Hallo dames. Even met de handen in het haar hier.. wat gaat er mis. Ga gewoon aan mezelf twijfelen als moeder.. .we hebben een zoon van bijna 3.5 jaar. De laatste weken. Naja. Maanden is hij zooooo ongelofelijk druk. Zijn oren laat hij in zijn bed liggen volgens mij. Wil de laatste dagen niet of nauwelijks eten. Maar wel heel dagen klagen over honger. We proberen het naar iets positief te draaien ipv hem alleen maar op zijn donder te geven, maar dat is momenteel knap lastig kan ik jullie vertellen. Nu is het vandaag de hele dag eigenlijk hartstikke goed gegaan. Tot het avond eten. Hij begint al te mauwen dat hij het niet lust, voor het op tafel staat. Najam prima. Dan eet je niet, maat je blijft wel aan tafel zitten tot wij klaar zijn. Nou.... dat was dus een half uur lang alleen maar janken en krijsen. Hij zegt dat hij moe is en naar bed wil. Prima jongen. Doen we pyjama aan en ga je lekker naar bed.. eenmaal boven. Draaaaamaaaa. Want ja.. tuurlijk wil hij niet naar bed om half 6... Ik weet het gewoon niet meer. Wat doe ik fout.. Help
Misschien een stuk autonomie willen. Laat hem zelf opscheppen wat hij zou willen eten en dat moet hij dan opeten. Kan ook zijn dat hij te moe is, hoe laat eten jullie, misschien alvast wat stukjes komkommer of tomaatjes, heeft hij alvast het groente gehad. Als hij niks eet krijgt hij dan nog wel yoghurt of kwark of eet hij echt niks meer? Hoe laat gaat hij naar bed? Wij gingen na het afwassen in een boek voorlezen, vond hij heerlijk en hij was te moe voor wat anders.
Je doet niks fout, hier gaat het precies hetzelfde met onze dochter van 4. Grenzen aangeven, ze moet 4 happen eten, doet ze dat niet krijgt ze geen toetje / koekje bij de thee.
We eten tussen 5 en half 6. Vandaag was het kwart voor 5. We eten niet altijd en toetje na het eten. Ene keer wel, andere keer niet. Dus dat is niet echt vaste prik bij ons. Maar Dan denk ik: je normale eten niet eten, en dan wel een toetje.. dat heeft hij dan zo in de gaten natuurlijk.. T is nu sinds een maand of 3 dat hij niet meer slaapt smiddags. Dat wil hik ook echt niet. Soms bij dr gastouder nog wel. Maar thuis krijst hij dan de hele boel bij elkaar, waardoor zijn broertje van 1 ook wakker wordt. Hij zegt de hele dag honger te hebben, maar wel alleen lekkere dingen. Ja dat kan natuurlijk niet..
Je doet niets fout , je peuter is een kleuter aan het worden Dat betekent vaak dat ze meer vrijheid willen en meer zeggenschap. Ze zoeken opnieuw naar de grenzen en zetten vraagtekens bij sommige huidige regels. Het niet willen eten is een heel bekend probleem bij peuters en kleuters. Het is soms een stukje controle, soms is het ontwikkeling en willen ze niets nieuws, kan van alles zijn. Maar het zijn vaak fases, en gaan (gelukkig) voorbij. Misschien kun je op sommige gebieden meer loslaten en samenwerken, en op andere gebieden strakkere regels stellen (met uitleg waarom).
Dat ging vanavond ook niet werken. Zo probeer ik het meestal ook. Vaak eet hik zijn vlees wel. Groente moet hij dan 3 happen en aardappelen, ja dat vind ik niet zo belangrijk. Maar t is 9 van de 10x ellende. Maar vanavond spande echt de kroon. Mijn man heeft hem nog naar beneden gehaald voor 2 boterhammen met kaas. Maar dat was ook klieren.. maar goed. Iig niet met een compleet lege maag naar bed... Ik weet gewoon niet hoe ik het aan moet pakken
Is hij vandaag niet gewoon uit z’n ritme door het verzetten van de klok? Hier waren ze (inclusief de kat) ook aan het zeuren en moeilijk doen ruim voor etenstijd. En moeeeeee!
Overdag maakt dat uur natuurlijk weinig uit. Maar rond etenstijd en bedtijd is een uur verschil wel lang. Hopelijk gaat het de komende dagen wat beter.
