Ik zit met een dilemma. Dochter heeft een beste vriendin, S, die bijna 2 jaar ouder is. S is hier zowat elke zaterdagmiddag de hele middag, eet regelmatig tussen de middag mee, gaat regelmatig mee naar Intratuin, Monkeytown ofzo. Als ik ze weleens naar S. d'r huis stuur omdat ze altijd bij ons zit, worden ze binnen het kwartier weer terug gestuurd. Ook op de BSO spelen ze veel met elkaar. Dochter mocht de laatste 2 jaar niet op S. d'r kinderfeestje komen, met de reden van moeder dat ze te jong is. Nu kwam er 2 weken geleden een uitnodiging voor S d'r feestje komende zondag. Heb dat dochter al verteld, kadootje is al in huis. Wij zijn zondag naar een bruiloftsfeest en hebben oppas, dus ik heb moeder geappt wat ze gaan doen, blijkt dat er maar 3 incl dochter zijn uitgenodigd, kinderen uit de straat, waarvan 1 al niet kan, dus het is dan S, dochter en nog een buurjongetje. Toen dacht ik al, dat is niet d'r 'echte' feestje. En inderdaad, ik zag vanochtend op FB dat gisterenmiddag S. d'r feestje gisteren. Een verkleedfeestje thuis. Dus niet een feestje waar dochter te oud voor zou zijn. En ik ben er best boos over. S. is hier zo vaak, zijn echt dikke vriendinnen. En dan die stomme uitnodiging voor een tweederangs feestje. Het is dat dochter het al weet, maar anders had ik afgezegd. Een vriendin van mij zegt dat ik die moeder erover moet bellen om uitleg, maar dat zie ik eigenlijk niet zitten. Zouden jullie dat wel doen?
Ik denk dat haar moeder jullie vooral als een makkelijk, gratis oppasadres ziet en niet beseft dat het ook vriendinnen zijn (waarschijnlijk als ze ze meteen weer wegsturen als ze soms bij hun is, zal haar wel meer niet boeien). Het kind zelf kun je het niet kwalijk nemen, dat doe je volgens mij ook niet, dus als je uitleg zou willen hebben, dan denk ik dat je alleen bij de moeder een antwoord gaat krijgen. Afhankelijk van hoe goed de vriendschap is en hoe je de moeder inschat, zou ik er over praten. Mijn zoon had een vriendje wat hem niet uitnodigde, maar vooral kinderen waar hij niet mee omging. Bleken de kinderen van vriendinnen van de moeder. Vond ik ook krom, maar het was niet zijn beste vriend, dus ik dacht, laat maar. Andersom het jochie wel uitgenodigd.
Nou ja, dat inderdaad. Ik weet niet hoe zij de vriendschap ziet. Het lijkt me bijzonder als je het niet als goede vriendschap zou zien eigenlijk. Ik denk dat ik er gewoon ook niet mee verder kom bij moeder. Daarom twijfel ik wat ik ermee moet. Maar het zit me wel echt dwars.
Als je het nog nooit met die moeder besproken hebt, dan zou ik dat toch eens proberen. Misschien ziet ze het echt niet. Of is ze bang dat je dochter echt nog heel jong is (terwijl dat ws best wel meevalt). Dat speelde hier in het begin ook een beetje, had ik het idee. Mensen die mijn jongste dochter niet kenden, dachten dat ze echt nog heel jong was. En doordat ze allergieën heeft, vonden sommige mensen het volgens mij extra lastig en werden dus terughoudend. In de praktijk valt het allemaal heel erg mee en dat begrijpen die mensen nu gelukkig ook (dochter is helemaal niet zo jong in haar gedrag als ze qua lengte lijkt en ze weet zelf precies wat ze wel en niet mag ed, dat scheelt ook veel mbt de zorgen van andere ouders ).
