Mijn zoon heeft een LVB, IQ van 58 en sociaal emotioneel functioneert hij op het niveau van een 1,5/2 jarige. Hij is inmiddels 8,5 jaar, nog niet zindelijk, etc etc. Nee, kan me niet voorstellen dat hij als hij 30 is bijvoorbeeld een vriendin zou krijgen met een 'normaal' IQ. Ik denk dat je vooral moet kijken of je alles wel wilt... Het leven met iemand met een beperking brengt natuurlijk wel heel veel zorgen en andere regeldingen met zich mee. Mensen die zich met zijn huishouden en geld bemoeien, zijn ouders die gewend zijn nog gedeeltelijk voor hem te zorgen, hulp die thuis komt... Je moet je afvragen of je dat wil... En in hoeverre is hij LVB? LVB en LVB is nog een heel verschil. Je hebt er waar je amper wat aan merkt, die gewoon zelfstandig wonen, alles zelf doen en puur wat onhandiger of 'jonger ' zijn in bepaalde dingen. Maar je hebt er ook, zoals mijn zoon, die nooit zelfstandig zal kunnen wonen en nooit normaal werk zal kunnen hebben.
Mijn zoon heeft vergelijkbare problematiek, maar dat noem je toch geen licht verstandelijke beperking? Dat is eerder een matige of ernstige verstandelijke beperking? Edit// ik zie dat men vanaf een IQ van 50 indd de term LVB gebruikt. We hebben het wel eens over onze kinderen gehad, ik dacht dat het vrij vergelijkbaar was, ook omdat zo'n zoon zo'n lage GAF-score had.
Bijzonder idd.. bij lvb' er denk ik aan een IQ van 70-80. Vaak met wat hulp prima in staat om zelfstandig te wonen. Ik heb verder geen tips ofzo. Maar wil even zeggen dat ik je een prachtmens vindt, dat je echt kijkt naar de persoon en hij dus ook Overigens is de zoon van m'n vriendin een lvb' er, maar die zou je gewoon een beetje simpel noemen. Prachtvent, baan, leuke babbel, die gun je een vriendin
Oh echt? Dan heeft het gros van de wereld heel wat hulp nodig https://www.dutchmultimedia.nl/gemiddeld-iq-per-land-de-top-187-en-wij-zijn-best-wel-slim/
@crystals wat leuk dat je iemand hebt ontmoet waar het goed mee klikt. Ik zou zelf wel een beetje kijken of hij mee kan komen in jouw behoeften en niet enkel lief en vrolijk is. Het laatste dat je wil is dat er irritaties ontstaan over de mate waarin je dingen begrijpt of benaderd.
Ik begeleid ook mensen met LVB, Ik heb ook cliënten met een relatie met normaal begaafden en er zijn ook mensen die ik ken zonder LVB die gecompliceerder zijn dan sommigen van mijn cliënten. Ik merk zelf weinig achteruitgang bij mijn cliënten. Er zit heel veel verschil tussen de cliënten en vaak merk je meer problematiek bij cliënten die geen of zeer slecht contact hebben met hun ouders. Ligt ook aan of ze een harmonisch IQ profiel hebben (of ze qua handelen net zo sterk zijn als verbaal en of ze zaken echt begrijpen) Bij de meeste cliënten is het “logisch nadenken” lastiger en hebben ze daar hulp bij nodig. je moet jezelf af vragen of je met deze persoon een gelijkwaardige relatie kan opbouwen. Hij zal op sommige vlakken op jou moeten leunen, is er een mogelijkheid dat jij op sommige vlakken uiteindelijk ook op hem zou kunnen leunen? Anders zal jij altijd degene zijn die de relatie moet dragen en het is het aan jou om te beslissen of je dat zou willen.
Ik heb geen LVB heb zelfs een hoog iq maar ik heb autisme en er zijn ook een heleboel dingen die ik echt niet kan,net zoals iemand met LVB. Ik kan niet met geld omgaan,ik weet niet goed wat ik met post aan moet maar ik kan wel heel goed schilderen en andere kunst. Ik heb iemand die mij helpt met de administratie zoals toeslagen,huursubsidie etc en als ik weer es verkeerd ga door autisme. @crystals misschien gaat het juist heel goed in een relatie? Ik heb altijd op mijn man moeten leunen en op een gegeven moment was hij het zat.
Ik zie het inderdaad. Hoewel ik dat een nare term vind. Ik geloof toch dat iemand met een IQ van 50 niet in staat zal zijn zelfstandig t wonen. Maar dat kan vertekend beeld zijn..
Maar dan is echt het grootste deel van de mensheid zwakbegaafd. Of geldt deze berekening alleen in europa?
Hier zou ik ook bang voor zijn, als je een kinderwens hebt.. Verder is het inderdaad wat je belangrijk vindt in een relatie. Ik zou het niet kunnen omdat ik iemand nodig heb die mij uitdaagt en in discussies op hetzelfde niveau een weerwoord heeft. En omdat ik het niet zou zien zitten om altijd alleen voor de administratie etc. te staan. En wat dacht je van schoolkeuze voor de kinderen, helpen bij huiswerk als ze ouder worden etc.
Hier hetzelfde als relatie leuk en mooi is prima, maar als ik hierboven lees dat kinderen van iemand met een lvb toch minder stabiel zijn of hun ouder voorbij groeien en wat hier ook staan, toch geen gelijkwaardige relatie hebt zou ik dat lastig vinden.
