Als antwoord op je oorspronkelijke vraag, ik zou antwoorden dat het lief aangeboden is maar je ze liever zelf brengt en haalt. Oprechte vraag: waarom geen winterjas aan in de auto? Is dat slecht dan?
Een winterjas in de auto is gevaarlijk omdat je de gordels niet strak genoeg krijgt. Bij een botsing wordt alle lucht in de jas platgedrukt, daardoor komt de gordel ineens veel losser te zitten waardoor je kindje compleet uit het autostoeltje kan vliegen. Voor als je er graag een beeld bij hebt, hier de crashtest:
Ik heb mijn man trouwens dit topic laten lezen. Hij was echt stomverbaasd dat sommigen zo in hun kuif gepikt reageren. "Hoe kan iemand er nou een probleem van maken dat wij zelf onze kinderen vervoeren?" Ik vroeg hem hoe hij zou reageren als een andere ouder iets zou doen (bij diens eigen kinderen) wat hij zelf zwaar overdreven vindt. "Dan haal ik m'n schouders op en denk ik: waar je zin in hebt. Maar als diegene zich daar fijn bij voelt moet ie dat vooral lekker zelf weten." Hij begreep ineens wel een stuk beter waarom De Luizenmoeder zo'n succes was
heel even hoor.. maar ben je zo bang voor een ongeluk? Je komt bij mij namelijk echt over alsof dat zo is. Excuus als ik er naast zit hoor. uiteraard kan je altijd een ongeluk krijgen maar om daar constant mee in je hoofd te zitten lijkt mij ook niet echt goed. overigens geef ik ook om veiligheid. Ik heb altijd een extra zitverhoger in de auto liggen voor als ik toevallig een keer dochter haal met de auto en er een vriendinnetje mee gaat. En die heb ik nu 1x nodig gehad en die gebruik ik dan bij mijn eigen dochter.
Bang is denk ik niet het goede woord, eerder bedacht op. Ken meerdere mensen die een dierbare moeten missen door een gebeurtenis die in een split second hun hele leven veranderde (en verwoestte) en heb een familielid dat betrokken is geweest bij een auto-ongeval waarbij een jong kind omkwam. Het was niet zijn schuld en ook niet zijn kind, maar toch heeft hij geestelijk een flinke knauw gekregen. Ik zit er zeker niet constant mee in m'n hoofd, maar ben er altijd wel alert op. Ik rij niet als ik te vermoeid ben of als het weer onstuimig is, ik zit niet met mijn telefoon of navigatie te k* tten als ik rij, zorg voor veilige stoeltjes in een veilige auto, gordels strak genoeg, geen winterjas aan. Ik drink geen druppel als ik moet rijden, heb veiligheidshesjes in de kofferbak, een lifehammer binnen handbereik en een net tussen de achterbank en de bagageruimte zodat onze bagage niet onze kant uit gekatapulteerd wordt. Eten onder het rijden is uit den boze (want op de snelweg heimlicht het zo lastig), kan ook niet want dan kan je niet op je hardst meezingen met de mp3-speler Ik heb zelf trouwens ook ooit een verkeersongeluk gehad op de snelweg (van de weg gedrukt door vrachtwagen) en heb hier nog steeds lichte lichamelijke klachten van, maar juist dat ongeval heeft me niet angstiger gemaakt of zo. Ik weet nog steeds dat ik op het moment zelf echt heel beheersd reageerde. Wel dank ik God op m'n blote knietjes dat mijn kinderen er niet bij waren, die waren toen nog (lang) niet geboren. Overigens ben ik op andere gebieden ook waakzaam als het om veiligheid gaat. Water, hoge open ramen, verstikkingsgevaar, giftige stoffen, CO2 en brand, you name it. Mijn werkveld is dat van bedrijfsveiligheid en dat van mijn man verkeersveiligheid dus controleren op/zorgen voor veiligheid is hier eigenlijk een automatisme
Het gaat niet om waar jij blij van wordt, het gaat om het kind. Ik heb/had ook niks met teamsport maar het voetballen van mijn zoon is de beste keuze ooit voor zijn ontwikkeling. En de rest is een bijzaak waar overigens genoeg oplossingen voor zijn.
