Hallo, mij zou graag willen weten wat jullie zouden doen of dat hier toevallig meiden zitten die ook in deze situatie zitten. In juni 2019 hebben wij ervoor gekozen om de condooms de deur uit te doen en voor een kindje te gaan. We begonnen hier vol vertrouwen aan. Helaas bleef het uit de eerste maanden. Uiteindelijk op 31-12-19 een positieve test in handen gehad. Helaas ging dit op 18-01-20 mis. Hierna is geen zwangerschap meer ontstaan. In november 2020 ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en hebben wij verschillende onderzoeken gehad. Ook hieruit zijn geen afwijkingen gevonden. Alle bloeduitslagen zijn goed. Inwendige echo ziet er goed uit. Sperma is prima en heb een regelmatige cyclus met eisprong. Via het ziekenhuis doe ik mee met een onderzoek waarin ik een scratch heb gehad in januari. Hiervan zou ik binnen het halfjaar resultaat moeten zien. Volgens de henault score hebben wij nog 60% kans om het komende jaar zwanger te worden. Nu vind ik nog een jaar wachten erg lang en weet niet of ik dat nog aan kan. Is het een optie om via de huisarts weer een verwijzing te vragen voor een ander ziekenhuis of moet ik toch nog even de scratch afwachten. Wij willen zo graag zwanger worden en elke maand de teleurstelling wordt alleen maar lastiger. Hoop houden is zo lastig.
Als je het goed kunt onderbouwen dan kun je altijd een second opinion vragen. Ik snap dat elke maand een maand te veel is, maar ik zou de scratch nog ff afwachten. Daarna kun je altijd verder kijken. Hoewel een miskraam vreselijk is, je kunt wel zwanger worden. Ik verwacht niet dat een second opinion veel zal uithalen.
Ja heb inderdaad zelf ook wel. Misschien nog even de kans geven. Maar misschien helpen ze mij in een ander ziekenhuis wel. Dat is meer wat ik met dr second opinion bedoel. Want als de kans het komende jaar nog 60% is waarom is het dan in het afgelopen jaar niet gebeurd. Weet dat het wat als wat als is. Maar mijn gevoel zegt gewoon dat we een beetje hulp nodig hebben.
Ik vind het wel raar dat ze je niet willen helpen als je al zo lang bezig bent. Ik zou de scratch afwachten en dan voor een second opinion gaan. Evt in Duitsland of België daar doen ze toch nog net wat andere onderzoeken dan hier soms.
In het buitenland zijn de onderzoeken naar de scratch al afgerond en is gebleken dat een scratch geen verhoogde kans geeft op een zwangerschap... Nederland loopt wat achter helaas. Dat wetende zou ik misschien toch verder kijken als ik jou was.
Precies dit.. ook in NL zijn er al ziekenhuizen en klinieken die al geen scratch meer doen. Het zijn meer de eigenwijze ziekenhuizen die achterlopen, niet heel NL Inderdaad maar even verder kijken TS!
Ja onze kans is dus nog zo hoog om natuurlijk zwanger te worden komende jaar dat we t nog zelf moeten proberen. Omdat ik dus in januari een miskraam heb gehad. En rekenen ze vanaf dan weer. Dus dan is het weer 2 jaar als er geen afwijkingen worden gevonden.
Als je op natuurlijke wijze je kansen nog eens wilt vergroten zou je eens op fertilieitsmassage (mercier therapie) kunnen kijken.Ik heb dit ook gedaan ivm PCOS.Ik heb dit gedaan bij twee gespecialiseerde fysiotherapeuten.Misschien iets om na te kijken.
Herkenbaar, wij zouden in januari starten met een ivf traject en na de eerste maand na de scratch had ik het ook echt gehad. Weer ongesteld, weer niet gelukt. Nul vertrouwen in mijn lijf of dat het ooit zou lukken. En toen in eens was daar een positieve test. Of het door de scratch kwam of niet is natuurlijk niet duidelijk. @DR87 ik weet dat de studies met scratch en terugplaatsing van embryo's geen verhoogde kans laten zien in zwangerschap, maar dat het umcu een verhoogde kans op natuurlijk zwanger worden heeft geconstateerd bij stellen waar geen duidelijk medische oorzaak is gevonden en na een jaar nog niet zwanger zijn. Het is natuurlijk zuur om nog 6 maanden te verspillen als het voor jou niet werkt. Maar het is een minder hevige weg dan hormonen slikken/spuiten etc.
Oke. Ja ik was er dus zo klaar mee toen ik weer ongesteld was geworden. Ik weet ook niet goed meer wat ik moet doen eigenlijk. Afwachten voelt ook gewoon heel zuur. Maar ja ik moet het denk ik nog wel een kans geven
Als er medisch niks lijkt te zijn, je zit nog midden in een soort “behandeling” en je bent wel zwanger geworden.. Wat heel verdrietig is geëindigd in een miskraam... Het komt op mij vooral over alsof je er mentaal doorheen zit. Het is allemaal veel om te behappen en je wens is zo groot.. iedere dag is er een te veel. Ook als ik stukjes van je instagram lees. Dus ga ik een heel ander alternatief dan een second opinion opgooien; misschien is vragen om psychologische hulp hoe hiermee om te gaan eerder helpend? In ieder geval iets om in de overwegingen mee te nemen
Ik heb al psychologische hulp gehad. En heb gelukkig toen hele goede handvatten gekregen om er mee om te gaan.
Goed om te horen! Mocht het allemaal toch moeilijk te behappen zijn dan kun je natuurlijk altijd om een soort booster sessies vragen.