Lastige idd. Mijn schoovader is autistisch en heeft een laag iq. Meen rond de 80. Mijn man daarentegen is dus heel erg slim en dat is dus ook echt niet goed gegaan tijdens de opvoeding.
Me ex de vader van me zoon had ook lvb. Ik ben ooit wel op hem gevallen maar vooral tijdens de zwangerschap van me zoontje en toen me zoontje was geboren merkte ik al snel dat hij niet "volledig" vader kon zijn. Hij kon zich niet goed inleven wat ons zoontje nodig had daarin tegen had hij op en af periodes dat ie heel erg aanwezig was voor onze zoon en dan vooral heel leuk kon spelen met hem maar meer kon ik gewoon niet van hem verwachten. Maar de ene lvber is niet de andere.. Ik zou het een kans geven vooral omdat je hier open ook over hem praat zegt al veel dat hij dus wel iets bij je doet!
Mijn buren hebben beide een lvb, doen ook beschermd werk. Hebben een dochter met normale iq, die moeiteloos mbo doet. Valt niet mee, ze reageren vanuit emotie en niet vanuit ratio en t zijn moeilijke mensen die snel ruzie zoeken met oa buren. Helaas was dochter al met 9 jaar cogntief verder dan haar ouders. Ze heeft veel moeten oplossen. Kwamen en komen ook nooit vriendinnen thuis. Ze woont nog thuis, haar ouders doen écht wel hun best maar pfoe... ik heb t met haar te doen. Je moet goed voor je rol waken. Dat je geen hulpverlener wordt. Die fout heb ik zelf gemaakt, jarenlang wou ik man (leerproblemen en ass en ik heb juist hoog iq zonder problemen) helpen in hulpverlenerrol. Ik ben nu zijn vrouw en dat bevalt beter. Ik vergelijk het wel eens met een kind dat moe is tijdens het fietsen: ik duw even, maar ik ga niet op de fiets zitten en de trappers overnemen.
Nee hoor, 68% zit rond het gemiddelde (tussen 85 en 115), en dan boven de 115 en onder de 85 zit de overige 32%. Ook buiten Europa is de verdeling ongeveer zo. Zo’n 13% is ‘zwakbegaafd’ - en qua functioneren zitten daar heel grote verschillen. Mijn nicht en neef zijn allebei zwakbegaafd, hun vader ook - nicht woont zelfstandig met hulp voor financiele zaken, neef woont op een woongroep begeleid (hulp met dagelijkse dingen, maar kan ook veel zelf qua werk en eigen verzorging) en mijn oom woont al vanaf zijn 20ste zelfstandig, heeft al 30+ jaar dezelfde prima baan (in de bouw, het is echt een vakman) en met wat hulp van familie lukt het qua financiën regelen etc ook goed. Bij een lvb lijkt me ook dat er vrij grote verschillen zijn.
Dat is ook wat ik bedoel.. LVB is zooo breed. Mijn zoon is de onderkant van de ladder, maar er zijn er ook die veel en veel beter zijn in alles en qua sociaal emotioneel etc. Mijn zoon zou ik niet in een gewone relatie zien, terwijl andere LVB mensen dat prima aankunnen. Daarom; in welke mate LVB? Welke zorg? Werkt hij gewoon? Etc etc...
maar als ik deze lijst bekijk zijn er echt heel veel landen gemiddeld al zwak begaafd. https://www.dutchmultimedia.nl/gemiddeld-iq-per-land-de-top-187-en-wij-zijn-best-wel-slim/
Ik heb een cliënt met een IQ van 56 die zelfstandig woont, huis keurig netjes, zelf belt met instanties, werkt in de kantine van een normaal bedrijf, geld zaken zelf regelt, mbo 2 heeft gehaald, normaal begaafde partner heeft. In eerste instantie merk je weinig. Alleen sociaal emotioneel gezien..... is het andere koek en qua oplossingsgerichtheid is het ook erg lastig. De buitenwereld ziet niet zo snel dat ze een laag IQ heeft. Waardoor er vaak sprake is van overvragen door “niet professionals”
Even een reactie uit een heel specifiek werkveld. Dat is iets waar wij op het werk ook veel aandacht voor hebben, want je vergist je snel. LVB zie je namelijk niet, merk je soms niet eens. Stichting MEE heeft een ervaringscircuit en deskundigheidsbevordering gegeven in de gevangenis. Want meer dan de helft van de gedetineerden is LVB, dus een flinke groep mensen. Men kan zich heel bekwaam presenteren, maar zegt 'ja' terwijl ze niet altijd weten waarop ze dat zeggen. Ook het stuk oorzaak-gevolg en langetermijndenken kan wat minder ontwikkeld zijn (mede een reden waarom zij oververtegenwoordigd zijn in detentie), daar hebben we extra aandacht voor. Ik denk dat het ook heel erg goed kan gaan met LVB'ers in de maatschappij, maar dat het uitmaakt hoe de omgeving is. Bij gedetineerden LVB'ers merken we dat ze makkelijk beïnvloedbaar zijn. We hebben geleerd te checken: Voelt de persoon zich begrepen? Is de persoon comfortabel genoeg om aan te geven als hij iets niet snapt? Durft hij om verduidelijking te vragen?