Wauw.. ongelofelijk hoe ts hier door sommige leden wordt benaderd en mijn respect hoe rustig en netjes je blijft ts, ik was er allang klaar mee geweest eigenlijk. Who cares dat ts haar kind zelf naar een uitje wilt brengen.. is het jouw tijd nee, maak je niet zo druk zeg. Er worden hier uitspraken gedaan en dingen erbij gehaald wat totaal in relevant is.. mijn kaak valt op de grond. On topic. Ik zou gewoon zeggen dat je niet wilt dat je kind bij andere in de auto zit. Niets vreemds aan. Al ga je dit wel denken onderhand na dit topic hè
Ik was precies zo, wilde het ook niet. En vond het geen fijn idee dat m'n kinderen bij anderen in de auto stapten. Tot ik zelf een aanrijding kreeg (niet mijn schuld overigens) het kan mij dus net zo goed gebeuren
Gewoon kort, bondig en beleeft zeggen dat je je kind zelf vervoerd en (nog) niet met een ander mee laat rijden. De één zal dat gewoon accepteren, de ander zal je er om bespotten. So be it, dan vinden ze je maar raar Het verloop van dit topic geeft al aan dat je het soms niet vriendelijk genoeg kan brengen. Dus houdt het lekker bij jezelf en wat de toekomst gaat brengen zie je dan wel weer. Die kan niemand voorspellen en naar zo ik lees zijn jullie best buigzaam waar het jullie kinderen betreft (zelfs in de teamsporten), alleen zijn die situaties nu totaal niet aan de orde, dus waarom dan nú al speculeren. Wat dan komt, wat dan leeft. Ter info; Op onze school liepen ze altijd te leuren om meer auto's tijdens uitjes. Ze waren juist superblij als er ouders bij zaten die altíjd wilden rijden. Konden ze daar in ieder geval al op rekenen
Ik voel mij aan de hand van dit topic dus best een loedermoeder. Oudste heeft tot haar 2,5 jaar achterwaarts gezeten. (Klein en dun) Daarna tot 4 jaar in dezelfde autostoel alleen dan voorwaarts. Nu zit ze in een is het groep 2 autostoel? Verhoger met vaste rugleuning. Jongste ging met 1,5 al niet meer achterwaarts. Ook zet ik sindskort de jongste van nu 2,5 jaar (wel groter en forser dan haar zus) af en toe voor de kleinere stukjes in de autostoel van haar zus. Als ze met de kinderopvang weg gaan dan moet wel iedere ouder een eigen autostoel meegeven. Maar zodra ze naar de basisschool gaan is dat niet meer zo gebruikelijk. Ik moet ook eerlijk zeggen dat de ouders in mijn omgeving de andere ouders erop vertrouwen dat ze zo veilig mogelijk rijden. De meeste ouders hebben dan ook wel 1 of meerdere zitjes (stoelverhogers) thuis dus het komt niet vaak voor dat de kinderen zonder zitje vervoerd worden. En als jou kinderen straks op kinderfeestjes uitgenodigd worden en op pad gaan? Mijn dochter had in groep 1 een kinderfeestje waarbij die ouders een klein (party) busje hadden gehuurd. Was 1 van haar eerste kinderfeestje. Ga je jouw kinderen dat plezier dan ontzeggen? Of zelf erachter gaan rijden terwijl de andere kindjes wel in de betreffende auto zitten?
Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar jouw oudste is 3 jaar? Kan me voorstellen dat je dan misschien nog wat spastisch kunt reageren omdat het de eerste is en hij/zij nog jong is. Echter merk ik dat de meeste ouders daar naarmate er meer kinderen komen en de kinderen ouder worden wat makkelijker in worden. Overigens is er niets mis mee om zuinig op jouw kids te zijn en beschermend te zijn, maar het moet straks niet teveel een belemmering worden. Als antwoordt op de vraag zou ik gewoon aangeven dat je het meerijden niet zo'n fijn idee vind en liever zelf brengt en haalt.
