Vanmiddag na 3 dagen van krampen en uiteindelijk bloedverlies wat door ging zetten, ben ik vanmiddag het vruchtje verloren. Na een dag vol krampen en overleg met de verloskundige om toch pillen te gaan vragen bij de gyn, omdat het ook vandaag niet door leek te zetten, kwam het vanmiddag toch vanzelf nog. Mijn lijf voelt nog beroerder als na een bevalling, herkennen jullie dit? Voel mijn benen en mijn bekken. Ook heb ik nu nog steeds krampen en verlies ik grote stolsels nu 4 uur later. Herkent iemand dit? Als het zo blijft bel ik de verloskundige zo en zo,maar misschien is dit wel normaal.
Ik herken het niet. Voelde me lichamelijk best snel ok, maar emotioneel vooral niet. Ik zou zeker even contact opnemen met de verloskundige.
Toen ik het vruchtje was verloren, stopte bij mij de krampen en bloedverlies vrijwel direct. Het klinkt dus helaas of je baarmoeder nog niet leeg is.
Heb contact gehad met de verloskundige. Tot 5 uur vannacht las gehad van stolsels en krampen. Tot een half uur terug krampen gehad,maar verloskundige gaf al aan dat het nog niet helemaal schoon was dan en dat er waarschijnlijk ook nog stolsels zouden komen en inderdaad. Net weer even flink bloedverlies en stolsels en nu lijkt het rustig geworden. Ik moest wel echt mijn rust pakken het weekend. Heb zoals het klinkt en hoe ik me ook voel,flink bloed verloren. Lichaam voelt ook nog steeds brak. Maandag belt de verloskundige weer even hoe het dan is. Moet zeggen dat de nazorg super is bij deze praktijk.
Herken ik niet ... heb twee keer meegemaakr, na bevalling (normale ziekenhuis bevallig met ruggenprik en pillen erin) met 15wk rond eind middag Was ik thuis in avond al. Was nog wat suf maar dag erna alsof niets gebeurde dus nergens last van. Zal per persoon afhankelijk zijn..
Ik had op de dag zelf veel krampen en stolsels. Verloor het vruchtzakje compleet en toen nam het geleidelijk af. De volgende dag was ik alweer op de been. Ik vond het emotioneel wel zwaar.
Ik herken het ook niet, maar mijn mk was nog vroeg. Misschien daarom lichamelijk minder heftig. klinkt als een hel wat je hebt moeten doormaken. Hoe gaat het nu? Heb je het gevoel dat alles weg is? En hoe voel je je?
Hier had ik zeker toen die tijd van vrij dag van mk en TM WO zeker soort van naweeën gehad. Toen kwam er nog een mega stolsel uit. Fijn dat je nazorg hebt en ondersteuning. Dat heb ik toen wel gemist, word vanuit het zh met pillen naar huis gestuurd en dacht wat nummers die amper bereikbaar waren of niet de juiste nummers. Vond die mk best heftig denk dat ik eerder nog een keer beval van een baby van ruim 4200gr. Komt misschien ook omdat ik geen idee wat normaal is bij een mk. Geestelijk was het de hel voor mij, gelukkig kwam dat ook weer goed, maar als je mij dat toen had gezegd...
Ik herken dit zo. Ik doe nog liever de bevalling van onze jongste over dan deze mk. Vandaag controle gehad bij de vk omdat ik nog steeds te veel bloedverlies. Gisteren en eergisteren kwam en er ook nog hele stukken weefsel mee. Maar mijn baarmoeder lijkt schoon dus waar het bloedverlies nu nog vandaan komt weet de vk niet echt. Volgende week moet het toch echt een stuk minder zijn en anders word het of pillen of een curretage om.zeker te weten dat alles schoon is. Vanwege mijn hb die nu goed is durft ze het nog een weekje aan te kijken,maar wel met dringend advies te bellen als het bloedverlies nog heviger word of als ik koorts krijg. Heb ook nog steeds een hele gevoelige buik. Verder knap ik lichamelijk wel op, alleen merk ik dat ik nu emotioneel alles begin te verwerken. Ik slaap bijna niet 's nachts, eet slecht, heb gewoon geen trek en krijg geen hap door mijn keel. Voordeel is wel dat ik nu 6 kilo kwijt ben,moest toch afvallen want ben veel te zwaar dus is het toch ergens goed voor
Hou het in de gaten. En neem je tijd een mk is niet niks. Heb je wel wat hulp zie dat je nog meer kindjes hebt. Bij mij is het al een poos terug weet niet meer hoelang ik bloedverlies had in ieder geval minder na die wo. moet wel zeggen achteraf heeft het mij wel een gevoel gegeven dat het sws een begin van iets was maar ook dat er nog iets is om mij heen. Totdat ik zwanger was bij mijn 2e heb ik er regelmatig van gedroomd en was ik in m'n bed opzoek naar een 2e kind. Niet iedereen zal erin geloven maar is wat ikzelf ervaar. Sterkte!
Mijn moeder heeft afgelopen maandag onze jongste een dagje meegenomen.. Voor de rest ben ik alleen overdag en vanwege corona steeds kindjes thuis. Merk wel dat ik er anders mee omga als de eerste keer. Maar vind het zo moeilijk dat er nu geen kindje meer komt. Ik begrijp mijn man heel goed, we hebben een prachtig gezin, maar het gevoel is weer losgemaakt. Ik weet dat ik het de tijd moet geven, maar het maakt het verwerken niet makkelijker. Maar ik kom er wel.
Lief van je moeder dat scheelt wel even wat. Snap ik dat het dat gevoel losmaakt. Neem je tijd en waarschijnlijk in je hart is er plaatst voor nog meer kindjes maar verstand zegt ook vaak iets ☺️