Ik schrik ervan dat je het zo ziet, hier heeft zoon een aantal vriendjes op school in zijn klas maar ook 2 vriendjes die van school af gegaan zijn en die hij alleen op bso/af en toe ziet. Komend jaar krijgt zoon dus ook 2 feestjes, zijn echte kinderfeestje met kindjes uit de klas en een ander feestje met die 2 jongens. Bij hun is hij wel op het echte kinderfeestje geweest maar zoon wil ook 5/6 jongens uit zijn klas uitnodigen en 2 erbij vind ik teveel dus daarom in 2x. Ik snap dat de 2 meiden graag spelen en zou het juist leuk vinden dat er apart nog wat georganiseerd wordt. Voor de kids maakt het toch niet uit wat het echte feestje is en of er een 2e feestje is? Ze zijn uitgenodigd en hebben een leuke middag!
Ik zou echt even met de moeder bespreken hoe dit op jou overkomt en het dan gewoon bij jezelf houden, dus iets van 'ik heb het gevoel dat'. Je kan er op verschillende manieren naar kijken, je kunt denken dat je dochter buiten gesloten wordt van het 'echte' feest. Of je kunt denken dat de band van jullie dochters ook voor haar belangrijk is en ze daarom nog een extra feestje organiseert. En natuurlijk is jouw dochter niet te jong voor een verkleedfeest, maar ik kan me best voorstellen dat de andere moeder het pittig vindt voor een 5 jarige om in ene in een groep 7 jarigen te moeten functioneren waarvan ze er maar eentje goed kent.
Dan had het fijn geweest als ze me dat had laten weten, want er gaat vanmiddag natuurlijk gesproken worden over dat feestje, aangezien er een aantal van op de bso zitten, incl S. zelf. Mijn dochter denkt dan ook: huh, waarom mocht ik niet komen? Daarbij gaat het natuurlijk om meer dan alleen het feestje. Het is al jaren zo dat S. altijd bij ons is en zelden dat er daar gespeeld wordt. Zo leer je mijn kind ook niet echt kennen, terwijl je dochter er zoveel mee speelt. Het gevoel dat er gewoon geprofiteerd wordt begint wel steeds vaker door mn hoofd te spelen.
Ja, snap je hoor. Het is ook wel gebrek aan communicatie wat dat betreft, en de rest wat al jaren speelt. Als mn kind nooit bij je speelt omdat ze altijd hier zijn, leer je haar ook niet kennen. Dochter speelt bijna altijd met kinderen die ouder zijn, kent ook een aantal van die op dat feestje waren. M.i. had ze zich prima staande kunnen houden. Maar die moeder 'kent' mijn dochter amper doordat ze nooit daar zijn.
Denk je dat het je dochter opvalt dat alleen zij en een buurjongen zijn uitgenodigd en de andere meiden waarmee S speelt niet? Zou ze daar vraagtekens bij zetten? Dan zou ik bij die moeder informeren, mocht je dochter er naar vragen. Ik ben helemaal niet van je kind straffen voor de acties van ouders, maar ik zou S toch aanzienlijk minder meenemen naar uitjes en je dochter en S vaker naar S haar huis sturen om te spelen. Als er dan geen verandering is omdat ze je kind beter leert kennen, dan weet je dat je een gratis oppasadresje voor moeder was inclusief eten en uitstapjes.
Aan de andere kant kan die moeder dan natuurlijk ook aan de moeder van de vijfjarige vragen hoe die en vooral hoe haar kind er in staat. Mijn dochters hebben ook vriendinnen die 1,5/2 jaar ouder zijn. Ze zijn niet voor niets vriendinnen, denk ik dan.
Ik zou het ook bespreken met de moeder en vragen waarom ze 2 aparte feestjes organiseert. Wellicht heeft ze een feestje voor klasgenoten en een feestje voor overige vriendjes/vriendinnen/buurkinderen o.i.d.
