Hoi, Voor de mama's die nog twijfelen over thuis bevallen of in t ziekenhuis en voor iedereen die graag mn verhaal wil lezen, schrijf ik dit. Op 22 februari beviel ik van mijn 2e dochtertje, Kira In vogelvlucht : Ik wilde eigenlijk in t ziekenhuis bevallen, omdat ik dat bij de eerste erg prettig vond. Ik had toen een indicatie prematuur, dus ik moest wel, maar ik vond het ook fijn dat alles bij de hand was (dokters,medicatie etc) Ik had toen een weeënstorm en kreeg een injectie met pethidine. Verder geen knip ofzo, wel 2 hechtingen zonder verdoving maar nu over naar de 22e : Om 2 uur 's nachts bij 37.2 weken braken spontaan mijn vliezen in bed. om 2.45 kwam de VLK kijken. Helder vruchtwater, geen weeën. Die begonnen toen ze wegging. Tot 7 u kon ik ze redelijk opvangen. Ik zat toen op 4 cm. Vanaf 5 cm kreeg ik weer een weeënstorm.......er was geen houden meer aan. Er is me verteld dat ik de natuur dankbaar moet zijn dat ik zulke krachtige spontane weeën krijg...maar daar was ik het op dat moment niet mee eens...AU AU AU ! Ik kon niet meer rechtstaan, zitten of praten. Ik kon alleen maar tellen en ademen zoals ik op yoga had geleerd en kruipen over het bed, van links naar rechts....ik was superonrustig...kneep in mn kussen en sloeg tegen het matras...... Met 5 cm had ik nog gevraagd of we naar het ziekenhuis konden, want ik wilde echt een ruggeprik.....maar nu.......... ik zou niet weten hoe ik 2 trappen af had gemoeten.....ze hadden me echt moeten dragen Om 9.33 mocht ik persen en om 9.44 was mijn dochter er ! Het scheurtje dat ik had wilde de VLK hechten, maar ik vroeg of dat echt MOEST.... Aangezien het niet zo groot was en mooi tegen elkaar lag, hoefde het niet persé......ik heb gezegd dat ze het dan maar niet moest doen...brrrrrr ik wilde echt niet meer ! en toen een heerlijke rust..........okay mijn matras was 1 plens vruchtwater, ondanks 6 matjes....maar we hoefde nergens meer heen en ik kon gewoon blijven liggen....heeeerlijk zeker vanwege mijn BI, want ik mocht absoluut geen traplopen na de bevalling van de fysio. Nu de hamvraag... Wat vond ik het fijnste ? Weet je...ik vond het ene niet beter dan het andere, wel zou ik als ik voor het eerst ging bevallen, altijd kiezen voor het ziekenhuis. Je weet namelijk totaal niet hoe jouw lijf reageert op bevallen en hoe je mentaal omgaat met baringspijn. Een echte keuze kan ik dus niet maken. Wel vind ik het onzinnig dat een vrouw pas naar het ziekenhuis als ze halverwege is (met heftige weeën), dat vind ik wel een beetje middeleeuws. Ik vind dat een vrouw echt vrije keus moet hebben om in het ziekenhuis te bevallen, als ze dat wil (zeker bij de eerste !) en dan gewoon vanaf dat de bevalling is begonnen. Ik vind dat we het Belgische systeem (pijnloos, altijd gyneacoloog erbij) zouden moeten combineren met het Nederlandse (thuis,VLK) Ik ken 2 mama's die speciaal naar België gingen om te bevallen e daar dolblij mee waren. Andersom komt ook voor ! Beval ze ! XFD
Ik twijfelde ook tot het laatste moment. Ik heb met de vk afgesproken dat ik op het laatste moment zou beslissen. Wel had ik al het kraamhotel gereserveerd, voor het geval dat. Toen het eenmaal begon, wist ik al vrij snel, dat ik graag thuis wou blijven. De weeen vond ik in het begin meevallen en toen ze heftiger werden, zag ik het echt niet meer zitten om in de auto te stappen. Tim is thuis geboren, waarbij ik moet zeggen dat de bevalling vrij makkelijk (zover je van makkelijk kan spreken) verliep. Ik vond het heerlijk om thuis te zijn. Thuis ben je toch het meest jezelf, denk ik (ik heb geen vergelijkingsmateriaal natuurlijk). Je ligt heerlijk in je eigen bed bij te komen. Het babytje blijft steeds bij je in de buurt. Het bezoek kan vrij snel komen (ouders en schoonouders). Ik had eigenlijk niet anders gewild. Ben heel tevreden. Het was heeeeeel intiem!
