1 genetisch eigen kindje, en 1 donor kindje?

Discussie in 'Donorschap' gestart door Clueless01, 30 sep 2020.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Clueless01

    Clueless01 Fanatiek lid

    28 jun 2016
    2.362
    1.779
    113
    Wij komen mogelijk binnenkort voor de keuze te staan te stoppen met behandelen of door te gaan met donor materiaal. In het verleden hebben we het geluk enorm aan onze zijde gehad waardoor we een dochter hebben mogen krijgen, helaas wordt er nu keer op keer geen zaad aangetroffen en is ook het TESE materiaal op en onbruikbaar. Een nieuwe TESE zal weinig zin hebben. We hebben nog voldoende eicellen in de vriezer. De komende tijd zullen we nog een aantal keer zaadonderzoek laten doen om te kijken of het verbeterd. Maar de kans is groot dat dit niet gebeurd.

    Mijn hoofd draait overuren, ik ben daarom heel benieuwd of er mensen zijn die naast een kindje genetisch van beide ouders, ook een kindje hebben doormidden van eicel of zaad donatie, of mensen die dit hebben overwogen?
     
  2. aicirtap

    aicirtap VIP lid

    25 mei 2014
    9.109
    3.377
    113
    Vrouw
    @Panter jij hebt toch ook een kindje van een donor? En niet genetisch van jezelf?
     
  3. Panter

    Panter VIP lid

    14 mrt 2011
    13.710
    4.559
    113
    Ik heb een kindje van een zaad donor. Maar wel van m'n eigen eicellen. En ons zoontje is ook ons enigst kind, we proberen voor een 2de, maar wel van dezelfde donor.
     
  4. Panter

    Panter VIP lid

    14 mrt 2011
    13.710
    4.559
    113
    To,
    Jouw situatie is anders dan de onze. Wij hebben geen genetisch eigen kind. Ik weet niet wat we in jullie situatie hadden gedaan, denk goed na en volg jullie hart.
     
  5. LLxx32

    LLxx32 Actief lid

    5 apr 2018
    427
    215
    43
    Vrouw
    Als lesbisch stel heb ik ons eerste kindje gedragen. Het tweede kindje wordt gedragen door mijn vrouw. (Nu zwanger). Genetisch gezien heb ik dus geen link met het tweede kindje. Maar het voelt wel voor 100% als mijn kind.

    Wel benieuwd of het anders zal voelen straks. Maar ik denk het eigenlijk niet. Mijn vrouw voelt zich ook 100% moeder voor ons eerste kind. Ook al heeft zij daar genetisch gezien geen link mee.

    De donor is overigens bij beide kinderen gelijk.
     
    Zonnestralen en Striae vinden dit leuk.
  6. Loolaa4

    Loolaa4 Actief lid

    4 aug 2016
    216
    21
    18
    Ik heb als meelezer wel eens wat gelezen van @maartje84. Maar elke situatie en elk kind is natuurlijk weer anders.
     
    maartje84 vindt dit leuk.
  7. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Klopt!! Ik heb drie bloedeigen kinderen, waarvan de oudste uit eigen ei en de twee jongsten uit donor eitjes :D:D:D

    @Clueless01, wat zou je willen weten?
     
  8. Clueless01

    Clueless01 Fanatiek lid

    28 jun 2016
    2.362
    1.779
    113
    Oh wat fijn! Ik ben gewoon heel benieuwd hoe jullie die keuze hebben gemaakt om dan voor donor te gaan, en het niet gehouden hebben bij 1 kindje. Niet veroordelend Bedoeld totaal niet zelfs! Wij stoeien erg met die overweging.
    En hoe voelt het nu voor jou? Voelt het anders?
     