Hier een moeder vd andere kant, mijn zoontje gaat vaak naar buurjongen/meisje en zij komen amper hier. Heb t daar ook wel met moeder over gehad dat ik graag zou zien dat ze hier ook komen (hij staat nl bijna altijd daar aan de deur, andersom halen ze m bijna nooit op). Ik zou t graag meer verdeeld zien, ook voor mijn zoontje die nu steeds als n hondje aan de deur moet staan. Haar antwoord? Tja zo zijn ze nou eenmaal ze gaan niet zo snel naar n ander. Ja hee je bent daar toch ook bij? Je kunt ze ook hierin stimuleren of zelfs dwingen (ene dag hier, andere dag daar bijv). Nu gaat t wat beter maar nog steeds is t niet eerlijk verdeeld en vind ik wel jammer. Wat ik wil zeggen is dat die andere moeder waarschijnlijk ook haar verhaal en overwegingen heeft. En dat jullie daar hopelijk samen afspraken over kunnen maken. Aparte feestjes hebben wij ook gedaan omdat t soms niet leuk is voor n kind dat alleen de jarige kent en de rest niet. Wellicht was dat hun idee ook?
Dat doe ik dus weleens, staan ze binnen een kwartier weer bij ons thuis. Wordt dan soms gezegd door S. dat moeder even rust wil... Als ze dan dus al een paar uur bij ons zijn.
Ik denk dat ik dat idd zo afweeg. Als dochter er niet mee zit, moet ik het laten gaan. Dan is het mijn frustratie, niet die van haar. Daar zal ik dan zelf mee moeten dealen. S. hier minder vaak ga ik niet doen. Ik vind het ook gewoon sneu voor S. Ze dwaalt regelmatig maar wat rond. Dan krijg ik weer een appje van moeder of ze bij ons is. Ik vind dat best triest en wil gewoon dat ze zich welkom voelt bij ons thuis.
O dat ronddwalen is wel sneu idd. Dan help je S er misschien meer mee als je wel mag blijven komen. Heeft die moeder een reden dat ze zo vaak wil/moet rusten?
Niet dat ik weet. Ze hebben nog een kleine van 3. Maar we kennen elkaar niet goed en ik heb niet zoveel met haar. Nog nooit wat gehoord van S. erover in elk geval.
Anders vraag je de moeder een keer op de Koffie? Leer je elkaar ook beter kennen. En als je er al wat van gaat zeggen, niks verwijtend maar dat het jou gevoel is.
Ik zou eigenlijk niks zeggen. Misschien is het ene feestje voor klasgenoten en dan zou je dochter er een beetje bij kunnen hangen. Ze geeft toch een speciaal feestje nog voor je dochter dus ze snapt wel dat je dochter speciaal voor haar is. Wat me wel zou storen is dat ze de kinderen weer naar jullie huis stuurt tijdens het spelen omdat ze rust wil.
Mijn kinderen zijn supergoede vrienden met onze 2 buurjongens, maar ze zitten op een andere school. Wij hebben als moeders metelkaar afgesproken dat we elkaars kinderen niet uitnodigen op de kinderfeestjes. Onze jongens hebben allemaal echt zo’n clubje om zich heen in de klas en als er dan nog 1 buitenstaander tussenzit is dat niet leuk. Wel komen ze altijd op de verjaardag zelf en mogen dan blijven eten... dus wij hebben eigenlijk ook een alternatief feestje. Ik vind het een prima oplossing.... ik ken meer mensen die dit heel gewoon vinden; 1 feestje voor de klas en 1 feestje voor de straat. Maar ja het gaat er wel om dat je het met elkaar bespreekt denk ik en dat ontbreekt nu een beetje in het verhaal.
Wat een onzin om 2 feestjes te geven. Zeker omdat jouw dochter daar komt met slechts 1 ander kind. Dat is dus niet echt een feestje. Kinderen kunnen prima samen (leren) spelen. En wat zijn nu 2 kinderen meer? Ik zou het aantal uitstapjes beperken. Het komt duidelijk van 1 kant. Jullie dochter mag daar nooit spelen en ik lees al zeker niets over uitstapjes. Kijk eens rond naar andere leuke vriendinnen (met leuke actieve ouders) die jou niet als oppas gebruiken. Dat jouw kind daar gewoon iedere keer wordt weggestuurd kan echt niet. Als dit kind zoveel andere vriendinnen heeft. Waarom hangt ze dan continu bij jullie thuis?