Ik ben er wel, en ik ben er niet...

Discussie in 'De lounge' gestart door Loveloes, 31 mei 2020.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Loveloes

    Loveloes Niet meer actief

    Rare titel, maar ik weet het even niet anders te omschrijven:)

    Een aantal jaar geleden heb ik een heftige periode mee gemaakt. Met AD en therapie ben ik er bovenop gekomen gelukkig! In die tijd dacht ik extreem veel na, zat helemaal in mijn hoofd zeg maar.

    Nu merk ik dat ik dat nog steeds vaak heb. Ik denk erg veel na, zit dan te staren en helemaal in mijn eigen bubbel. Dit heb ik alleen thuis, ik hoor het soms niet eens als mijn kids iets vragen. Soms best lastig. Het voelt dan echt even of ik helemaal ergend anders ben met mn hoofd, terwijl ik er natuurlijk gewoon wel ben.

    Wie herkent dit en heeft hier tips voor?

    Alvast bedankt!
     
  2. sejh1988

    sejh1988 Bekend lid

    28 jun 2016
    763
    458
    63
    Taalvrijwilliger, activiteitenbegeleider (vrijwill
    Dat noemen ze dissociatie :) Ik herken het zeker. Ik heb er gelukkig nu nog maar weinig last van maar heb het in het verleden tot in het extreme gehad. Dat ik bijvoorbeeld in de supermarkt ‘bij kwam’
    En dacht wat doe ik hier?!

    Ik kon me dusdanig afsluiten dat het voelde alsof ik uit mijn lichaam trad, ik heb jarenlang ook geen connectie met mijn eigen lijf gehad.

    Het is een sterk beschermingsmechanisme van je brein en kan in sommige situaties best praktisch zijn maar op den duur vooral vervelend en niet helpend.

    Wat enorm kan helpen is mindfulness. Ik heb dit door de jaren heen vaker aangeboden gekregen maar koppelde het aan zweverig hippie gedoe :$ Sinds een dik half jaar ps ik het toe en het werkt echt.

    Het kan enorm simpel door heel bewust handelingen uit te voeren. We doen enorm veel op de automatische piloot, soms te veel. Het kan helpen om sommige dingen expres eens anders te doen (bijv achterwaarts de trap op, je brood met links smeren ipv rechts). Als je merkt dat je activiteiten een beetje met halve aandacht doet probeer dan eens echt te focussen op wat je doet.

    En de belangrijkste je ademhaling. Je kunt proberen als je zo weg zakt en het opmerkt je te focussen op je adem. Niets veranderen aan je adem maar opmerken wat je voelt. Voel je de lucht door je neusvleugels, wat doet je borst, wat doet je buik?

    Dit zorgt ervoor dat je meer in het contact met het nu en jezelf komt en op den duur steeds minder zal afdwalen. Je leert je brein dat het veilig is om hier in het nu te leven.
    Ik hoop dat je er iets mee kan :)
     
    owly en MyMiracle vinden dit leuk.
  3. sidmick

    sidmick VIP lid

    23 jun 2008
    17.203
    3.638
    113
    Herkenbaar. Ik heb een aantal zeer heftige stressvolle situaties gekend en ging toen leven op de automatische piloot en non stop vol adrenaline. Ik werd hier extreem prikkelbaar van maar vaak ook “in mijn eigen hoofd”
     
  4. Zonnestralen

    Zonnestralen VIP lid

    22 apr 2017
    11.933
    7.855
    113
    Vrouw
    Had je dat hiervoor nooit? Wat voor gedachten zijn het?
     
  5. Loveloes

    Loveloes Niet meer actief

    Nee... gewoon over van alles, dagelijkse dingen zoals mn werk, de kids, het huis enz...

    Dat focussen op ademhaling en dingen bewust doen is een goede tip, dankje. Maar toch ook nog best lastig!!...
     
  6. Zonnestralen

    Zonnestralen VIP lid

    22 apr 2017
    11.933
    7.855
    113
    Vrouw
    Maak jij je dan zorgen of zit je ook diep in positieve en neutrale gedachten?

    Heeft drukte daarvoor invloed op het in gedachten zitten?
     
