Verhaal kwijt

Ik zou met hem praten en proberen duidelijk te krijgen wat hij echt wil. En daarna kijken hoe jullie tot een compromis kunnen komen. Je moet er tenslotte wel allebei echt voor willen gaan.
Wil hij eigenlijk geen derde kindje? Vind hij het risico te groot? En zou jij je hier bij neer kunnen leggen? En zo niet, wat betekent dit voor de relatie?
Wil hij wel maar niet nu? Wanneer dan wel? Kun jij hier op wachten en zijn er dingen die jullie kunnen doen om hier naar toe te werken?
Of wil hij oprecht wel voor een derde gaan, maar vind hij de stap eng? In dat geval zou ik kijken wat hij/jullie nodig hebben om er wel klaar voor te zijn? Misschien helpt een gesprek met de arts om de afweging te maken? Of kunnen jullie afspraken maken met familie voor hulp tijdens de zwangerschap? Of extra opvang voor de andere kinderen tijdens de zwangerschap? Een paar voorbeelden.

 

Ik zou inderdaad ook bedenken hoe belangrijk het voor je is... Wil je je kinderwens kostte wat kost voortzetten? Oftewel: wil je die derde bv. ook zonder hem als hij het niet blijft willen? Of is je relatie en twee ouders die samen zijn dan belangrijker?

Hier heeft het jaren geduurd voordat het acceptabel voelde. En nog is het wel eens lastig, maar ik heb ooit de keuze gemaakt voor kinderen mèt mijn man, niet alleen. Dat gaf voor mij de doorslag.

 

Wat heftig zeg, beide jullie gevoelens zijn lastig! Je schrijft dat hij dus wel een 3e wil maar dan tijdens de seks niet meer durft. Misschien omdat hij het buiten de seks om als een gezamenlijke beslissing ziet waarbij jij het aandurft en hij het ook wel wil, maar hij tijdens de seks heel goed merkt dat als híj klaarkomt daarbij jou zwanger maakt, maar niet alleen zwanger, dat hij bang is je vervolgens kwijt te raken? Kan me wel voorstellen dat dat een heel eng gevoel is. Omdat de actie dan meer bij hem ligt. En als dit zo is, wat ontzettend lief ook weer tegelijkertijd! Hij geeft volgens mij juist zooooveel om jou! Misschien kun je daar nog wat meer over met hem spreken? Niet dat dit direct iets oplost, maar elkaar beter begrijpen is al een begin!

Stel dat hij blijft hangen in het wel willen maar niet durven; misschien kan je daarna afspreken nog even op de pauzeknop te drukken, nog geen ja, maar ook geen definitieve nee. Dan is de druk eraf en kan hij heel rustig zijn gevoel verder uitpluizen en komt de wijsheid vanzelf!

 

Ik heb 3 kinderen en ook HELLP gehad, en preeclampsie. Misschien moet je samen met je man een afspraak maken bij de gynaecoloog en doorspreken wat er gaat gebeuren bij een volgende zwangerschap. Ik vond het heel geruststellend en mijn man nog veel meer dat we exact wisten wat de risico's waren, wanneer ze in zouden grijpen, dat ik in een hoog risico programma met thuismonitoring kwam, dat ik de protocollen kende. Dus veel meer duidelijkheid dan ' de volgende keer grijpen we eerder in'. Ik kende de medicatie, de risico's, de behandeling. Ik wist waar ik opgekomen zou worden als het in welke week van de zwangerschap mis zou gaan.

Misschien heeft dat je man meer rust?

Tot slot: HELLP bij vervolg zwangerschappen van dezelfde man geeft vaak een minder heftig verloop. Dus het komt later en je wordt er minder ziek van. Bij mij klopte dat, bij mijn eerste ging ik bijna dood, bij mijn tweede iets later in de zwangerschap een spoed sectio en bij de derde nergens last van.