  9. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Hoe we tot die keuze zijn gekomen is eigenlijk heel simpel, al voelde het eerst totaal niet simpel. Wij hebben onze oudste gekregen na jarenlang medische behandelingen. Uiteindelijk lukte het dus (terwijl de hoop eigenlijk al weg was) en was de hoop voor een broertje of zusje voor oudste heel groot. Ik wilde zelf ook heel graag opnieuw moeder worden en mijn man opnieuw vader maar het verlangen was juist ook extra groot omdat we het onze oudste gunde om in een gezin met meerdere kinderen op te groeien. Maar geen enkele behandeling sloeg meer aan en mijn eicellen bleken dus totaal niet meer bruikbaar. Langzaam aan groeide bij mij het idee voor ECD. Een vriendin overwoog het maar besloot toen daarna toch om het niet te doen omdat ze toch nog misschien een vierde wilde. Ik dacht dat daarmee mijn kansen waren verkeken.
    Maar goed, mijn man stond eerst niet echt open voor ECD. We besloten voor pleegzorg te gaan. We hebben de cursus toen met goed gevolg afgerond. Maar toen begon ik gedachtes te krijgen als: als mijn man denkt zoveel van een pleegje te kunnen houden, hoezo zou hij niet genoeg van een kindje kunnen houden die uit zijn zaad en donoreicellen in mijn buik is ontstaan??? Mijn man ging uiteindelijk overstag:D:D:D
    En dat is maar goed ook want we zijn nu de trotste ouders van drie kinderen want we hebben een lieve donor gevonden met hele goede eicellen. Alle drie de kinderen zijn helemaal van mij. En dat voelt ook echt zo. Mijn oudste is niet extra van mij omdat ze uit mijn ei komt. Ze zijn alle drie van MIJ MIJ MIJ MIJ! :roflmao::roflmao::roflmao:
    De donor heeft bouwstenen gegeven waarmee we samen met mijn man zijn zaad het lab aan het werk konden zetten ;)
    Ik heb ze negen maanden in buik gehad, ik heb ze borstvoeding gegeven en ik ben degene die dag en nacht voor hem klaar staan. Ik ben de mama net zoals ik de mama van onze oudste ben. Kindjes weten dat een lieve mevrouw eitjes heeft gegeven omdat ‘mama haar eitjes op waren’.
     
  10. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Het is trouwens een heel proces geweest om tot ecd te komen. Kort na de geboorte van oudste was de hoop voor nog een kindje uit eigen ei heel groot. Terwijl kort voor zwangerschap oudste we wel eens gedacht hadden aan ECD. Maar tien jaar terug zou ik mensen echt voor gek hebben verklaard als ze zouden zeggen dat ik twee ECD kindjes zou krijgen. Elke keer verzet je namelijk een stukje grens.
    En daar ben ik blij mee, dat ik die grens elke keer een stukje heb verzet: want mijn twee kleintjes zou ik voor geen goud kwijt willen. Mijn prachtige kindjes <3
     
    tupp, Zonnestralen, Zara75 en 2 anderen vinden dit leuk.
  11. Gootje1988

    Gootje1988 Fanatiek lid

    5 apr 2017
    4.844
    2.838
    113
    Zelf geen ervaring mee als in de ouders zijnde maar mijn biologische vader is/was onvruchtbaar. Daarom waren mijn ouders naar de spermabank gegaan en is mijn zus van gekomen. Omdat ze het daarbij wouden laten en mijn vader toch onvruchtbaar is/was hebben ze het altijd gedaan zonder anti conceptie en toen was ik ineens daar :o:
    Eigenlijk niet zoals jullie verhaal maar als kind zijnde voelt mij ( officieel halfzus ) 100% als mijn eigen zus en ziet mijn vader haar ook 100% als zijn dochter.

    Of je hier iets aan hebt... Geen idee? Ik wens je veel succes met je keuze!
     
    tupp vindt dit leuk.
  12. Clueless01

    Clueless01 Fanatiek lid

    28 jun 2016
    2.362
    1.779
    113
    Bedankt voor je mooie reactie! fijn om te horen dat het voor jou helemaal eigen voelt, en dat je ook geen verschil voelt tussen de kindjes, dat is nog steeds een soort angst van me,
     
  13. Clueless01

    Clueless01 Fanatiek lid

    28 jun 2016
    2.362
    1.779
    113
    Oh wauw hoe bijzonder! Hoe voelt het voor jou zus?
     
  14. Gootje1988

    Gootje1988 Fanatiek lid

    5 apr 2017
    4.844
    2.838
    113
    Eigenlijk had ik niet kunnen bestaan nee. :o: omdat het voor ons als " normaal " is voelt het niet bijzonder. We hebben het pas rond onze 11e te horen gekregen.
    Mijn zus heeft geen behoefte om te weten wie haar biologische vader is en ziet haar vader als haar vader.
     
  15. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Mooi verhaal! Maar officieel (wettelijk) is ze je volle zus, biologisch gezien je volle zus en sociaal ook je volle zus aangezien je door dezelfde ouders in hetzelfde gezin bent grootgebracht. Ik begrijp uit je verhaal goed dat het helemaal 100% voelt.