  7. PotjeGoud

    PotjeGoud Bekend lid

    27 jan 2020
    665
    535
    93
    Vrouw
    Ik heb niet echt tips voor je..
    Ik herken wel het deel dat mijn hersenen altijd "aan" staan. Ik ben gewoon bijna altijd in gedachten en dan over allerlei dingen goed/slecht/verleden/toekomst/dagelijkse dingen. Soms best vermoeiend. Als ik bijv met huishoudelijk werk bezig ben, denk ik ondertussen aan 100 andere dingen :rolleyes:
     
  8. Lynx

    Lynx VIP lid

    19 jul 2008
    8.482
    2.382
    113
    Jep dit heb ik ook.
    En als de kinderen dan iets vragen hoor ik het soms niet eens.
    Geen tips helaas
     
  9. PotjeGoud

    PotjeGoud Bekend lid

    27 jan 2020
    665
    535
    93
    Vrouw
    Ja.. misschien is dat hier ook wel zo. Vaak reageer je niet echt of automatisch. Ik merk dat dan als ik bewust naar mijn kinderen kijk als ze aan het spelen zijn, of als ik echt bewust alleen tijd maak voor hen, dat ik dan merk wat ze echt allemaal zeggen en vragen. Als je bezig bent en in gedachten bent dan hoor je maar de helft ofzo.
     
    Lynx vindt dit leuk.
  10. PotjeGoud

    PotjeGoud Bekend lid

    27 jan 2020
    665
    535
    93
    Vrouw
    Soms best vermoeiend dat altijd nadenken. En er ontgaat je dus tegelijkertijd een heleboel wat zich op dat moment afspeelt.
    Dus dat is een tip; (waar ik zelf ook iets aan heb :roflmao:) proberen meer bewust te zijn in het moment. Dan zijn je gedachten daar ook meer en dus niet bij 100 andere dingen. Ik moet dit zelf ook nog leren, maar ik denk wel dat dit te trainen is.
     
    Lynx vindt dit leuk.
  11. PotjeGoud

    PotjeGoud Bekend lid

    27 jan 2020
    665
    535
    93
    Vrouw
    Oh ik zie nu pas dat die tip al gegeven is :eek:
    Mosterd na de maaltijd :roflmao:
     
  12. Lynx

    Lynx VIP lid

    19 jul 2008
    8.482
    2.382
    113
    Dat is wel een goeie. Ik probeer inderdaad de kinderen bewust aan te kijken en te stoppen waar ik mee bezig ben, dat scheelt al veel, maar zelfs dan nog presteer ik het om af te dwalen.
     
  13. PotjeGoud

    PotjeGoud Bekend lid

    27 jan 2020
    665
    535
    93
    Vrouw
    Ja ik weet er alles van.. Ik moet het ook echt nog leren. Maar je er bewust van zijn is al een hele goede eerste stap!
     
    Lynx vindt dit leuk.
  14. Zonnestralen

    Zonnestralen VIP lid

    22 apr 2017
    11.933
    7.855
    113
    Vrouw
    #14 Zonnestralen, 31 mei 2020
    Laatst bewerkt: 31 mei 2020
    Ik kan ook best in mijn hoofd zitten. Ik denk niet dat dat door de langdurige stress van vroeger komt, misschien is het erdoor verergert. Maar dat verschil zal ik nooit weten. Ik zie het ook bij mijn moeder en oudste zoon. Het hoort bij ons of zo. Ik heb het zelf eigenlijk ook wel nodig af en toe. Het is dan een soort van rust momentje. Wat ik alleen heb als het kan. Even de volledige focus op de hele omgeving los laten. Als ik dat niet zou doen dan schakel ik denk ik juist over op een automatische piloot. Daarnaast heb ik een hoop bewuste momenten waarop ik bezig ben met de kinderen.

    Lijstjes en structureren helpen mij enorm om minder dingen te hebben om mee bezig te zijn in mijn hoofd. Als ik het dan opgeschreven heb of geordend dan kan ik het los laten.

    Wat ik beschrijf is iets anders dan dissociatie. Dissociatie komt ook op momenten waarop het niet uit komt. Bijvoorbeeld onderweg. Je geeft aan dat je het alleen thuis hebt. Als het geen gevaarlijke situaties op kan leveren. En je het juist alleen doet wanneer je weet dat het veilig is, dan zou ik zelf niet direct aan dissociatie denken.
     

Deel Deze Pagina