Wij hadden afgelopen winter een vlooienplaag, gelukkig komt de hond niet boven, maar uhhh zelfs als ik boven kwam zat er weleens een (of zelfs meer juks....)vlooi op mn voeten/benen..... op een of andere manier was wel ik alleen het slachtoffer, verder niemand in huis en ik zat helemaal onder de beten.... Wij hebben de hond elke 3 weken een pipet gegeven, veel gestofzuigd/gewassen en uiteindelijk is het weggegaan gelukkig, maar ik ga echt nooir meer vergeten die vlooienpipetjes te geven..... Wat ook heel goed hielp, wij zette als het donker was een lage bak water (in ons geval een pan) met daarin heel veel dreft op de grond met in het midden een waxinelichtje. De vlooien komen op het licht en de warmte af, spingen in het water met zeepsop en kunnen er niet meer uit. Echt zo smerig om in de ochtend te zien hoeveel dooie vlooien er in die pan dreven......maar het hielp zeker elke vlo die dood is, is er weer 1 immers.....
Hier ook gehad, vreselijk.. Tot we voor controle bij de dierenarts kwamen en die zei dat vlooien resistent waren voor de meeste spullen in de winkels. 1 pipetje bij de dierenarts gehad en het was over. Dus misschien ook even overleggen?
De truc met water, waxinelichtje en zeepsop werkt inderdaad dat was onze ervaring ook. T merk vlooien die wij in onze oude wijk hadden was helaas ook resistent tegen de spullen van de dierenarts. Wij hebben dus met enige argwaan die seresto bandjes gehaald, willen nooit meer anders. Fantastisch! Dochter heeft wel moeten leren niet aan de ketting van poes te komen. Dr handen wassen deed ze al. Geen kat met tranende ogen van die pipetjes (de oudste kreeg echt last van zn ogen), geen teken meer te bekennen ook! Daarvoor zaten we zo nu en dan weer een teek te verwijderen als we er zelf fatsoenlijk bij kwamen (moeilijke plekken als op een oor besteedde ik uit aan de dierenarts assistent)