Dankjewel voor alle reacties! Goed om verschillende meningen hier te lezen en fijn dat er herkenning is. Gesterkt door de reacties hier ben ik een beetje uit mijn slof geschoten... Heb gezegd dat ik op de benedenverdieping al behoorlijk naar zijn wensen toe beweeg, dat de afspraak was dat ik foto's op de bovenverdieping mocht ophangen én ze van tevoren heb laten zien en dat uitgerekend deze foto heel veel waarde heeft voor mij. Dus dat ie er gewoon komt, punt. Toen bond ie in, oké als het zo belangrijk voor me is dan mag ie erbij. Moet wel zeggen dat @GroeneBomen een punt heeft, ergens voelt deze "overwinning" bitterzoet want ik had het zo fijn gevonden als we het allebei een mooie foto hadden gevonden. Nu zit er wel een bijsmaakje aan Maar aan de andere kant: zoeken naar iets wat we echt mooi vinden doen we al 1,5 jaar zonder resultaat en ik was die kale en onpersoonlijke muren zo zat. En ik ken mijn man, als hij hier eenmaal aan gewend is kan ie over een paar maanden ook zomaar zeggen dat hij het toch wel mooi/bijzonder vind om aan de muur te hebben. De andere foto's is hij overigens ook niet weg van, maar in zijn hoofd is het wel geaccepteerd om een foto van je kind of bruiloft aan de muur te hebben, maar van een bevalling niet, zelfs al zie je niets. En dat is nou net waar ik verdrietig en boos om werd, dat het vooral lijkt te gaan om wat "hoort". Terwijl ik daar boven in mijn eigen huis waar niemand komt echt geen rekening mee ga houden. In onze slaapkamer hebben we er overigens geen geschikte plek voor, anders had ik dat zeker een goede oplossing gevonden!
Kan de foto niet aan jouw kant van het bed of zo, dat je man hem niet veel hoeft te zien? (Edit ik lees nu dat dit niet kan) Ik vind het suf van je man dat hij niet beter opgelet heeft toen je de foto aan hem voorstelde om te laten afdrukken. Maar ik denk dat ik zelf ook zo’n foto niet op zou willen hangen. Voor een deel ook juist dat wanneer ik iedere dag zo’n foto zie, het speciale gevoel er helemaal af gaat. En voor een deel omdat ik het speciale gevoel wat die foto teweegbrengt wil bewaren voor speciale momenten. Klein beetje anders, maar ik heb boven op zolder een hoekje met foto’s van mijn overleden moeder en opa en oma en soms ga ik daar heen om even te kijken. Maar ik zou die foto’s niet op een plek willen hebben hangen waar ik ze de hele tijd moet zien. Dat zou te confronterend zijn.. en als het op een dag niet meer confronterend is, dan is de magie van de foto weg en dat wil ik ook niet.
Mijn man is van de categorie mannen die wbt inrichting denkt: happy wife, happy life dus die zou dat allemaal dikke prima vinden. Ik snap het gezeik van je man dan ook niet echt. Het is geen bevallingsfoto van recht in je doos en het is in jullie eigen huis en nog wel boven. Mochten er ooit speelvriendjes komen dan kun je eventueel tegen die tijd de foto verplaatsen maar voor nu... Pffff wat een zeikstraal.
Haha, nou inderdaad! En ik denk trouwens niet dat speelvriendjes er iets bijzonders in zien. De reactie van mijn dochter was: "was je toen met een baby naar het zwembad gegaan mama?"
Jep. Ik vraag zulke dingen ook echt niet hoor. Hang het gewoon op. Vindt ie het niet leuk mag ie wat anders verzinnen.
Je zit er niet heel veel naast hoor (oa zijn zwarte-band diploma van de karate). Van mij mag hij het op zolder (werkkamer) hangen, maar dat wilt hij weer niet omdat dan niet iedereen het ziet (joh dat is ook de bedoeling ). Maar gelukkig lijkt hij deze strijd opgegeven te hebben en is hij het langzaam wel met mij eens
Gewonnen van een man met een zwarte band in karate... Misschien daar een oorkonde voor jezelf van maken en ophangen
Wat lastig zeg. Mijn man is best makkelijk, qua inrichting, dus ik beslis veel zelf. Maar als er echt dingen zijn die hij niet wil, om wat voor reden dan ook, dan doe ik het niet. Maar andersom ook. Ik wil niks aan de muren, ik hou helemaal niet van spullen aan de muur, of schilderijen. En foto's al helemaal niet, ook niet op tafeltjes ofzo, ik vind dat al snel te onrustig tonen. Als ik perse foto's zou willen stemt hij denk ik wel ermee in, maar beval foto's, hoe mooi ook voor mij en hoe discreet ook, zou hij nooit willen. Hij vond de foto's van de bevallingen vreselijk, hij vond de bevallingen ook totaal niet mooi ofzo, maar vooral erg naar voor mij, zeker de eerste was echt heftig voor hem als toekijker zeg maar. Dus mijn gevoel bij de bevalfotos is totaal anders dan zijn gevoel en dat zou ik respecteren. Ook als hij te laks is geweest om de foto's vooraf goed te bekijken. Maar eigenlijk weet ik zijn gevoel bij dat soort foto's heel goed dus zelf zou ik die al niet af laten drukken. Maar dat komt dus doordat hij 1 keer heeft gezegd hoe naar hij die bevallingen vond (Terwijl ik 2 van de 4 echt een eitje vond en de andere 2 wel naar vond, maar die waren op papier juist weer een eitje). Zelf zou ik ze, als ik echt perse ergens foto's wil hebben, ze op de slaapkamer zetten. daar kijkt niemand.
