Er is een heel topic met grappige uitspraken van onze kinderen. Maar ik zeg zelf eigenlijk ook wel vaak dingen waarvan ik achteraf denk, hmm dat sloeg nergens op. En vaak eigenlijk best grappig. Zelf vandaag volgende uitspraak. vrouw in de winkel tegen mijn zoon: Jij lijkt wel op je moeder. Ik: ja en wat hij niet van mij heeft dat heeft hij van zijn vader. Ik bedoelde: het is echt een mix van mij en mijn man. Nu die van jullie!
Geen uitspraak maar wel een domme actie: vandaag besloten een muur van mijn dochter haar kamer te behangen. Het was een half schuine muur, met raam en radiator, en dan met patroonbehang. Ik ben half op weg en helemaal trots op mezelf, tot ik een baan te kort afknip. Kan gebeuren alleen... Bij de tweede baan weer te kort. En dan baan 3: weer te kort. Ik zat mezelf gewoon uit te lachen... Zo vreselijk dom!
Ik kan een boek schrijven met grappige / domme uitspraken van mezelf. al denk ik dat als Ik ze navertel niet meer zo lachwekkend zijn als op de momenten zelf. Door mijn hersenletsel heb ik soms moeite met uitspraak, op woorden komen of haal ik woorden en letters door elkaar. Over het algemeen heb ik er niet zoveel last van als ik me focus op praten maar zodra ik moe word of meerdere dingen gelijk doe dan ga ik foutjes maken die wel eens voor grappige momenten zorgen. Voorbeeld, hier in de straat is het een drama met parkeren tegenwoordig. Wij kwamen de straat in rijden en ik zag de buurman vanaf de andere kant van het kruispunt ook aan komen tijden. Ik wilde tegen man zeggen geef gas anders pikt ... je (parkeer)plek maar dat werd snel anders plekt ... je pik! Die krijg ik nog vaak voor mijn voeten
Hahaha domme acties heb ik ook regelmatig. Pas nog, met de buurvrouw kletsen terwijl ik thuis kom en ipv de sleutel in de deur te doen op de sleutel van de auto op de open knop drukken en pas na een paar seconden door hebben dat de voordeur op die manier echt niet open zal gaan
Ik werk met ambulante patiënten, afgelopen week was het programma afgelopen, komt er een vader met een kind die nog een afspraak hadden. Ik ga naar mijn collega's; "wisten jullie dat dr .... nog een kind heeft". Oeps, beetje onhandig geformuleerd
Hahahahaha Ik heb geen hersenletsel maar moet bekennen dat ik ook vaak van dat soort verdraaiingen heb.
Aan mijn man gevraagd: Het gaat regenen, wil jij de paracetamol even inklappen. Echt een moeilijk woord hoor, parasol...
Ik durf het op de zwangerschap te steken, maar toen ik even geleden niet meer op het woord ‘vruchtwater’ kon komen, heb ik het maar snel vervangen door ‘moedervocht’. Hilariteit alom, terwijl ik het zelf best een mooie omschrijving vond
Ach weet je hoeveel mensen zeggen dat hun 'water breekt' (of gebroken is) .....nee je vliezen breken en dan verlies je vruchtwater, het water breekt zelf niet . Echt, ga er maar eens op letten! Ik vind jouw woord 'moedervocht' mooi verzonnen ♡.
Mijn vriend en ik schelen 15 jaar. Nu was hij laatst jarig en zei hij (voor de grap overigens) "Ja, nu zit je echt aan een oude bok vast". Dus ik zei: "Ja schat, maar jij als man wordt ouder zoals een goede fles wijn, je wordt alleen maar lekkerder. Ik wordt ouder zoals een goed stuk kaas, ook lekkerder, maar er komt wel een beetje schimmel op"
In het Noors (woon in Noorwegen) is fruktvann water met fruitsmaak. M’n man vroeg een tijdje geleden bij de Ikea wat ik wilde drinken. En toen zei ik dus ook: doe maar vruchtwater .
Ik kan door een b12 tekort vaak niet op woorden komen. Omdat dit al zolang speelt ben ik het woord " dingetje " gaan gebruiken als ik er niet op kan komen. Soms is het zo erg dan word het: als je dat dingetje van dat ene dingetje op dat dingetje doet... Voor mijzelf klinkt het op dat moment logisch terwijl niemand het snapt al weten mensen die mij kennen het probleem van mij
Héél herkenbaar, maar dan door de schildklier. Of dat ik ineens heel verkeerde woorden gebruik, ipv wasmachine zeg ik dan koelkast ofzo.