Ts opent zelf een topic. Als je een topic opent op een forum krijg je meningen. Dus Who cares? Ts zelf denk ik?
Die hebben wij ook voor onze dochter van nu net 5. Ik vind wel dat ze daar nu wat minder in begint te zitten en ze is pas 1m13 en maar 18 kilo (in de breedte is hij echt nog ruim zat bij mijn smalle dochter), maar wat je op een gegeven moment ook bij de maxicosi hebt, dat die riempjes eerst omhoog gaan over de schouders, dat maakt dat ze toch wat minder strak ingesnoerd zitten. Maar ze zit nu ook echt prima in een veilige groep 2 stoel met isofix. Maar voor dit topic is dat niet zo van belang, ik denk dat je daar vanzelf rustig heen groeit als ouder zijnde en je kinderen zijn nu nog erg jong, misschien denk je daar over 2 jaar al heel anders over (over de stoel dan he, als je je kind dan wel toevertrouwt aan sommige personen, kun je misschien wel al een groep 2 stoel aanschaffen, want die heb je uiteindelijk toch nodig). Ik ben ook niet zo van het loslaten, maar toen mijn dochter op haar behandelgroepen op uitje ging, heb ik wel gewoon zo’n stoel meegegeven voor in de taxibus, op een gegeven moment moet je wel. Voor nu, als antwoord op je vraag hoe je dat zegt tegen anderen, ik zou gewoon zeggen: “ik breng liever zelf in de eigen auto/stoel nu ze nog zo klein zijn”, dat is toch voldoende, je hoeft daar toch niet van alles bij te halen dat je vindt dat anderen te weinig om veiligheid geven? Want daar gaat het volgens mij niet om, je vertrouwt voorlopig niemand met je kinderen en dat mag, maar dan moet je dat ook gewoon bij jezelf houden en aangeven dat je het gewoon altijd zelf wilt doen. Ik herken het overigens wel best wel, maar ik moet zeggen dat ik het best fijn vind om te lezen dat dat overbeschermende wat ik bij mezelf zie, ook best nog wat erger kan. . Nogmaals, dat is niet erg, loslaten is ook heel moeilijk en de ene ouder kan dat makkelijker dan de andere, en ik hamer ook altijd erg op veiligheid (ook omdat mijn kinderen een beperking hebben, ze kunnen niet voor zichzelf opkomen, dus dat is dan mijn taak).
Klopt. Op de school van m'n kinderen en op de scholen waar m'n moeder en zusje werken is dat ook zo. Ze gaan met de hulpouders of bus mee en anders niet. Geen getrut moet ouders die hun kinderen zelf willen halen en brengen. Veel te veel gedoe en voor die kinderen die apart gehaald en gebracht worden is het gewoon rondom sneu. Echt sneu. Je wordt in een uitzonderingspositie geplaatst. Toch leuk voor die kinderen als ze gezellig met hun klasgenootjes mee kunnen rijden? Daar kijken veel kinderen gewoon naar uit. In mijn schooltijd waren er 2 kinderen in m'n klas die niet mee mochten rijden en dus apart door moeder vervoert werden met bijvoorbeeld uitstapjes. Moeder fietste altijd mee als kind ergens wilde spelen of reed er met de auto achteraan. Die kinderen schaamde zich op den duur dood en vonden het ook echt echt niet leuk om steeds hun moeder bovenop zich te hebben. Kinderen werden er ook om gepest. In de loop van de tijd hebben ze het afgeschaft. Ook in het belang van de kinderen. Hier op de BSO nu 1 die ook niet wil dat haar kinderen met het busje meegaan naar uitstapjes. Kinderen zitten gewoon in een stoeltje of zitverhoger. Ze wilde ze zelf wegbrengen en halen. Tja, daar doen ze hier niet aan. Nu mogen de kinderen niet mee met uitstapjes.