Mijn man en ik zotten ook niet op 1 lijn. Ik kan heel veel hebben. En als hij lekker aan het rennen is door de huiskamer en dan tegen de bank aan rent, met een zwaai van zijn benen weer omhoog en weer door, vind ik prima. Laat zijn energie er maar even uit komen. Maar mijn man vind dat dis echt niet goed. Dan denk ok: goh, wat kan het kwaad, en mijn man zegt: zo gaat de bank kapot.. En dat is met meer dingen zo. Wil hij naar buiten. Zeg ik: prima. Waarom niet? En mijn man: nee hoor, blijf maar binnen. Wil hij voor de 100e keer cars kijken. Zeg ik: nee hoor, tv gaat uit. Of je kijkt maar wat anders. En zegt mijn man: wat maakt dat nou toch uit. Ik wil niet als hij boven speelt, dat hij in onze kamer speelt. Vind mijn man niet erg. Etc etc. Dat wekt ook wrijving op tussen ons. En onze zoon weer feilloos, hoe hij ons tegen elkaar uit kan spelen.
Misschien is dit dan de eerste stap, eens zijn over bepaalde zaken. Hoe zit het met het eten zijn jullie daar wel over eens? Anders daar starten wat jullie beide verwachten. Verder het eten loslaten, bij ons zeurde hij ook dat hij niet wou eten maar dan ging zijn bord aan de kant. Als hij zijn bord wou kreeg hij het terug. Verder niet teveel woorden over het eten, dus geen discussies.
Zeker nu ik je laatste post lees, vind ik het klinken alsof je zoon heel goed aanvoelt dat jij twijfelt, aan jezelf en aan jouw regels/grenzen. Ik denk dat hij juist super veel behoefte aan duidelijkheid en stabiliteit nodig heeft. Ik zou dus ook samen met je man een aantal basisregels proberen op te stellen waar je het zoveel mogelijk over eens bent, zodat dingen niet constant met je zoon erbij bediscussieerd hoeven worden. Verder herken ik het eigenlijk gewoon heel erg. Mijn lieve, rustige, verlegen zoontje veranderde vanaf ongeveer 3,5 in een enorme wildebras en soms schrikbarend brutale, eigenwijze kleuter.. Ik probeer hem op de gebieden waarvan ik dat vind kunnen, autonomie te geven. Als hij het gevoel heeft dat hij een keuze heeft, is hij veel makkelijker dan wanneer ik hem ‘commandeer’ hoe het moet.. Maar ik zorg dan wel dat de keuzes die hij heeft binnen voor mij acceptabele grenzen liggen. Niet dat het hier nu altijd zo perfect gaat hoor Maar wie weet kun je er wat mee
Het valt mij ook op dat hij gewoon geen seconde stil zit. Alleen als hij s ochtends en na de lunch even tv mag kijken, zit hij even stil op de bank. Maar verder is hij druk druk druk. Rennen vliegen, wiebelen. Tijdens het eten ook niet stilzitten op de stoel. Maar continue verzitten en draaien en doen. Kind staat echt vanaf dat hij s ochtends zij ogen open doet, tot ze s avonds weer dicht gaan , aan.. Is dat normaal voor deze leeftijd?
Je doet echt niks fout, deze leeftijd is gewoon hels. Mij zoontje is ook 3,5 en echt een draak. Continu strijd, totaal niet luisteren, drama om alles. Geen tips hier dus, wel herkenning en een virtuele knufe.
