Zoon (10) heeft ADHD, ass ( net bekend al die tijd gedacht en epilepsie. Laatst werden vragen gesteld door de onderzoekende instelling bij school en dagbesteding. Zoon zit op regulier onderwijs, dat kan hij prima. Maar door nu bekend zijn ass loopt hij tegen dingen aan. Meester zei maar telkens tja het hoort bij hem( dat begrijp ik ook maar heeft een oorzaak) Maar houdt zelf er niet veel rekening mee. Ziet niet goed in wat deze 3 beperkingen met zoon doen. En nu tijdens het thuisonderwijs was het heel moeilijk voor zoon. Ik had net een zware buikoperatie gehad, de dag na de kerstvakantie. Zoon wist al niet hoe hij daarmee om moest gaan. Maar samen met zijn begeleidster en mijn ouders heb ik gezorgd dat hij online lessen volgde. Een beetje begrip gevraagd als het soms een dag niet zo ging. Maar ondanks de vele pijn ging ik naast mijn kids op de stoel zitten. Met gevolgen ook voor mijn gezondheid. Maar belangrijk was dat de kinderen les konden volgen. Maar met verbazing hoorde ik de reactie van zoon zijn leraar. Ipv dat hij zei, wat goed dat hij zijn best heeft proberen te doen etc viel hij erover dat zoon op al die weken 2 keer naar noodopvang is geweest. Omdat het hem allemaal te veel Werd. Dit werd zelfs verdraaid tot 3 keer per week elke week, waar ik bewijzen van heb dat het niet zo is. Ik moest wat meer aan mijn kids denken dan mijn gezondheid. Zoon zijn punten zijn van 2 en 3 weer naar 8,9 en 10en. Nu hij medikinet slikt. Daarom heb ik leraar gevraagd wat hij nu eigenlijk wil van zoon. Dat hij totaal niet aan zoon heeft gevraagd of die lockdown wel een beetje ging. Mama in zh, niet naar school, verjaardag niet gevierd, oma 2e keer kort na mama geopereerd. Doet me pijn. Maar maakt me ook boos. Zoon heeft een akkefietje op school, eerste ooit. Zijn zusje werd gepest en pijn gedaan en hij deed zich op voor haar. Resultaat de pestkoppen (3) staan in de klas tegenover hem alleen. Zusje mocht niet haar verhaal doen. En natuurlijk hielden die 3, waar vaker problemen op school mee zijn, met elkaar. Zoon wordt boos en roept tegen meester dat hij het oneerlijk vindt. Dat hij de waarheid spreekt. Overmand door emoties komt hij niet meer uit zijn woorden. En meester zegt dan, zie je, je liegt. Ik weet soms niet meer wat ik moet. Zoveel gesprekken al op aangewezen maar deze man heeft zijn eigen ideeën. Over zoon maar ook over ons gezin. Want ik ben maar de alleenstaande moeder. Ik loop al 3 jaar voor hulp en diagnoses, nu eindelijk compleet. En dan meent zo iemand je nog meer problemen te bezorgen door te zeggen dat zoon onterecht naar dagbesteding gaat ondanks zijn leerplicht. Hoe ik mij dat recht nam etc. Wat wil ik met dit verhaal? Ik weet het niet, Mijn verdriet, mijn boosheid even kwijt. Verdorie zoon had vorige week weer een epileptische aanval en moet weer naar kempenhaeghe, want neuroloog hier doet enkel telefonisch consult. Ik doe zo mijn best of ik probeer. Maar waarom ziet men dat daar dan niet
Ik begrijp heel goed dat het je frustreert, dat er niet gezien wordt hoeveel moeite je doet. Is er vanuit het LWOE begeleiding voor (op) school? Zij kunnen de leerkracht heel goed uitleggen waar hij rekening mee moet houden bij je zoon en hoe hij daarop kan reageren. Daarnaast komen ze ook observeren in de klas om te kijken wat er gebeurt. (welke vorm van epilepsie heeft je zoon?) Ook jij kunt ondersteuning vragen. Het valt niet mee een kind met adhd/ass en epilepsie op te voeden, zeker niet als je zelf ook met je gezondheid kwakkelt. Het is fijn om met iemand te spreken die van een afstand kan kijken hoe het zit en je daarin te ondersteunen.
Zijn er hulpverleners betrokken? Wijkteam, ib-er, hulp vanuit de instantie die hem gediagnosticeerd heeft?
Geen wijkteam. Maar de rest wel. De instantie wat hem gediagnosticeerd hebben, daar heeft de meester net die dingen tegen verteld. Dus toen ik vertelde dat dingen niet waar waren wat de meester zei en bewijzen , keken die gek op
Die sluiten binnenkort ook aan van het LWOE. Loop me echt de voeten onder het lijf voor mijn 2 kinderen. En hoor vaak, je doet het goed enz. Maar deze meester heeft zijn gedachten En is ook beledigt dat ik hem heb aangesproken dat hij niet eens de moeite nam, om te vragen hoe het gevoelsmatig met zoon was. Zoon was erg verdrietig, soms echt dat hij het niet meer zag zitten. Kwam hij met beweringen dat online lessen niet volgde. Ik heb gelukkig zijn begeleidster thuis gehad en die dacht dat meester het nu wel begreep. Maar zo te merken nog niet.
Mijn ervaring als moeder van twee zorgintensieve zoons is dat men het beter aanneemt van een behandelaar dan van een moeder. Misschien hen vragen het gesprek met deze man aan te gaan? Verder vind ik de leerkracht die jij beschrijft geen sympathieke man. Hij lijkt totaal niet te beseffen hoe zwaar je zoon het heeft en erger nog, het lijkt hem ook niet te interesseren.
Zelf geen ervaring mee maar wil je wel een digitale knuffel geven, ik weet uit andere topics een beetje hoe jullie reis is geweest. Dat je een goede moeder bent hoef je niet aan te twijfelen. En laat never nooit iemand dat gevoel bij je teweeg brengen. ❤
Dat laatste vind ik dus ook Zorgverleners reageert hij ook vaak niet op. Het laatste teams gesprek heb ik echt zitten huilen. Denk dat hij totaal niet besefte hoe veel druk er was. Hij had zelfs tegen de zorgverlener gezegd doe de diagnose gesteld had, moeder heeft totaal geen ritme en regelmaat in het leven. Mooiste is iedereen die mij kent weet dat ik dit al van kleine af aan doe. Net om stress te voorkomen. Zoon zijn begeleidster heeft maandag gemaild, er is nog geen antwoord. Zoon had afspraak met ib'er dat als er iets is hij direct naar haar toe mag gaan. Zou het dan niet uitkomen dan zegt zij het hem. Nu meneer de meester vond dat hij dat wel even besliste zoiets
Ik denk dat het tijd is voor een gesprek met directeur erbij. Ik had het niet zo erg als jij maar ik kon op een gegeven moment niets meer met zo'n leraar, dus ik passeerde hem steeds. Als hij geen moeite doet voor mijn kind dan ga ik gewoon hoger op, dikke doei! Als de directeur zijn handen niet wil branden hieraan, is er misschien een overkoepelend organisatie waar je een klacht neer kan leggen.
Er zijn ook klachten over een juf daar. Al tig ouders geklaagd maar helaas is de juf er nog steeds. Nee normaal niet