Nou letterlijk is dat ook zo masr of dat erg is is een tweede. Je leeft wel van geld dat de staat op je rekening stort of vsn het geld dat de man verdient. Ik denk dat dat ook niet te ontkennen valt. Het is geen geld dat met bingo gewonnen is.
Die mening deel ik totaal niet dat dit leven op het geld is van mijn man. Maargoed dit is denk ik ook echt onze visie op het huwelijk, kinderen krijgen etc.
Waarom zou dat moeten? Als zij dat niet wil dan is dat toch prima. Verder vermoed ik dat als je in haar vakgebied er 6 jaar uit bent je zo ver achter loopt dat je weer een opleiding moet gaan doen om helemaal bijgespijkerd te zijn.
Ik ben niet afhankelijk van mijn werkgever, ik kan zo naar een andere. Ik heb verplichtingen naar mijn werkgever, maar hij ook naar mij. Ik bedoel met niet afhankelijk willen zijn dat ik zelf controle heb over mijn leven en mijn geld. Dat als mijn man vreemdgaat of zo, dat ik dan zo mijn boeltje kan pakken, zonder me zorgen te hoeven maken of ik dan nog wel ergens kan wonen of kan eten. Dat ik geen toestemming hoef te vragen of commentaar krijg als ik een groot bedrag aan mezelf uitgeef, dat ik zelf kan bepalen wat ik waaraan uitgeef.
Het moet niet. Het zou fijn zijn als elke vrouw daar zonder gezeik van de omgeving voor mag kiezen. En met kiezen bedoel ik ook kiezen en zelf goed naar de eigen situatie kijken. Nergens staat dat dat moet
Nou letterlijk is het wel een beetje zo. Ik zie het ook anders, het is ons huwelijk, ons geld en onze kinderen en dat is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid. Dat ik nu thuis ben komt hem en zijn carrière en onze kinderen ten goede. Maar puntje bij paaltje is hij toch degene die het geld binnenhaalt.
Daar wil ik dus op inhaken. ik ben al 5 jaar vol thuis maar de staat cq de maatschappij heeft daar niets aan bijgedragen, mijn man wel die werkt voor ons.
Over niet werken en een goed voorbeeld: Mijn moeder werkte niet. Ze bleef thuis om voor ons, haar 4 kinderen, te zorgen. Mijn vader heeft een goede baan waardoor ze ook geen uitkering wilde/hoefde. Mijn moeder is mijn allergrootste goede voorbeeld! Een lieve, zorgzame vrouw. Heeft nooit geprofiteerd van uitkeringen. Ze heeft ons goed opgevoed (denk ik haha) en we hebben alle 4 minstens HBO gestudeerd en nu een goeie baan. Het is dus zeker niet zo dat je als tbm geen goed voorbeeld kan zijn. Integedeel! Maar een moeder die werkt kan ook een goed voorbeeld zijn. Het zit hem in de invulling die men eraan geeft. Wel ben ik van mening dat als je bewust tbm wordt, je geen uitkering moet aanvragen. Als je thuiszit vanwege lichamelijke/mentale problemen vind ik het een ander verhaal. Bijdragen aan de maatschappij doe je altijd. Of je nou thuisblijft met je kids of wanneer je werkt.
Maar je man haalt toch het geld binnen? Dat jullie het daarna als geld van jullie samen zien dat snap ik. Maar hij haalt het geld toch binnen?
Als ik dit lees ben ik ontzettend blij met onze kijk op het huwelijk. Het lijkt me persoonlijk heel naar om met zulke achterdocht te moeten leven.
Nu ligt het eraan wat je ‘een carrière’ vindt Maar wij werken inderdaad beiden, 4 dagen per week, omdat het kan. Ook allebei in het onderwijs (dat bedoel ik met carrière, ik zie dit niet zo ala echt een carrière), maar beiden in het MT of er tegenaan. We hebben maar 1 dag in de week BSO. wel nig hulp van oma’s. Ik zou niet anders willen, ik ben geen vrouw die achter haar man staat. Ik sta ernaast. Ik zou mijn werk nooit opgeven, omdat hij dat hogerop of verder zou kunnen komen. Nee hoor, dat moet hij zelf maar regelen dan. Wij zorgen beiden voor onze dochter, beiden voor het huishouden. Ik hoop ook dat onze dochter ons voorbeeld volgt, dat ze altijd voor zichzelf kan zorgen en nooit afhankelijk hoeft te zijn. Maar dat is wat ik voor mijn dochter zou willen. Iedereen die anders beslist, is daar uiteraard vrij in. Daarnaast hebben wij natuurlijk wel relatief veel tijd om met onze dochter door te brengen. Dit zou misschien niet lukken in elke sector.
Dat kan en dat is fijn. Maar niet iedereen heeft een man. Ik vind dat vrouwen die dat niet hebben ook zonder gezeik een paar jaar thuis zouden moeten kunnen blijven als ze dat willen.