Hallo dames, Wij zijn sinds 8 weken pleegouders van een tweeling. Ze gaan over 3 maanden weer terug naar huis. Graag zouden we ze iets mee willen geven voor als ze weer terug naar huis gaan. We hebben ‘goed’ contact met de biologische ouders en deze komen alle regels en afspraken na. Ze geven zelf ook aan dat als de tweeling groot is ze over ons gaan vertellen. Ons contactpersoon bij pleegzorg vond het een goed idee ook zodat wij hiermee afscheid konden nemen en afsluiten. Heeft iemand misschien tips hiervoor? Alvast bedankt
Een foto boekje maken met handgeschreven dingen erin. Ik weet niet hoe oud ze zijn? Gedichtje, en vertellen hoe het bij jullie ging in briefstijl. Leuke foto's erin.
idd foto's en een knuffel lijkt me mooi. dit lijkt me dus echt het lastige met pleegzorg. Je weet ws wel van te voren dat er ook weer een moment van afscheid nemen komt, maar je hecht je toch aan de kinderen....
Mijn man heeft foto boeken van zijn pleegzorg tijd. Heel erg fijn voor hem om dit stukje van zijn leven ook gewoon terug te kunnen zien. Hebben nu overigs nog contact met zijn pleegmoeder. Maar hij heeft daar wel ruim 3 jaar gewoond.
Wij hebben nu 2 pleegkinderen (tweeling) in huis. Voor hen houden we ook foto albums bij. Bij onze eerste pleegdochter hebben we dat ook gedaan. Zij heeft hier ruim 3 jaar gewoond. We zien haar nog geregeld en ook daarvan houden we foto's en andere dingen (tickets van entree, boekjes etc) bij om in te plakken als we wat leuks gedaan hebben.
Ik weet niet of je creatief bent, maar misschien een knuffeltje haken of een schilderijtje borduren. Sowieso een fotoboekje denk ik.
Lijkt me echt zwaar om dan weer afscheid te moeten nemen van zo'n kindje. Vind het mooi om te lezen hoe je over je pleegkinderen praat. De liefde straalt er gewoon vanaf ♥️ @Lamode : vind het idee van Nellie ook heel mooi. Een fotoboek gaat toch terug in de kast op een gegeven moment en een knuffeltje/schilderijtje oid zet je echt ergens neer als herinnering (denk ik dan).
Echt afscheid hebben we niet genomen. Ze woont alleen niet meer hier. Het was ook een beslissing met verstand, niet met gevoel. Haar problematiek bleek te complex voor het wonen in een gewoon gezin. Dat is erg jammer voor alle partijen. Gelukkig zijn we nog in elkaars leven. We zien elkaar nog regelmatig en dan is het altijd fijn. Ze weet ook dat ze altijd bij ons terecht kan. Nu en in de toekomst. We zullen altijd backup geven. En dat we van haar houden spreken we ook altijd uit als we haar zien.
Mooi dat jullie elkaar nog zien, en dat de bio ouders er kennelijk ook voor open staan. Dan is het inderdaad gelukkig geen echt afscheid. Maar toch lijkt het me best moeilijk.
Bio moeder staat hier niet achter. Die is woest dat wij haar wel regelmatig zien en zij niet (vader is niet in beeld meer) Maar moeder heeft geen gezag dus voogd beslist. Daar kunnen we heel goed mee en die ziet ook hoe goed en fijn het zo gaat. Dus die staat er 100% achter.