Oh joehoe wat fijn! <3 Ik neem aan dat ze bedoelt dat je nu niet meer risico hebt dan anders na een goede echo...want een garantie dat er niks misgaat heb je natuurlijk nooit 100% helaas.
Hoi meiden, zou ik me hier ook nog aan mogen sluiten? Ik ben begin dit jaar 40 geworden, manlief wordt over 3 maanden 42. We hebben al 2 jongens van 9 en 5. Mijn eerste zwangerschap kwam tot stand via IUI en de 2e spontaan. Nu hebben we sinds begin vorig jaar ongeveer nog een wens voor een 3e (nou ja ik al langer, maar voor manlief hoefde het lang tijd niet zo nodig, maar die hoopt nu ook echt nog op een 3e). Ben alleen gisteravond weer ongesteld geworden, we zitten inmiddels in ronde 18. Dokteren gaan we niet meer doen, we hopen dat het nog 1x spontaan mag gebeuren. Maar hoe langer het nu duurt hoe meer ik ga twijfelen of het nog wel zal gaan lukken...
Welkom @Jorietje Hopelijk mag jullie wens nog een keer uitkomen! Hier een spannende tijd, bij toeval is er ontdekt dat ik een vergrote schildklier heb en na een echo blijkt er een bult in te zitten. Komende donderdag krijg ik een punctie. Meestal blijkt het goedaardig te zijn maar ik vind het toch wel heftig allemaal. Ben best een doemdenker dus zit behoorlijk in de stress.. afleiding zoeken helpt en gelukkig hebben we bijna vakantie!
Welkom @Jorietje! @Luna86 wat spannend... ik zou me daar ook over opvreten. Maar als buitenstaander denk ik, dat komt vast goed. Ik duim dat je snel een positieve uitslag hebt! Hier eindelijk onderzoek van mijn man gebeurd; deze week mogen we denk ik bellen voor de uitslag. Of misschien worden we uitgenodigd voor het vervolggesprek bij de fertiliteitspoli? Ik heb eigenlijk geen idee hoe dat gaat. Ben benieuwd... ergens verwacht ik dat er wel uit gaat komen dat het echt bij hem ligt, omdat de meest voor de hand liggende dingen bij mij nu uitgesloten zijn - en bij mannen kun je er zo weinig aan doen vaak, zodat we denk ik alsnog naar iui of ivf geschoven gaan worden, wat we niet willen doen. We zullen zien... Ik hoop eigenlijk dat er niks uitkomt, want ik ben zo bang dat hij het zichzelf heel erg kwalijk gaat nemen / dat hij denkt dat ik het hem heel erg kwalijk ga nemen. Maar dan betekent het waarschijnlijk dat we bij die 10% onverklaard gaan horen en dat schiet natuurlijk ook niet op. Pf.. Gedoe van niks. Ik probeer er maar niet al te veel op te focussen. Op zich is mijn leven fantastisch nu. Alleen het idee dat ik nóóit een kind ga krijgen vind ik echt heel erg moeilijk.
@Leraje lastig zo, ik herken het gevoel nog wel. Je wilt graag meer duidelijkheid, maar beide uitkomsten zijn eigenlijk niet gunstig. Jullie willen verder definitief geen traject in? Wat ik ook wel kan begrijpen, zo'n traject is ook niet gemakkelijk.
Het is niet helemaal definitief, maar de kans is wel groot. Er zijn wel 'kleinere' behandelingen die we willen doen, maar waarschijnlijk niet de 'grotere'. Maar goed, dat is ook maar even afwachten. Mijn man was altijd heel erg tegen, maar heeft nu wel zoiets van 'ik wil zorgen dat jij een kindje krijgt'. Terwijl ik zelf naarmate ik meer te weten kom steeds minder er voor open sta, eigenlijk. Maar wederom, eerst maar even de gesprekken en vervolgonderzoeken afwachten. We weten nu natuurlijk nog niets.
Uhh had gewoon van de Kruidvat van die supplementen, heb het even opgezocht en is 75mg vitus agnus castus (=monnikspeper)
Ok bedankt! Die slik ik nu ook een paar weken. Maar had bij holland and barret supplementen gezien met 1600mg! Dus dacht hmmm.. 75mg is dan niks...
Jaa ik was toen ook eerst met die van Kruidvat begonnen om het eens te proberen.. dacht kan altijd nog ophogen met ander merk. Maar was toen dus zwanger die ronde. Kan ook toeval zijn hoor, maar denk zelf dat het wel kan helpen. Had ook veel last van pms en vaak een laat ei en korte lf. En die ronde had ik een vroeg ei. Hopelijk werkt het voor jou ook neem je ze al lang in? En ook gewoon de hele cyclus?
Ja ja ben deze ronde gaan slikken op cd1! En mijn ei deze maand was op cd18, redelijk ok voor mijn doen. We zullen zien, early testje gaf bij mij negatief op 11dpo
Ik ben het topic even aan het lezen. Ik wil misschien ook af en toe wel wat meeschrijven. Ik ben bijna 36 en nu ruim 1,5 jaar bezig voor de eerste (met 2 korte pauzes), zonder resultaat. Nog nooit ook maar het lichtste 2e streepje. Wel een zeer regelmatige cyclus en eisprong ook te vinden met tests en vaak te voelen. Onderzoeken gehad in januari en op mijn lagere AMH na is alles in orde. We kiezen er echter voor om geen behandeling te doen omdat dat niet goed voelt. Maar het verdriet is er wel. Ik zit nu op 10DPO en vanmorgen negatief getest. Wel vroeg, maar de hoop is alweer vervlogen.
Hoi! Herkenbaar verhaal. Hier nu 35, in totaal ruim anderhalf jaar bezig (wel twee cycli licht positief getest maar nooit meer dan dat), nu middenin onderzoeken (met veel vertraging door vakantie en corona haha). Dus weten oorzaak nog niet, maar wel zelfde idee als jullie. Afhankelijk van wat er aan de hand is, willen we waarschijnlijk ook geen behandelingen. tenzij het een heel makkelijke oplossing is. Bij je man/vriend was ook alles in orde? Wat frustrerend, dat je het dan gewoon niet weet..
Ja alles binnen de normale marges. Hij zit wel net boven de grens hoor, maar volgens de gyn was zijn score doodnormaal. Ik ben nu wel achter een HSG aangegaan, omdat ik die nooit heb gehad. Dat vind ik dan nog wel iets om te proberen.
Ja het kan natuurlijk zo zijn dat je allebei wat verminderd vruchtbaar bent en dat het daarom gewoon wat langer duurt; het blijft natuurlijk ook kansberekening. Ik ben ook benieuwd of er bij ons nog iets uit gaat komen; voorlopig is er nog niks.