Fijn dat hij toch toe gaf, over een paar maanden kan hij de foto waarschijnlijk niet eens meer weg denken. Snap wel dat het een beetje bitterzoet aanvoelt, maar fijn dat de foto er nu toch hangt. Mijn vriend is trouwens heel makkelijk. Wij hebben een grote foto in de hal, waar mijn vriend en ik op staan samen met onze hondjes en ik was hoogzwanger! Ik krijg er eigenlijk altijd veel complimenten over. Zelfs een keer van iemand die iets kwam ophalen via Marktplaats haar dochtertje moest plassen, dus liep ze langs de foto. . Maar van mij mag de hele wereld die foto zien, want ik was mega trots op mijn dikke babybuik. (Is trouwens wel met kleding aan)
Ik heb in mijn hele woonkamer 1 foto waar we als gezin op staan en ong 5 hele grote foto's van natuur van reizen die wij gemaakt hebben. Daar hecht ik veel meer waarde aan, die foto's herinneren mij/ ons aan de reizen die we gemaakt hebben en de momenten die we beleefd hebben! Ik kan niets met schilderijen met alleen een streep, maar ik snap wel dat je man het strak wilt houden. Maar iets zwart/wits? of iets abstracts? of iets geks?
Hij heeft al besloten dat er geen persoonlijke foto's beneden komen te hangen toch? Lijkt mij dat jij nu mag beslissen welke er wél boven komen te staan. Het meest eerlijke in mijn ogen.
Jep hier net zo'n man inderdaad. Lijkt me lastig TS, dat jullie smaken zo ver uit elkaar liggen en dat je man zo'n sterke mening heeft. Goed dat je je zin toch doorgedrukt hebt en dat hij ingebonden is
Ik geef je groot gelijk hoor! Maar toch denk ik nu, als het nu andersom was? Als je een man hebt die perse foto’s wil ophangen van bijv. vrachtwagens of beroemde voetballers?
Ik bepaal de hoofdkoers qua inrichting, maar we moeten het altijd wel allebei mooi vinden. Dus soms zijn we behoorlijk wat tijd kwijt om iets te vinden wat we allebei mooi vinden. Als mijn man zich niet fijn zou voelen bij die foto, zou ik hem dus niet neerzetten. Mijn mening: Jullie afspraak is beneden wat abstracts, maar dan wel iets waar jij je ook in kan vinden. Boven foto’s, maar dan wel foto’s die voor hem ook acceptabel zijn.
Maar dat heeft toch ook z’n grenzen? Als hij zich er niet prettig bij voelt, zou ik het niet forceren. Ik zou bv ook geen net-bevallen-foto ergens willen, ook al is er niks naakts of bloederigs op te zien, mijn bevallingen waren práchtig, én tegelijk ben ik 2x bijna dood geweest - die emoties wil ik niet elke dag ervaren bij zo’n foto, en ik wil dit gevoel ook niet laten ‘afvlakken’. Ik wil op mijn eigen gekozen momenten die foto zien en terug denken. Voor mij zou dit wel meteen een no-no zijn, ik zou er niet aan willen proberen te wennen ofzo - maar misschien wil de man van TS dat wel. Anders zou ik een andere oplossing zoeken.
haha mijn man wilde graag ooit iets aan de muur hebben wat ik niet wilde. Het ging niet om een foto maar om iets anders. Ik vond 1 oké, maar uiteindeijk kwamen drie stuks uiteindelijk te hangen. Ik heb het dus echt een kans gegeven. Maar toen we ons huis opnieuw gingen indelen heb ik snel die schroefgaatjes dichtgeplamuurd en de muur weer strak gesaust. En die zooi in zn rommelkamertje neergelegd: kijk schat, hier past het mooi aan de muur. Zal ik de boor en pluggen vast voor je pakken? Nu heeft hij in zn hoofd dat er een retro wielrenfiets wel aan een muur in onze woonkamer kan, de grapjas. Neeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!! (Ik herinner hem dan graag aan zn eigen spreuk: happy wife, happy life
Niet helemaal dezelfde categorie maar wij hebben jaaaren een gigantische zwarte vaas op het dressoir gehad die uit zijn inboedel kwam toen we gingen samenwonen en die ik spuuglelijk vond. Heb het een paar keer geprobeerd (schatje, kunnen we niet een andere plek vinden voor die vaas?) maar de vaas had emotionele waarde en bleef op zijn plek. Ik vond m niet mooi maar juist door de emotionele waarde kon ik er wel in komen en heeft ie zo lang gestaan. Dus als ie wild enthousiast zou zijn van een foto van een vrachtwagen boven aan de muur zou ik daar denk ik wel mee kunnen leven.
een fiets??? Valt die van mij wel mee: die wilde zo’n wanstaltig drieluik canvas van zwart wit new york met gele taxi’s aan de muur. Wel even fijntjes vertelt dat hij dan wel mocht gaan verhuizen.