Ik ben in het ziekenhuis bevallen, ik zou eigenlijk in een soort van kraamhotel bevallen (bijna niemand bevalt thuis in Zweden) maar vanwege medische indicatie ben ik in het ziekenhuis beland. Ik vond het heel jammer dat het het ziekenhuis werd, het werd zo steriel en het allerergste vond ik nog dat het zo enorm druk was op de afdeling zodat ik niet meteen terug kon naar een eigen kamer (ik lag al 2 dagen in het ziekenhuis voor de geboorte op een speciale afdeling voor moeders met complicaties waar de vader ook kon overnachten) Ik deelde de kamer met een ander meisje en mijn vriend is die eerste nacht niet bij ons geweest om samen van ons kleintje te genieten (Elian is vroeg in de avond geboren). Hijzelf baalt daar nog steeds van. Hij wilde helemaal niet naar huis maar op dat moment kon hij niet blijven. Maar ik had deze bevalling niet thuis willen doen, dan had het namenlijk wel eens heel fout af kunnen lopen.. Maar ik had in NL ook nooit thuis mogen bevallen denk ik.
Ik wilde zelf bijna de hele zwangerschap thuis gaan bevallen omdat dat mij het meest fijne leek. Maar tijdens de bevalling raakte ik een beetje in paniek en zei tegen mijn man en vk dat ik nu naar het ziekenhuis wilde. Ik wist niet waarom maar dat voelde gewoon zo. Nou achteraf is dat alleen maar goed geweest want na de geboorte van Jasmijn die al 17 uur duurde vervloor ik zo uit het niets heel veel bloed. Achteraf bleek dat bijna 2,5 liter te zijn en ging ik met spoed naar de ok waar mijn plancenta is verwijderd. In de na gesprek met de gyn wed mij dus ook verteld dat het maar goed was dat ik in het ziekenhuis was want anders had ik misschien het ziekenhuis niet gehaald want ik was gewoon aan het dood bloeden. Dus ik zeg altijd tegen iedereen ga naar het ziekenhuis maarja dat komt ook door mijn ervaring. Maar ik ken ook genoeg mensen die thuis zijn bevallen waar het helemaal goed is gegaan dus het gaat om jou gevoel en volg dat ook ookal is dat tijdens de bevalling. Liefs Ivana
Volgens mij wel ja, al heb ik ook anders gehoord, maar doordat je tijdens de weeën verdoofd bent, heb je veel meer energie voor het persen en bovendien kan je beter ontspannen, wat goed is voor de ontsluiting. Mijn beide vriendinnen zagen er na hun bevalling van 18 en 30 uur, inclusief sterrekijkertje en knip, dus kiplekker en fit uit ! Ik zag er na een bevalling van 10 en 8 uur uit alsof ik was overreden door een vrachtwagencombo....... en boovendien had ik echt overal spierpijn door de weeën...... XFD
1e was op medische indicatie in het ziekenhuis, vreselijk! Tig zusters aan je bed die zich gaan voorstellen als je middenin een wee zit :x De bevalling duurde sowieso al lang en deed erg zeer. Al met al was het dus geen fijne bevalling, dan ook nog in een vreemde omgeving, geen privacy. 2e bevalling was heerlijk thuis, eigen slaapkamer, eigen badkamer, heeerlijk! Was een vrij pijnloze vlotte bevalling met een lieve vk. Na de bevalling lekker gedouched en meteen in een schoon bedje gestapt met zoonlief er naast En dochterlief lag gewoon te slapen in de kamer ernaast. Zelfs mijn man die eigenlijk alleen een ziekenhuisbevalling wou, vond dit beter en fijner. Maarja de 1e bevalling was kwa pijn een hel en de 2e niet, dat zal ook ermee te maken hebben gehad.