Ik ken ze die geen seconden stil zitten. Dan denk je echt, hoe gaat dat straks op school? Maar schijnbaar kunnen ze het wel
Nou vandaag ging het redelijk. Ik b9nd het de hele dag wel meevallen. Mijn man niet. Maar mijn man is normaal hele dagen aan t werk door de week. En zit nu 3 dagen thuis in afwachting van zijn C. Test. Lekker schoenendoos geverfd en herfstspulletjes gezocht buiten. (Morgen kijkdoos maken) en vanmiddag samen zitten kleuren. Helpen met koken en tafeldekken. We aten chili con carne met rijst. Naja hij wilde eerst niet eten. Maar uiteindelijk wel een bakje kale rijst gegeten en een toetje. Ging de hele tijd goed. Maar aan het einde van het toetje spetterde hij het in mijn gezicht.. Mijn man werd direct boos. Ik haalde alleen het bakje weg. Mond en handen schoon en negeren. Nou. Dat werd dus weer discussie aan tafel.. uiteindelijk uitgelegd aan hem waarom dat niet mag. En uitgepraat. Effe later. Ja hoor. Weeeeeeeeer in zijn broek geplast. Man wilde hem direct naar bed doen (om half 6). Ik dus niet.. dus afgesproken dat hij gaat douchen en dan nog even naar beneden en sorry zeggen. Naja de rest van de avond wel netjes naar de wc gegaan. De rest van de avond... 100x op tafel klimmen. Springen op de bank. Bijna in de tv kruipen. Uitdagen. En 100x vriendelijk gezehd en aardig gebleven en dan nog voor mekaar krijgen dat we weeeeer boos moeten worden.. Man en ik hele discussie dat hij niks van hem kan hebben en te hoge verwachtingen heeft, en dat ik veel te soft ben en te veel toelaat.. Ik heb ook het idee dat hij echt toe is aan school. Hij wil heel graag naar school. We gaan morgen kijken om hem Of: - 1 ochtend extra gastouder. -1 ochtend peuterspeelzaal. - vragen of hij alvast 1 ochtend naar school mag.. Maar dat zal wel niet want hij wordt in mei pas 4.. Maar goed. Vandaag ging, in mijn opinie, een stuk beter dan eergisteren... En mijn man.. die blijft maar zeggen dat hij er momenteel niks aan vind... heel fijn....
Fijn dat het iets beter ging. Maar eerlijk gezegd krijg ik wel de indruk dat je man een beetje gelijk heeft. Waarom moet je iets 100 x vriendelijk zeggen en aardig blijven als hij strontvervelend is? Dan kan hij het nog wel 100 x doen voor zijn gevoel.. Hier is het 1 x duidelijk waarschuwen, volgende keer mag hij even ‘nadenken’ op de trap, meestal is het dan na even praten wel duidelijk en over, maar als het vervelende gedrag blijft of ik brutale antwoorden krijg, mag hij naar zijn kamer.
Hier is het afgelopen week helemaal prut terwijl het in de herfstvakantie super ging. Ik denk door het opnieuw wennen aan school. Dus ik ben ook alleen maar politieagent zo ongeveer.. En vind er ook niet zoveel aan Oh ja nog een tip wat betreft dat drukke gedrag na het eten; ga (desnoods in het donker) met hem fietsen of wandelen. Dat doet mijn man vaak als dat drukke gedrag bijvoorbeeld onder het eten op komt zetten. Dan is hij even zijn energie kwijt en daarna veel relaxter. Sowieso vind ik veel buiten zijn altijd goed werken voor mijn zoontje.
Maar er zijn helemaal geen consequenties voor zijn gedrag? Ik ben het met je man eens. Eten in je gezicht spugen is uiterst respectloos en verdient wel wat meer dan bakje weghalen en negeren. 100x op de tafel klimmen? Na 2x is het klaar toch? 1e keer "niet doen", 2e keer waarschuwen, 3e keer consequentie.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik wil ff reageren. Mijn zoon is in dezelfde leeftijd. Ik neem vandaag even als voorbeeld. Mijn zoon stuitert ook de hele dag. En vanwege dat gestuiterd is hij ‘s middags moe. Hij gaat dus nog steeds naar bed in de middag. Het eten, ja dat is wisselend. De ene dag eet hij gewoon goed met de pot mee en de andere dag niet. Ik ben daar heel makkelijk in, wil hij niet, dan even goede vrienden. Vandaag had hij geen zin de macaroni die mijn man gemaakt had. Ik heb altijd nog wat Olvarit potjes in voorraad, want ik werk met wisselende diensten en soms is het erg makkelijk. Een kwartiertje nadat ik klaar was met eten kwam hij vragen voor spinazie. Hij wilde een Olvarit potje. Dit heb ik hem gegeven. Dan weet ik iig dat hij groente binnengekregen heeft. Toetje heeft hij niet om gevraagd. Ik maak er geen punt van, want dan wordt eten een machtsstrijd. Ze worden ouder en willen meer zeggenschap over hun eigen leven. Heel normaal maar soms wel knap lastig. Het is een fase... maar soms kun je ze achter t behang plakken. edit: Las net het stukje over op de bank springen en op tafel klimmen. Dat doet die van mij niet. Hij spettert ook niet met eten. Hij maakt wel graag dingen schoon. Hmmm moeilijk.