Oh dingen op loopafstand zegt echt helemaal niks. Vaak gaan ze alsnog met auto's om tijd te besparen of gaan ze alsnog naar uitstapjes een eind verderop. Bij ons iig wel. Nieuwsgierig: als er een uitstapje op loopafstand is, ga je dan ook mee? Want dat zou ik dan net zo gevaarlijk vinden. Zo'n grote groep met ongeleide projectielen met 2-3 volwassenen die ze dan naar de bestemming moeten brengen. Dat zou dan net zo gevaarlijk zijn. In het verkeer, auto's die voorbij razen en een inschattingsfout kunnen maken met alle gevolgen van dien..
Voor de BSO is er geen leerplicht, dus al die uitjes zijn optioneel. De uitjes van school zijn onder lestijd, dus daar kan school niet zeggen dat een kind niet mee mag. Zelfs als de ouders de financiele bijdrage voor het uitje niet betalen mag het kind alsnog niet geweigerd worden. Dus een kind dat door de ouders gebracht wordt mag ook niet geweigerd worden. De school mag er van alles van vinden, maar weigeren kunnen ze niet. De ouders verplichten om hun kind met een derde mee te laten rijden kunnen ze evenmin. Aan de rest van het verhaal heb ik weinig boodschap, sorry. Pesters zullen er altijd zijn, is het niet vanwege je moeder dan is het wel vanwege je rode haar of je bril of omdat je een passie hebt voor cavia's. De ouders die vinden dat mijn kind moet doen wat de meute doet omdat hij anders gepest wordt zouden er wat mij betreft goed aan doen om hun kinderen te leren dat mensen allemaal verschillend zijn en dat je elkaar in elkaars waarde moet laten. Maar het is moeilijk om je kind een vaardigheid bij te brengen die bij jezelf ook ontbreekt.
Goh, gek he dat mensen zo reageren op je posts. Veel van ons hebben al ervaring met oudere kinderen en met ouders. En waarschuwen enkel dat het voor kinderen niet leuk is om in een uitzonderingspositie te verkeren. Geloof me, ik heb daar met mijn kinderen al ervaring mee en om redenen die buiten onze macht liggen, en dat is al frustrerend. Altijd met je moeder mee omdat ze anderen niet vertrouwt op bepaalde gebieden, dat lijkt mij bijzonder naar voor een kind. En je kinderen mee laten gaan in het stoeltje van iemand anders betekend niet dat je ze direct de dood in jaagt, want zo doe jij het wel overkomen nu.
Ik vind helemaal niet dat ze doet alsof je je kind dan de dood in jaagt? Ik lees vooral dat ze het nu niet prettig zou vinden als haar kind met een ander mee zou rijden. Ik weet het eerste schooluitstapje dat ze meereden met een andere ouder nog heel goed, ik vond dat ook spannend. Betekent dat dat ik die andere ouder niet vertrouwde? Nee hoor, ik vertrouw haar gewoon, maar het is gewoon een van de stapjes in los laten. En TS is nú nog niet op dat punt, maar ik verwacht wel dat dat vanzelf eens komt. (En dan hier ook ervaring met ouders die kinderen zonder gordel vervoeren, of als ketters roken in de auto tijdens rijden voor bv het schoolreisje - dan snap ik TS echt wel hoor. Gelukkig zat mijn dochter bij een meer verantwoordelijke ouder!)
Dit dus... Als kind alleen al op het idee komt om te gaan (team)sporten (iets dat erg goed is voor kinderen en dat andere ouders juist stimuleren). Krijgt kind van To een flink gesprek waarom hij dit nu wil. To wil geen verplichtingen, rust en haar eigen tijd indelen. Ik stond ook niet te springen om in de (vries)kou of regen te staan (wat trouwens ook voorkomt bij tal van individuele sporten). Maar sporten heeft tal van voordelen. En het belang van kind, zijn ontwikkeling en plezier gaan toch voor. Daarbij heb ik echt liever een actief en sociaal kind met veel vriendjes en sport dan een gamende bankhanger.