    Hoeveel jaar zit er eigenlijk tussen jou en je zus? Je schrijft nl dat jullie vanaf jullie elfde (was jij elf? Of je zus? Hoe oud waren jullie??) het weten. Wij hebben van de kliniek die ons geholpen heeft het advies gekregen het zo laagdrempelig mogelijk vanaf kleins af aan met ze te delen zodat het voor hen zo normaal als wat is. In de zwangerschap vertelde ik daarom de kinderen al over de geweldig lieve mevrouw die papa en mama heeft geholpen. Maar toen ze er eenmaal waren vond ik het wel lastiger om te vertellen, ondanks dat ze er toen toch geen snars van begrepen :roflmao::roflmao:
    Ik ben alleen er over blijven praten. Ik heb heb en oudste keer op keer voorgelezen uit het boek van Trip en Tux (twee toekans die graag papa en mama willen worden maar haar eitjes doen het niet). En toen vroeg oudste een keer aan mij: “waarom hebben X en X geen kinderen?” Ik besloot tegen de toen 6 jarige eerlijk antwoord te geven: “X en X hadden graag papa en mama willen worden maar dat is hen helaas niet gelukt.”
    Maar waarom dan niet mama?
    “Sommige mensen zijn heel goed in zwanger worden, andere mensen minder goed.”
    “Oh maar mama waarom is X er niet goed in dan?”
    “Ehhhhh omdat X haar eitjes het niet goed doen.”
    En toen zei die kleine boef:
    “Oh maar mama dan kan ze toch gewoon aan een andere mama om een eitje vragen?”

    Haha geweldig! Hoezo goed genormaliseerd :roflmao::D:roflmao::D:roflmao::D:roflmao:
    Voor mijn kinderen is het dus echt de normaalste zaak van de wereld. Mijn oudste kent de term halfbroer of halfzus wel maar heeft nog nooit zo over haar brusjes gesproken (of überhaupt gedacht, door zo ver ik weet.) Half-broer of half-zus wekt het idee op dat er nog een andere ouder is. Dat is bij ons niet het geval. Er is een donor.

    In Spanje denken artsen en wetenschappers er trouwens anders overD zij zeggen dat je vooral je kind niet moet inlichten. Hier in Nederland adviseren ze om er zo vroeg mogelijk over te gaan praten. Dan is het niet goed, maar gewoon zoals het is.
     
    tupp vindt dit leuk.
  16. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    #16 maartje84, 9 okt 2020
    Laatst bewerkt: 9 okt 2020
    Graag gedaan. De twee ECD kindjes voelen dus echt helemaal eigen. Ik vergelijk het ook met een verhaal van een ouder van een geadopteerd kindje. Zij vertelde dat toen zij eens een spelletje deed alsof haar kind een vliegtuig was het kindje enorm in haar gezicht begon te kwijlen. Ze zei dat als het kind van een ander dat doet dat ze dat echt mega goor vond. Van haar eigen kinderen kan ze dat goed hebben. En dan heeft dat geadoreerde eigen kind niet het dna van haar man én is ze daar niet zwanger van geweest en heeft ze niet zelf borstgevoed ;)

    Ik heb de hele tijd geen twijfels gehad over hoe het zou gaan voelen. Alleen aan het einde vd zwangerschap een beetje door alle slechte vragen van mensen die kant op. Maar vanaf moment 1 zijn ze echt net zo eigen als oudste!
     
  17. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    hier moest natuurlijk HALF staan ;)
     
    Gootje1988 vindt dit leuk.
  18. Gootje1988

    Gootje1988 Fanatiek lid

    5 apr 2017
    4.844
    2.838
    113
    Precies.

    We schelen 1 jaar en 5 maanden. Mijn moeder was dus snel weer zwanger ;)
    Ik was 11. Het was een hele ongelukkige en rare timing want onze ouders lagen net in scheiding dus ik weet niet waarom het toen vertelt is.... Misschien wanhoop ofzo? Het kwam eerst heel onverwacht en moest er toen echt even van huilen maar daarna dacht ik van uhm... Het is en blijft mijn zus dus boeien eigenlijk. Nu zijn we nog steeds close ook al zijn we totaal anders. Mijn zus is en blijft alles voor mij.

    Wel goed dat je het zo jong al verteld hebt. Denk ook echt zoals dat bij ons gedaan was niet heel slim was mja...
     

Deel Deze Pagina