen bij hem uit de buurt (terwijl hij niet persé bedoelde dat ik hem recent gezien heb)
Ik heb er niet zoveel last van de mensen in m'n space komen. Nu kom ik zelf maar zelden ergens, dus dat scheelt. De leerlingen op school & collega's denken er goed aan. Ik doe geen boodschappen, ben sinds corona misschien 3x even snel in de stad geweest. Waarvan 2x op rustige momenten. Dus ik kom ook niet zo heel vaak in situaties dat het mis kan gaan. Maar misschien kom ik wel in iemand anders aura. Ik moest bijvoorbeeld naar Kruidvat. We weten allemaal wat voor smal struikelparadijs dat is. Daar zat een mevrouw op haar hurken op haar gemak allemaal boekjes te bekijken. Prima. Maar dat schouwspel ga ik dan niet vanaf 1,5 meter gadeslaan, daar loop ik dan gewoon even langs. Ik geloof ook niet dat die besmettingskans dan zo groot is.
Ik gebruik mijn rolstoel voor lange afstanden. In en om het huis en een kleine wandeling red ik mij prima met mijn krukken.
Ja vandaag mn collega nog, gingen een rondje buitenlopen en die liep schouder aan schouder met mn andere collega. Had niet veel nut, binnen een paar minuten liep t weer schouder aan schouder. Ik blijf ver uit de buurt van mn collega's, leidinggevende weet ervan. Zowel voor hun als mijn beveiliging (en die van mn familie). Dr lopen verzorgenden in en uit bij mn vader en die komen overal. Hoe lief, voorzichtig en kundig ze ook zijn, het is en blijft een risico. Ik ben mantelzorger (2e, de afvang zeg maar) dus ik kan t meenemen, net zo goed als mn dochter t meeneemt vanaf de KDV of juist daar gaat doorverspreiden. Dus naar alles en iedereen ben ik vrij gebrand op mn ruimte en hygiene op t moment. En collega's en leidinggevende snappen dat gelukkig ook. Vreemden zie ik niet zo snel, moet je eerst buiten komen en dat is echt heel zelden.
Ik zet zelf gewoon een stapje opzij. Op werk lukt het ook niet echt altijd als een collega wat moet uitleggen. Hier lijkt iedereen zich er in de openbare ruimte wel aan te houden.
Nee, ik zeg er niks van. Merk zelf dat ik het ook lastig vind. Ik werk op een basisschool als OA. Ik merk regelmatig dat we bijv bij pleinwacht al pratend toch weer dichter bij elkaar zijn gaan staan. Als ik het merk doe ik wel een stap opzij, maar verder niet. Ook in de supermarkt passeer ik mensen in het pad. Maar als iemand, op de plek waar ik ook wat wil pakken, staat wacht ik gewoon op afstand even.
Ik heb er 1x iemand op aangesproken, maar werd flink uitgescholden, ik werd uitgemaakt voor slechte moeder omdat ik mijn dochter mee had en ik was ook nog een racist . Heb haar verder maar genegeerd, dom mens.
Ik heb nog niemand aangesproken. Ben zelf twee maanden niet in fysieke winkels geweest (alles online of man naar de winkel gestuurd). Afgelopen week ben ik in winkels geweest netjes mijn peuter en kleuter geleerd afstand te houden en achter de streep te wachten. Ik helemaal trots dat mijn twee jarige dat in 1 keer begreep. Werd ik me toch voor K hoer uitgescholden door een oude opa. Ik was me van geen kwaad bewust ook anderen in de winkel waren geschokt. stond netjes achter de lijn in de rij. verder zat ik op de fiets vandaag en werd ik luid bellend door nog zo’n opa op een e-Bike ingehaald terwijl ik met peuter en kleuter en boodschappen fietste. Of ik niet zo breed wilde fietsen omdat meneer in een risico groep zit. Nou ik was er helemaal klaar mee. Ik nog erachter aan toeterend dat hij niet de enige is (wij zijn ook daarom niet in winkels geweest). Geen nut natuurlijk. Maar ik ben er helemaal klaar mee met die 1,5 meter samenleving. Vreselijk hoe mensen zich gedragen.
Tenzij ik enige vorm van mishandeling zie of een ongeluk ofzo zal ik nooit op straat ingrijpen. Ik vind dat zo zuur overkomen en onprettig als iemand dat doet. Ik ken die mensen verder niet dus veroordeel ze niet heel hard maar leuk is het niet. Dat terwijl ik het best belangrijk vind om de regels na te leven. Niet voor mezelf want ik val niet in een risicogroep, maar wel voor anderen. Alhoewel, als het vriendelijk kan dan prima.
Nee. Doe ik niet. Gister stond ik bij de haarkleuring met mijn zoontje van 3 maanden en een oudere dame die toch even contact wou vroeg HILARISCH of ik nu al zijn haren ging kleuren. Waarop ze me zelfs aantikte. En keek in de wagen. Wat ik overigens merk is dat deze mensen ontzettend eenzaam zijn en dat deze mensen snakken naar contact. En dat we nu dus naast corona nog veel meer misschien wel naar mijn optiek ergere problemen hebben. Eenzaamheid is ook dodelijk. Of mensen in mijn werk die nu depressief zijn, en ga zo door. Eerst was er verbondenheid, nu alleen nog maar merendeels angst voor elkaar.
Nee ik zal daar niks van zeggen en wanneer wil je iets zeggen? Als iemand mij in een gangpad van een winkel passeert zit daar echt geen 1,5 meter tussen en daar ga ik niks van zeggen want het stoort me niet. Ik passeer ook weleens mensen in de winkel en dan zit je echt niet op 1,5 meter afstand. Soms is het gewoonweg niet te doen. Als iemand schouder aan schouder naast me gaat staan dan stap ik zelf wel opzij want doorgaans zijn dat niet al te snuggere types en ik ga geen stennis staan schoppen Zolang iemand niet in mijn gezicht aan het hoesten is vind ik het allemaal wel best en maak ik me er niet druk om.
Nee ik spreek daar niemand op aan. In een winkel komt het wel eens voor dat iemand passeert en het niet helemaal 1,5 meter is. Dat kan gebeuren. Ik zal zelf ook wel eens (onbewust) niet helemaal de 1,5 meter aanhouden. Over het algemeen merk ik wel dat iedereen wel zijn best er voor doet (uiteraard met uitzonderingen) zowel in de winkels als op mijn werk als met familie en vrienden. Maar soms, tja dan kom je te dichtbij. Pas geleden viel een mevrouw met een fiets. Die heb ik ook geholpen en opgeraapt. Veel mensen bleven gewoon staan kijken. Dat vond ik best wel raar. En echt, ik ben echt voor het naleven van regels en ik houd mij er keurig aan, neem alle hygienemaatregelen in acht en ik snap waarom we het doen met zijn allen. Maar ik blijf ook een mens en wil wel een beetje normaal kunnen leven. Ik vind het heel raar om nu constant te doen alsof iedereen melaats is.
Ja, maar niet bij passeren ofzo, want dan kan er helemaal niks meer. Maar als ik bij Kruidvat moet wachten op een mandje en er gaat een man vlak in mn nek staan...ja daar zeg ik zeker wat van. Sommige mensen vinden het allemaal onzin en die vinden het soms verrotte lastig om rekening te houden met degenen die het géén onzin vinden.