Ik ben bij Ruben thuis bevallen en bij een tweede ga ik dit ( als er geen complicaties zijn ) zeker weten weer doen! Vond het erg fijn!
Ik vond het super om thuis te bevallen. Lekker met zijn 2 tjes zijn tijdens de weeen en door je hele huis kunnen bivakeren. Lijkt me vreselijk om op 1 kamertje/bed te moeten blijven. Ik heb mijn bed tijdens de weeen niet gezien. Ik hoop dat als ik ooit een 2e kindje mag krijgen ik weer thuis kan bevallen. Vond het ontzettend bijzonder dat ze in ons bed is geboren.
sinds afgelopen week ben ik ook aan het twijfelen geraakt, ik heb altijd gezegd het ziekenhuis maar ik heb nu zoiets van misschien is het thuis veel prettiger omdat je toch in je eigen vertrouwde omgeving bent, en ik ben al zo zenuwachtig...
Zou ook liever thuis bevallen, maar helaas moet je hier in Zeeuws Vlaanderen in het ziekenhuis bevallen. Echt triest, want ik woon 4 minuten bij het ZH vandaan. Wat ik ook echt een nadeel vind, is dat de mogelijkheden dat je man of vriend kan blijven slapen er (nog) niet zijn en dat je, als je te vroeg / met te weinig ontsluiting bij het ziekenhuis komt, je weer terug naar huis wordt gestuurd. Jeetje, zij willen toch dat je daar bevalt? Zou ook veel liever mijn eigen bed, douche, wc en andere zooi om me heen hebben maar helaas....
Even oko een snel antwoordje: ik twijfelde erg bij mijn eerste...uiteindelijk toch het voornemen om thuis te bevallen. Na anderhalf uur persweeën moest ik alsnog naar het ziekenhuis, en dat was zo'n ritje dat je ook wel eens in de film ziet..(dat je bang bent dat de baby eruit komt als je over en verkeershobbel rijdt...) Ik ben nu weer zwanger en ga graag nr het ziekenhuis nu, om te vorokomen dat ik weer zo'n rit mee moet maken. Ook vind ik persoonlijk de meerwaarde van thuis bevallen minimaal. Ik weet dat het voor iedereen anders is, maar dit gold voor mij. ook vind ik het een vrij krappe bedoening op onze slaapkamer, met manlief, verlsokundige en kraamhulp. Man zat heel onhandig op zn knieen op ons 2persbed mijn benen vast te houden tijdens de persweeën... Dus voor mij is het wel duidelijk! Heb ook de zorg in het zh als erg positief ervaren! Iedereen succes bij de beslissing!
hey ik beval liever in belgie dan in nederland. de reden: hier ga je elke maand naar de gynaecoloog voor een echo. word je (normaal gezien) standaart getest op ziektes zoals hiv en rond de 35 weken op streptokokken. op het einde van de zwangerschap ga je zelfs om de twee weken naar de gynaecoloog. ook heb je hier de mogelijk om in het ziekenhuis te bevallen. poliklinisch en thuis. vermits alles goed gaat tenminste. kort gezegt, ik kan zeggen dat ik mij hier veilig zwanger voelde
Eerste keer in het ziekenhuis. Vond ik een erg prettige gedachte maar ook omdat ik moest. 2e keer thuis.. Had ook wel wat, gewoon na de bevalling lekker in je eigen bed. Heel knus.. Als ik moet kiezen, zou ik niet weten wat beter is, behalve dat je met die heftige weeen nog in de auto moet, vond ik minder
Ik heb een thuis bevalling gehad wat ik ontzettend fijn vondt! Tijdens de weeén opvangen heb ik ook geen bed gezien ,en liep ik eindelijk op en neer van kamer naar kamer ,zo dat ik toch een beetje me ei kon kwijt raken...lijkt daarom me persoonlijk niks in een ziekenhuis als je dan op een kamer moet blijven of in bed ,en daar de weeén op moet vangen! Maar als je moet naar het ziekenhuis dat er complicatie´s zijn ja dan zit er niks anders op! Maar voor mij liever thuis!