Ik snap je wel, snap ook niet dat mensen dit op eigen houtje doen onder 't mom van " chronisch slaap gebrek van ons allemaal is erger..." Tjs, het zijn fases waar ieder ouder mee te dealen heeft (vaak). Ook dat gaat over.. Die van mij is 20 maand... En sta elke nacht bijna elk uur naast mijn bed.. Het is even zo.. Ook dat gaat over.. Maar zou er niet aan moeten denken dit maar even zelf te gaan geven.
Een kennis van mij raadde het ook aan bij Luc; ruim anderhalf nu en bijna nog nooit een nacht doorgeslapen. Ik al ruim 2,5 jaar niet want tijdens mijn zwangerschap van hem vierde hij elke nacht een feestje in mijn buik Ik heb verschrikkelijk getwijfeld of ik het zou doen; het lijkt mij een walhalla om eens een week achter elkaar door te slapen. Maar ik durf het niet omdat het volgens mij niet zo onschuldig is als sommige mensen het doen laten overkomen. Straks gebeurt er iets met hem en ik heb al vaker gemerkt dat ik met bepaalde dingen (m’n oog, m’n nek, m’n weet ik veel wat nog meer), de uitzondering op de regel ben
Dochter is pas op drie jaar beginnen doorslapen, zoon pas na anderhalf jaar. En dat was van letterlijk om de paar uren klaarwakker zijn. Bij beide kinderen kreeg ik ook die raad. Verschillende keren gevraagd aan kinderartsen en huisarts of het een optie was. Ze stonden allemaal huiverig tegenover het idee. Dat zegt voor mij genoeg.
Volgens mij helpt het alleen met inslapen en niet met doorslapen... Het lijstje met bijwerkingen is trouwens ook niet mals xD. Ik voel je pijn een beetje want hier is hij ook altijd 1 of 2 keer wakker in de nacht xD!
Ja Luc heeft dat ook; om de paar uur wakker. En dan niet ‘even’ een fles erin en doorslapen hoor. Niets helpt. Ik heb me er bij neergelegd en bedenk me maar; ooit wordt het anders en als hij 18 is hè? Dan zetten man en ik de wekker om en om en gaan we steeds naar hem toe om hem wakker te maken met; ‘ik heb honger, ik wil eten, ik kan niet slapen, ik wil kletsen’ Grapje hè uiteraard
Mijn manager kwam de laatste tijd met dikke ogen op kantoor. Ik dacht het al maar durfde het niet random te vragen tot mijn functioneringsgesprek twee weken geleden. We kwamen bij de vraag ‘hoe voel je je?’ en toen heb ik hem ook aan haar gesteld. Zegt ze; ‘ik voel me nu al precies zoals jij al 2 jaar aangeeft. R. slaapt geen nacht door. Ze wil gewoon niet en ik weet het niet meer’ Uiteraard was het niet om te lachen en ze ging wat doen met mijn tips. Moraal van het verhaal; ook met deze dingen sta je er nooit alleen in en soms is dat enorm fijn!
Ik werk in het ziekenhuis als pedagoog en heb deze tips gekregen van de neuroloog gespecialiseerd in slaap. -Dutjes op tijd doen, zodat de wakker tijd redelijk lang is voor het slapen gaan. - lang opblijven geen succes is voor de volgende dag, vermoeidheid is iets anders dan niet kunnen slapen. - slaapassociaties verkleinen, leren te slapen zonder bijv elke avond slokje water - na 16.00 geen tv of tablet. Hoe stiller het kind is hoe meer prikkels het dus krijgt. - een uur vroeger op bed leggen dan je gewend bent. En zorgen dat het kind niet slaperig maar wakker op bed wordt gelegd, zodat het kind zelf leert in te slapen (en dit ruim een week aanhouden). - de belangrijkste tip die ik heb onthouden was: geef het kind niet te veel verantwoordelijkheid. Wil je nu lezen ja of nee, ben je wel moe?, etc. Door deze vrijheid kan het kind zich overprikkeld en onveilig voelen. Zat een hele theorie achter, weet ik zo snel niet meer. Liever zeggen, we gaan nog een even spelen in zandbak, dan gaan we onder de douche, gaat mama voorlezen en ga je op bed. - kind van deze leeftijd heeft ongeveer 12 uur slaap per dag nodig, veel ouders leggen het kind te laat op bed waardoor ze te wakker zijn, en moeilijk weer in slaap kunnen komen. Ik meende dat 18.30 starten met het slaapritueel en 19.00 het kind in bed leggen gemiddeld is. - bij het gebruiken van een slaaptrainer nooit voor half 7 instellen. Heeft iets te maken met het dag en nacht ritme en de kans dat het kind dan elke dag een kwartier vroeger wakker wordt is dan groot. Ik typ dit even uit de losse pols vanuit bad, maar dit zijn de tips die wij hebben meegekregen. Ik ben geen specialist, maar ik hoop dat je er iets mee kan. -
Aanvulling: het kind zelfstandig leren inslapen en doorslapen is vaak het "probleem". Het is niet zo dat een kind van 2,5 jaar niet wil slapen.
Uiteraard is het niet vanzelfsprekend en zonder gevolgen om het te geven, dat zeg ik toch ook helemaal niet? Ik geef een reactie op het feit dat het slaapmedicatie wordt genoemd en dat is het zeer zeker niet.
Nou ja, op semantiek gaan we het niet gooien. Als homeopathie een medicijn genoemd wordt, dan melatonine toch ook?
Helemaal exact een slaapmedicijn is het officieel misschien niet. De strekking was dat het als lichaamseigen stof benoemd wordt en "je het dus daarom prima kunt geven" Kinderartsen zijn zeeeer terughoudend in het voorschrijven van melatonine dus wat dat betreft kan het wel als medicatie gezien worden.
Wie zegt er dan dat je 'het daarom prima kunt geven'? Ik in ieder geval niet. En degene vóór mij vertelde waarom zijzelf dat gaf, ook zij zei nergens dat 'je dat prima kan geven, omdat het een lichaamseigen stof is'.
Er werd gezegd dat het gegeven werd, minder erg dan slaapgebrek werd benoemd. Daarna wordt door Shakes gewaarschuwd over het feit dat je dit dus niet zomaar geeft. En jij blijft maar hameren op het feit dat het geen slaapmedicatie is. Prima dat je alles met de precieze feiten wil, maar een waarschuwing dat melatonine niet onschuldig is is dan wel op zn plaats.
'Hameren' ? .... ik vind het slaapmedicatie noemen nogal heftig klinken als je eigenlijk bedoeld te zeggen dat het niet zo onschuldig is. En dat is het ook zeker niet. Maar dat kan je dan toch gewoon zeggen als je dat bedoeld?
Dat klopt, 't was meer als grapje en meer als "het kan dus nog wel even duren..." Mijn jongens sliepen vrij vlot door.. Helaas 1 van de dames niet. Zegt dus idd niet zoveel